Rozstanie, dobra decyzja?

Jestem że swoim  partnerem od 3lat. Ma wiele zalet i często zachowuje się w sposób opiekuńczy czy życzliwy.  Ale pomimo tego jest strasznie nerwowy.  Jak mówi to krzyczy choć on tego nie zauważa.  Ostatnio w złości jak jechaliśmy  samochodem(on kierował, ja też mam prawko) to zaciągnął  ręczny i zostawił mnie na środku ulicy i sobie poszedł. Wczoraj rzucił telefonem bo się zdenerwował. Podjęłam decyzję o przerwie  on tego nie uznaje i dla niego to koniec.  Najgorsze jest to że obydwoje wiemy że jest szansa na to że jestem w ciąży (muszę czekać kilka dni na miesiączke) obydwoje staraliśmy się k dziecko ale od jakiegoś czasu  jego impulsywnosc  mnie przeraża. 

Boję się teraz ciąży i kocham go więc jestem rozdarta bo też nie chce być z osobą która nie radzi sobie z emocjami 

Bardzo dobra decyzja. Będąc na codzień z cholerykiem zmarnujesz sobie życie..A później dziecku. Takie zachowania na pewno będą się powtarzać i nie liczyłabym na to że na przestrzeni lat będą miały taką samą formę jak dotychczas. 

Też o tym myślę właśnie.  Dziękuję  za odpowiedź 

Moja matka wyszła za takiego choleryka i nie dość, że dzieciństwo wspominam jako pełne krzyków to jeszcze mam nerwicę i sama w nerwach zachowuje się jak furiatka. Pomyśl czy też chcesz to fundować swoim dzieciom.

Czy to może ten sam, co na kafe pytał jak psychicznie torturować kobietę w ciąży? 

A jak było wcześniej? Pewnie miewał jakieś toksyczne zachowania, ale ty chciałaś być ślepa i za wszelka cenę wyjść za mąż. 

Z tego co piszesz to on ma ewidentny problem z kontrolowaniem się. Jeśli jesteś w ciąży to tym bardziej podjęłabym decyzję o rozstaniu, bo dziecko ma prawo wychowywać się w spokoju

6 godzin temu, Gość fghjhgfghjghfgh napisał:

A jak było wcześniej? Pewnie miewał jakieś toksyczne zachowania, ale ty chciałaś być ślepa i za wszelka cenę wyjść za mąż. 

Mdli mnie od tych pytań jak było przed slubem.... Wierz mi że ludzie potrafią się nieźle maskowac

I bardzo dobrze. Nie daj się zmanipulować. Podejrzewam, że jak się rozstaniecie to za jakiś czas będzie nachodzić Ciebie. 

Też byłam kiedyś w toksycznym związku, kiedy powiedziałam sobie dość, bo limit tolerancji został wykorzystany. Rozstaliśmy się. On mówił ludziom, że przerwa nam jest bardzo potrzebna??!! Nic nie robił , żeby coś naprawić lub zrobić z sobą. Czekał, aż stesknie się i skoczę mu spowrotem w ramiona. Trochę był zszokowany, że postanowiłam zacząć żyć bez niego i nie planowałam z nim już być. Trochę mnie nachodził po tym, ale dałam radę i jestem bardzo szczęśliwa, że miałam na tyle siły, żeby to zakończyć, bo jak mogłoby wyglądać moje życie u boku takiej osoby??!!

Życzę Tobie dużo wytrwałości. On wie, że staraliscie się o dziecko i wie, że jest szansa, że możesz być w ciąży, a mimo wszystko zachowuje się jak rozkapryszone dziecko. Chciałabyś w przyszłości pojechać na rodzinną przejażdżkę i w pewnym momencie być pozostawiona z dzieckiem na środku ulicy??chcesz, żeby wasze dziecko było świadkiem jak tatuś rzuca czym popadnie i ciągle drze ryja???

Aaaa zapomniałam dodać, że ja też podejrzewałam że mogę być w ciąży w momencie rozstania, ale nie myślałam o tym, żebym z nim zostać ze względu na ciążę. Okazało się na szczęście, że nie byłam.