Stało się! Zemściłam się na byłym narzeczonym i tej wywłoce, co mi go odbiła

Ślub pozwoliłam im wziąć w spokoju, niech ta wywłoka męczy się z tym wycieruchem przez resztę życia. Podawała się przez tyle lat za moją przyjaciółkę, ale jak ją psi/ta zaswędziała, to nie mogła się powstrzymać. Za to z wesela zrobiłam im piekło. Otóż dowiedziałam się, że wynajęli zespół, w którym na keyboardzie gra moja koleżanka ze szkoły muzycznej. W dzień ślubu wybralam się do niej pod pretekstem oddania jej książki, ktorą wcześniej pożyczyłam. Postawiła mi kawę, a ja ukradkiem zadzwoniłam z komórki na jej stacjonarny, żeby na chwilę wyszla z kuchni. W tym czasie dodałam jej środka przeczyszczającego do kawusi. Srała jak kot. Poprosiła mnie, żebym ją zastąpiła na tym keyboardzie, bo ona nie da rady. Mogłam na legalu wejść na wesele!

Jako że dobrze gram na keyboardzie i nieźle śpiewam, to zamiast "Wielkiej miłości" S. Krajewskiego, jak było planowane, zagrałam "On nie kochał nas" w oryg. wykonaniu Prońko i Jeżowskiej. Dla tych co nie znają cytuję tekst:

"Przyjaciółko mego serca – wróć,
mam pusty dom.
I znów jestem sama, sama znów,
nie licząc trosk.

Ja wierzyłam tobie jak nikt, a ty
znałaś każdy śmiech i łzy.
On nie kochał nigdy żadnej z nas,
nie kochał nas.

Przyjaciółko mego serca – wróć,
on nie jest wart,
by przez niego niewidzialny mur
tak dzielił nas.

Szczęście miało jego kolor i wdzięk,
jego oczy, jego śmiech.
Szczęście miało dla nas jedną twarz,
tę samą twarz.

Ratował mnie gin.
Ty dawno byłaś już z nim.
A ja płakałam na dnie piekła.
Za mąż uciekłam.
On teraz ma dom 
o pięć tysięcy mil stąd.
Na sercu nosi numer konta,
klucze od forda.

On nie kochał nas."

Śmiesznie to wyglądało, bo młodzi kompletnie nie wiedzieli jak do tego tańczyć, bo szkole tańca uczyli się pod "wielką miłość". Pan młody wykonywał jakieś nieokreślone ruchy nogami, widać spanikowali i głupio im było. W końcu przydepnal jej ...enkę i się przewrócili! Byłam taka zadowolona z siebie! 

Ale na tym nie koniec. Podczas przerwy podeszła do mnie eks-potencjalna teściowa. Poznała mnie, wzięła na bok i zrobila awanturę, że to nie tak miało wygladac. Powiedziałam, żeby spadala, bo wychowała dzifffkarza i nie ma nic do gadania, a ja zresztą się zaraz zabieram. Po czym poszłam do kuchni gdzie stał tort weselny i dosypalam do niego resztki tego środka przeczyszczającego, co mi zostały z porannej kawusi u koleżanki. A potem wyskoczylam przez okno w kuchni i poszłam w świat daleki. I tyle mnie widzieli... Zemsta była slodka. Pozdrawiam.

mało pomysłowe  to twoje opowiadanie...

Ot, proza życia.

7 minut temu, Gość porzucona napisał:

Ot, proza życia.

Pewnie prowo, chyba, ze powaznie tak na maxa sie osmieszylas

1 godzinę temu, Gość Beton zbrojony. napisał:

Pewnie prowo, chyba, ze powaznie tak na maxa sie osmieszylas

Nie, przeczytaj jeszcze raz, tym razem ze zrozumieniem. To oni się skompromitowali.

2 godziny temu, Gość porzucona napisał:

Ślub pozwoliłam im wziąć w spokoju, niech ta wywłoka męczy się z tym wycieruchem przez resztę życia. Podawała się przez tyle lat za moją przyjaciółkę, ale jak ją psi/ta zaswędziała, to nie mogła się powstrzymać. Za to z wesela zrobiłam im piekło. Otóż dowiedziałam się, że wynajęli zespół, w którym na keyboardzie gra moja koleżanka ze szkoły muzycznej. W dzień ślubu wybralam się do niej pod pretekstem oddania jej książki, ktorą wcześniej pożyczyłam. Postawiła mi kawę, a ja ukradkiem zadzwoniłam z komórki na jej stacjonarny, żeby na chwilę wyszla z kuchni. W tym czasie dodałam jej środka przeczyszczającego do kawusi. Srała jak kot. Poprosiła mnie, żebym ją zastąpiła na tym keyboardzie, bo ona nie da rady. Mogłam na legalu wejść na wesele!

Jako że dobrze gram na keyboardzie i nieźle śpiewam, to zamiast "Wielkiej miłości" S. Krajewskiego, jak było planowane, zagrałam "On nie kochał nas" w oryg. wykonaniu Prońko i Jeżowskiej. Dla tych co nie znają cytuję tekst:

"Przyjaciółko mego serca – wróć,
mam pusty dom.
I znów jestem sama, sama znów,
nie licząc trosk.

Ja wierzyłam tobie jak nikt, a ty
znałaś każdy śmiech i łzy.
On nie kochał nigdy żadnej z nas,
nie kochał nas.

Przyjaciółko mego serca – wróć,
on nie jest wart,
by przez niego niewidzialny mur
tak dzielił nas.

Szczęście miało jego kolor i wdzięk,
jego oczy, jego śmiech.
Szczęście miało dla nas jedną twarz,
tę samą twarz.

Ratował mnie gin.
Ty dawno byłaś już z nim.
A ja płakałam na dnie piekła.
Za mąż uciekłam.
On teraz ma dom 
o pięć tysięcy mil stąd.
Na sercu nosi numer konta,
klucze od forda.

On nie kochał nas."

Śmiesznie to wyglądało, bo młodzi kompletnie nie wiedzieli jak do tego tańczyć, bo szkole tańca uczyli się pod "wielką miłość". Pan młody wykonywał jakieś nieokreślone ruchy nogami, widać spanikowali i głupio im było. W końcu przydepnal jej ...enkę i się przewrócili! Byłam taka zadowolona z siebie! 

Ale na tym nie koniec. Podczas przerwy podeszła do mnie eks-potencjalna teściowa. Poznała mnie, wzięła na bok i zrobila awanturę, że to nie tak miało wygladac. Powiedziałam, żeby spadala, bo wychowała dzifffkarza i nie ma nic do gadania, a ja zresztą się zaraz zabieram. Po czym poszłam do kuchni gdzie stał tort weselny i dosypalam do niego resztki tego środka przeczyszczającego, co mi zostały z porannej kawusi u koleżanki. A potem wyskoczylam przez okno w kuchni i poszłam w świat daleki. I tyle mnie widzieli... Zemsta była slodka. Pozdrawiam.

Prowo ale i tak się uśmiałam dzięki za poprawę humoru 

3 godziny temu, Gość porzucona napisał:

Ślub pozwoliłam im wziąć w spokoju, niech ta wywłoka męczy się z tym wycieruchem przez resztę życia. Podawała się przez tyle lat za moją przyjaciółkę, ale jak ją psi/ta zaswędziała, to nie mogła się powstrzymać. Za to z wesela zrobiłam im piekło. Otóż dowiedziałam się, że wynajęli zespół, w którym na keyboardzie gra moja koleżanka ze szkoły muzycznej. W dzień ślubu wybralam się do niej pod pretekstem oddania jej książki, ktorą wcześniej pożyczyłam. Postawiła mi kawę, a ja ukradkiem zadzwoniłam z komórki na jej stacjonarny, żeby na chwilę wyszla z kuchni. W tym czasie dodałam jej środka przeczyszczającego do kawusi. Srała jak kot. Poprosiła mnie, żebym ją zastąpiła na tym keyboardzie, bo ona nie da rady. Mogłam na legalu wejść na wesele!

Jako że dobrze gram na keyboardzie i nieźle śpiewam, to zamiast "Wielkiej miłości" S. Krajewskiego, jak było planowane, zagrałam "On nie kochał nas" w oryg. wykonaniu Prońko i Jeżowskiej. Dla tych co nie znają cytuję tekst:

"Przyjaciółko mego serca – wróć,
mam pusty dom.
I znów jestem sama, sama znów,
nie licząc trosk.

Ja wierzyłam tobie jak nikt, a ty
znałaś każdy śmiech i łzy.
On nie kochał nigdy żadnej z nas,
nie kochał nas.

Przyjaciółko mego serca – wróć,
on nie jest wart,
by przez niego niewidzialny mur
tak dzielił nas.

Szczęście miało jego kolor i wdzięk,
jego oczy, jego śmiech.
Szczęście miało dla nas jedną twarz,
tę samą twarz.

Ratował mnie gin.
Ty dawno byłaś już z nim.
A ja płakałam na dnie piekła.
Za mąż uciekłam.
On teraz ma dom 
o pięć tysięcy mil stąd.
Na sercu nosi numer konta,
klucze od forda.

On nie kochał nas."

Śmiesznie to wyglądało, bo młodzi kompletnie nie wiedzieli jak do tego tańczyć, bo szkole tańca uczyli się pod "wielką miłość". Pan młody wykonywał jakieś nieokreślone ruchy nogami, widać spanikowali i głupio im było. W końcu przydepnal jej ...enkę i się przewrócili! Byłam taka zadowolona z siebie! 

Ale na tym nie koniec. Podczas przerwy podeszła do mnie eks-potencjalna teściowa. Poznała mnie, wzięła na bok i zrobila awanturę, że to nie tak miało wygladac. Powiedziałam, żeby spadala, bo wychowała dzifffkarza i nie ma nic do gadania, a ja zresztą się zaraz zabieram. Po czym poszłam do kuchni gdzie stał tort weselny i dosypalam do niego resztki tego środka przeczyszczającego, co mi zostały z porannej kawusi u koleżanki. A potem wyskoczylam przez okno w kuchni i poszłam w świat daleki. I tyle mnie widzieli... Zemsta była slodka. Pozdrawiam.

2/10