Niczego nie świętujemy zmoim mężem...

Urodzin, imienin, rocznicy ślubu... Wyjść nigdzie się nie da bo mamy dZieci i nikogo do pomocy, imieniny są glupie, w urodziny solenizant kupuje sobie coś co chce.

Nie lubimy otrzymywać i dawać dupereli bo nie potrzebujemy ich... Słodyczy staram się nie jeść wie.c tort odpada. I co robić? Nic nie zostało więc mówimy sobie tylko "wszystkiego najlepszego" i dzień płynie dalej.

Czy to nic takiego czy może początek końca?

Jesli wam obojgu tak sie podoba to wszystko jest ok