Nocowanie u kogoś po imprezie - dyskomfort

Też tak macie, że bardzo nie lubicie spać u kogoś, bo nie dość, że nie potraficie zasnąć w czyimś łóżku, to pojawia się dyskomfort związany z piciem poprzedniego dnia tzn. Wzdęcia, bąki i ogólne problemy jelitowe? Ja mam ochotę wstać zaraz po przebudzeniu i uciec do domu. Staram się nie doprowadzać do takich sytuacji, ale dzisiaj nie będę miała wyjścia niż spanie u koleżanki, bardzo dobrej i bliskiej koleżanki jednak ten dyskomfort dalej odczuwam. Zazdroszczę ludziom, którzy tak swobodnie czują się u innych. 

Też nie lubię I tego nie robię od dawna. Biorę taxi do domu albo hotel jak to daleko. 

Nigdy nie zostaje. Wlasny samochod, Uber, taxi albo hotel rozwiazuja sprawe. 

Ja ogólnie z tych niepijących, ale nie lubię ani gdy ktoś nocuje u mnie, ani ja u kogoś. Rodzina to jeszcze ujdzie, jedna najbliższa przyjaciółka spoko, ale jakaś dalsza rodzina czy ludzie, których znam piąte przez dziesiąte, bo ktoś nas tam gdzieś kiedyś zapoznał i zdarza się razem na urodzinach spotkać-sorry, nie bawi mnie to i unikam, zresztą za stara już jestem. Wolę zawsze swoje łóżko. Mój dom to mój azyl.

Ja bym wzięła hotel jeśli daleko od domu, ale rozumiem, że koleżanka nalega byś została i głupio ci odmówić. Ja z kolei nie lubię, gdy przychodzą do mnie tacy goście tylko przenocować po imprezie lub traktują mój dom jako przystanek po przylocie samolotem / pociągiem. 

19 minut temu, Gość Gość napisał:

Też nie lubię I tego nie robię od dawna. Biorę taxi do domu albo hotel jak to daleko. 

Mam dokładnie tak samo, nocowanie po imprezach u kogoś, to w czasach liceum i na początku studiów, teraz jedynie jak jedziemy do kogoś lub ktoś przyjeżdża do nas na dłużej 

No właśnie, ja przestałam to robić jak zaczęłam zarabiać. A szczerze to nawet na studiach jakoś za tym nie szalałam, nigdy nie lubiłam siedzieć na kupie niestety. Nocuję tylko u siostry, która ma wielką chałupę i pokój gościnny z łazienką. No i czuję się swobodnie i jak u siebie 

Nie pije alkoholu ale też nie lubię spać u kogoś i nie lubię jak ktoś u mnie nocuje (znajomi, rodzina). Zresztą nie wiem, czy bym wytrzymała psychicznie dzień i noc np. Z moją mamą. Wspaniała kobieta! Dobra dla ludzi, ale musi być wszystko jak ona chce ciężko jej zaakceptować, że ktoś może mieć inne zdanie. 

Nie znosze spania poza domem. Ani u kolezanki, dalszej rodziny, tesciowej czy hotelu. Brzydze sie cudzej poscieli, nawet jesli pachnie po praniu i jest swieza. Co do picia, to tez nie lubie kaca i tego co ze soba niesie, dlatego jak jest impreza to trzymam sie ilosci alkoholu,ktory moge wypić i czuć sie nastepnego dnia dobrze bez męczenia sie.

1 godzinę temu, Gość Ktos napisał:

Też tak macie, że bardzo nie lubicie spać u kogoś, bo nie dość, że nie potraficie zasnąć w czyimś łóżku, to pojawia się dyskomfort związany z piciem poprzedniego dnia tzn. Wzdęcia, bąki i ogólne problemy jelitowe? Ja mam ochotę wstać zaraz po przebudzeniu i uciec do domu. Staram się nie doprowadzać do takich sytuacji, ale dzisiaj nie będę miała wyjścia niż spanie u koleżanki, bardzo dobrej i bliskiej koleżanki jednak ten dyskomfort dalej odczuwam. Zazdroszczę ludziom, którzy tak swobodnie czują się u innych. 

Tak. Zasnąć potrafię, problemów nie mam ale przeszkadzają mi inne rzeczy. Brak możliwości chodzenia w piżamie, trzeba ciągnąć ze sobą szlafrok i jakieś zapięte pod szyję barchany. Nocuję tylko u przyjaciółki (i tylko w wakacje, kiedy nie ma jej dzieci), u której czuję się dobrze i rano co najwyżej po wstaniu nakarmię jej koty, a nikt nie patrzy na mnie rozczochraną i niewyjściową o świcie.