Co z nią nie tak...

Poznałem dziewczynę, ona 29 lat z domu dziecka, nie ma rodziny, pracuje jako sprzedawca w piekarni, kiedyś mnie urzekła uśmiechem i jakoś się zaczęło bo to mój typ urody :), Zaczęliśmy się spotykać, potem zamieszkała u mnie w domu bo sama ma kawalerkę komunalną z gminy. Ja 36 lat jestem wspólnikiem w kancelarii radcowskiej problemów z kasą nie mam w przeciwieństwie do niej, i tak sobie mieszkaliśmy 4 miesiące spokojnie bez kłótni czasem gdzieś wychodziliśmy na obiad czy koncert i nagle koniec ona odchodzi, powód za spokojny jestem i nie ma emocji w związku. Nie rozumiem już tego na czym wam kobietom zależy, w końcu ona zaraz będzie miała 30 lat, pora chyba myśleć o stabilizacji, a sama chyba nie wie co chce. W pracy spotykam kobiety, które tylko myślą o kasie gdzie wyjechać aby koleżankę trafiło a tu trafiła mi się osoba, która była uśmiechnięta prostymi rzeczami.