Ja wiem ze tu siedza same krolowe zycia bogate bez problemow ale nie mam sie komu wyzalic dlatego pisze tu.

Mam 31 lat skonczone. Mieszkam z matka takim jak to mowie z turem czyli jest uparta. Nie bede ukrywac ze jej obecnosc w moim zyciu ciazy mi od okolo 15 lat.  Skonczylam dobry kierunek studiow ok kilka lat temu i na tym moje dobre wspomnienia zyciowe sie koncza. Obecnie szukam pracy nie moge znalezc. U mnie sytuacja stoi w miejscu od ok 2017 jest taka sama do dzisiaj. Nie moge dokonczyc prawka nie moge zdac egzaminu koncowego. Chcialam isc na angielski na kurs nie stac mnie na niego. Te moje plany przekladam juz od ok 3 lat. Widze ze mieszkanie z moja matka naprawde mi nie sluzy mozna powiedziec ze ona niszczy mnie. Chodzilam do terapeuty to powiedzial ze nic u mnie nie widzi. Nie mialam dugo nikogo ale teraz spodobal mi sie taki facet ale nie znamy sie ja musialabym go chodziac zaczepic zeby sie poznac. U mnie jest takie cos dziwnego wokol bo to co dla innych jest takie normalne zdobycie pracy posiadanie faceta kupno mieszkania np jest takie normalne a u mnie jest to nie do osiagniecia. Ludziom przychodzi to latwo ja chyba musialabym wyrwac serce diablu aby u mnie tak bylo. Ostatnio zauwazylam ze duzy wplyw na moje postrzeganie moze miec moja matka. Widze ze odoby mlodsze odemnie niewazne czy faceci czy kobiety koncza studia pracuja biora slub zamieszkuja razem a u mnie urasta to do rangi rzeczy nieosiagalnych. Dlaczego tak jest ? Ja od trzech lat tylko czekam ale nie wiem juz na co. Oczywiscie gdzies tam po drodze pracowalam ale.to bylo takie wluczenie sie a nie praca. Co robic? Jak ogarnac  zycie ? 

No i co my mamy zrobić?

Znajdź pracę byle jaką, wynajmij pokój, wyprowadź się