34 lata

mam 34 lata i miałam w zyciu chłopaka w zasadzie bardzo krótko. W dzieciństwie i młodości byłam ofiarą przemocy domowej ze strony rodziców, potem bylam zgwałcona, w wieku 14 lat. Po 20 miałam bardzo długą depresję. Wbrew temu co mówią - można trafić na beznadziejnego lekarza, terapeute i leki które tylko pogorsza stan psychiczny. Chodzi o to ze bardzo się boję obecnie że nigdy już nikt mnei nie pokocha, ze się nie spodobam fizycznie. Po psychotropach utyłam do 70 kg. W zasadzie nigdy nie bylam zakochana, nigdy ne uprawiałam seksu w fajnym, długotrwałym zwiazku, nigdy nie znalazłam nikogo kto chciałby ze mną byc. Jestem jak niepełnosprawna. Wiem, zaraz mi napiszecie ze jestem stara brzydka i do niczego sie nie nadaje. Byc moze tak jest. Aha i jeszcze jedno - po tych wszystkich moich przygodach nie jestem zainteresowana rodzina, dziecmi, mezem - w ogole mnie to nie bawi. Nie chce tego. Chociaz czasami jestem przerazona ze nie mam dzieci. Ale chyba juz wiem, ze nigdy nie bede miala. Tak czasami bywa. Rozumiecie? Wolałabym dac sie wydymac 10 przypadkowym facetom niz miec meza i dziecko. A jestem sama. Nie wiem dlaczego tak jest. Pewnie problem z bliskościa. 

34 lata to nie wyrok. Trzeba tylko poszukać dobrego lekarza. Pracujesz gdzieś ? Mieszkasz sama ? 

mieszkam sama, pracuje. 

4 minuty temu, Gość dziewczyna34lata napisał:

mieszkam sama, pracuje. 

połykasz ?

49 minut temu, Gość ioies napisał:

połykasz ?

Stul gębę. Tu ktoś potrzebuje pomocy. A ty leczenia. 

nic sie nie stało, nie rusza mnie taki tekst