Czy da się uratować związek? Wasze zdanie

Co sądzicie na temat ratowania związku kilkuletniego/kilkunastoletniego, gdy partnerzy stają się dla siebie obcymi ludźmi? Czy taki związek pełen kłótni, wzajemnych pretensji i zmęczenia tym wszystkim da się jeszcze odratować? 

Podam taki mój przykład: jesteśmy ze sobą 10 lat, mamy dwuletniego synka. Po 6 latach znajomości wzięliśmy ślub i zamieszkaliśmy razem, o ile pierwszy rok był spoko to już później tylko gorzej. Ten rok to już jest całkiem masakryczyny, nie potrafimy normalnie ze sobą rozmawiać. Mąż nawet nie chce rozmawiać bo to "bezsensu" i woli patrzeć w tv. Ja sfrustrowana już tym wszystkim bo brakuje mi normalnej rozmowy, przytulenia, namiętności... czegokolwiek. Z jego strony tylko uszczypliwe teksty bo zupa mu nie pasuje czy ogólnie ma zły dzień i na mnie skupia swoją złość. Owszem ja też nie jestem bez winy bo jak to w związku, też bywam uszczypliwa ale chociaż próbuję porozmawiać o nas, o przyszłości, o naszej rodzinie i naszych relacjach ale on ma to gdzieś. Nie wiem czy to jeszcze miłość czy totalne wypalenie. 

Zastanawiam się czy takie związki mają jeszcze przyszłość? Czy da się to ratować? Skoro jednej stronie wisi to wszystko i "jest jak jest" to tracę nadzieję, że będzie lepiej. Znacie takie związki które jednak wyszły na prostą?

Myślę, że ostatnia deska ratunku jest terapia dla Was obojga. Szczerze słabo to widzę. Chyba , że zaakceptujesz sytuację. 

Droga autorko.90 procent związków tak wygląda

Każdy związek da się uratować ale muszą być dwie osoby do tego chętne . Musicie porozmawiać . Jeżeli nie prośba to może grozba . Trzeba wszystko odciąć i raz na zawsze zapomnieć o tym co za wami .ale przede wszystkim przedstawcie czego oczekujecie . 

Moze zostawcie syna jakiejs babci i idzcie na randke, a potem znowu na drinka,zobaczysz wtedy co ci maz powie,po alkoholu latwiej sie gada co lezy na sercu jak na trzezwo nie potraficie

Da się uratować ale napewno nie bez rozmowy.