Dlaczego w wieku 40 lat zmieniam co chwilę pracę i ludzie patrzą na mnie jak świra?

I dlaczego w wieku 40 lat nie słucham mądrych rad ludzi, mówiących, że w tym wieku już za późno na poszukiwanie swojej drogi, że już powinno się trzymać jednej drogi, bo to niepoważnie wygląda, żeby w tym wieku dopiero szukać?

Dlatego, że kiedy miałem 30 lat, to posłuchałem takich samych mądrych rad, które mówiły, że już za późno na szukanie swojej drogi w wieku 30 lat, że nawet jeśli praca mi nie odpowiada, to trzeba się jej trzymać, bo poważny człowiek nie zmienia co chwilę zdania jak mu się coś nie podoba, tylko w tym trwa.

Więc trwałem przez kolejne 10 lat aż zacząłem się czuć już tak, źle, że już mi wszystko jedno. I postanowiłem zachowywać się niepoważnie i nieodpowiedzialnie, żeby znaleźć coś w czym będę szczęśliwy albo przynajmniej będę mógł wytrzymać.

up

Jesteś po prostu niedojrzały i tyle. 

a wy uważacie, że powinienem dalej tkwić w tym, co mi nieodpowiada, żeby być poważnym człowiekiem, czy zachowywac się jak szczyl, żeby szukać szczęścia?

3 minuty temu, Gość Gość napisał:

Jesteś po prostu niedojrzały i tyle. 

Tak. Przyznaję, że tak właśnie jest. Ale podobno jedyna metodą, żeby dojrzeć jest właśnie próbowanie różnych rzeczy i doświadczanie różnych rzeczy. Czy też metoda na to, żeby dojrzeć jest tkwic z upore w tym co nam nie odpowiada. Szczerze cię proszę powiedz co by zrobiła dojrzała osoba na moim miejscu?

1 minutę temu, Gość gość napisał:

Tak. Przyznaję, że tak właśnie jest. Ale podobno jedyna metodą, żeby dojrzeć jest właśnie próbowanie różnych rzeczy i doświadczanie różnych rzeczy. Czy też metoda na to, żeby dojrzeć jest tkwic z upore w tym co nam nie odpowiada. Szczerze cię proszę powiedz co by zrobiła dojrzała osoba na moim miejscu?

Tylko że to się robi do 25/27 roku życia. 

2 minuty temu, Gość gość napisał:

Tak. Przyznaję, że tak właśnie jest. Ale podobno jedyna metodą, żeby dojrzeć jest właśnie próbowanie różnych rzeczy i doświadczanie różnych rzeczy. Czy też metoda na to, żeby dojrzeć jest tkwic z upore w tym co nam nie odpowiada. Szczerze cię proszę powiedz co by zrobiła dojrzała osoba na moim miejscu?

W tym wieku to powinnes bezbłędnie umieć wybrać odpowiednią pracę już na etapie rekrutacji. 

Rób co chcesz w końcu jesteś dorosły i zapewne sam się utrzymujesz. Co komu do tego z czego żyjesz?

18 minut temu, Gość Gość napisał:

Tylko że to się robi do 25/27 roku życia. 

No właśnie to samo mi ludzie mówili jak miałem 30 lat i dlatego wstyd mi było wtedy coś zmieniać. Ale czasu nie cofnę. Więc co teraz? Lepiej udawać, że jestem dojrzały, mimo, że nie jestem, czy próbowac dojrzeć? A jeśli próbować dojrzeć, to co robić, żeby dojrzeć?

Ale co jest nie tak z tymi pracami?

A właśnie, że to bardzo dojrzałe  podejście, szukać tego, co będzie Ci w końcu odpowiadać, mam 41 lat i od paru lat ciągle zmieniałam pracę...próbowałam zanim zakopię się na dobre , jak Ci  bardzo dojrzali ludzie,narzekając przy tym każdego dnia...Od pół roku mam pracę, w ktorej czuję sie bardzo dobrze i idę tam z chęcią, rodzinka w szoku, że przestałam narzekać ...więc powodzenia i nie słuchaj ludzi, rób tak,żeby Tobie było dobrze bo krytyków jak grzybów po deszczu wszędzie

Pozdrawiam.