Wolny związek, czy można rozdzielić miłość i pożądanie?

Dziewczyny, na wstępie zaznaczę, ze nie chcę się użalać nad sobą i wiem, ze to co robię może budzić kontrowersję i ze nie jestem święta. 

Zaczynajac od teraźniejszości: jestem aktualnie w 6 miesięcznym związku z chłopakiem. Nasza przygoda zaczęła się jednak nie tak, jak wypadałoby, miało to miejsce ok. 1,5 roku temu, kiedy oboje byliśmy w dość zaawansowanych związkach z innymi partnerami. 

Nie był on pierwszą osobą, z która dopuściłam się flirtu, jednak pierwsza z która zdradziłam swojego ówczesnego chłopaka fizycznie. Nie umiem do dziś sobie odpowiedzieć dlaczego on, był to typowy bawidamek, doskonale zdawałam sobie sprawę z tego, ze nie jestem jedyną kochanką, mimo wszystko ciągnęło mnie do niego bardziej niż do kogokolwiek innego wcześniej. 

Prócz seksu łączyła nas przede wszystkim przyjaźń, on nie ukrywał przede mną tego jaki jest, jak to miało miejsce z innymi „dziewczynami na raz”, wiedziałam o nim bardzo dużo, wiedziałam tez ze jemu na mnie zależy. 

W końcu on rozstał się ze swoją dziewczyna, byłam pierwszą osobą, której o tym powiedział. Wiedziałam podświadomie, ze chce czegoś więcej, jednak potrzebowałam czasu i przerwy od niego (nie odzywałam się do niego prawie miesiąc), żeby zrozumieć, ze bez niego jestem nieszczęśliwa. 

Ostatecznie zerwalam ze swoim aktualnym chłopakiem i tak za długo go krzywdziłam, czego bardzo żałuję. Zerwalam dla niego, po 4 latach związku, gdzie miałam pewne już całe życie, wspólne mieszkanie, plany- wszystko. Wszystko dla niego, żeby spróbować jak to będzie. Bo mimo, ze miałam wszystko wydawałoby się, to nie miałam szczęścia. 

My również dość szybko zamieszkaliśmy razem. Na początku, jak wszędzie, było nam razem cudownie. Z czasem zauważyłam, ze mimo, ze kocham go coraz bardziej, to moje pożądanie maleje. Łapałam się na tym, ze fajnie byłoby spróbować z kimś innym i nie dawało mi to spokoju. 

Niedawno znalazłam jego wiadomości z innymi dziewczynami, nie było tam napisane niewiadomo co, jednak ewidentnie nie były to zwykle koleżanki. Na początku oczywiście było mi przykro, zrobiłam mu awanturę, ale później polaczylam to z moimi odczuciami i miedzy słowami zaproponowałam mu wolny związek. Tzn. Nie do końca jestem pewna, czy jest to dobra definicja :

Mam na myśli taką relację, w której jest się z kimś, kocha się tę osobę, ale ma ochotę na innych  bez zobowiązania emocjonalnego. Działałoby to w dwie strony. 
Czy któraś z Was była może w takim związku? 
I czy jest szansa, żeby takie coś wypaliło, jeśli będzie się ze sobą szczerym i ustanowi granice i zasady? 

Mam 22 lata, on 27, wiem ze jeśli nie spróbuję tego z nim, to być może nie znajdę już innej osoby, która byłaby chętna na taki układ. Nie twierdzę, ze to się uda i będzie to coś na całe życie, ale życie jest jedno. 

Uważam, ze lepszy taki układ niż zdradzanie się i oszustwa (jeśli obie strony są na to gotowe). Wiem, ze go kocham, zależy mi na nim, ale może przez to, ze nasze uczucie powstało w taki a nie inny sposób nie potrafimy po prostu być sobie wierni. 
Czy jest to możliwe, ze miłość i pożądanie nie idą ze sobą w parze? 

Proszę napiszcie co o tym myślicie, konstruktywna krytyka także mile widziana, jednak za umoralnianie bardzo dziękuję, bo sama sobie doskonale zdaję sprawę, ze nie jest to zdrowa relacja. 

hmm wydaje  mi się, że coś takiego jest możliwe, ale w tak młodym wieku, jest to zbyt skomplikowana sytuacja, może lepiej po prostu bądźcie przyjaciółmi, wyszalejcie się, a jak zdecydujecie, że warto rozpocząć związek to zacznijcie, zwyczajny, standardowy związek. otwarte związki są i działają ale moim zdaniem coś takiego ma szanse przetrwać gdy hormony już nie szaleją i nabrało się mądrości życiwej i grubszą skrórę.