Zapraszam na filizanke herbaty w srode

Dzisiaj herbata z kardemone oraz cytryna i imbirem. Pachnaca , swiezo zaparzona.

Piosenka na dzisiaj  h ttps://www.youtube.com/watch?v=XcAVzLoTw1U

Ładna nostalgiczna muzyka. 

https://youtu.be/DczQCQCNNQU

Nostalgiczne , nastrojowe , ladne.

Dobry wieczór Zuzanno Póki karnawał trwa

O jak milo. Dawno juz nie tanczylam.  I fakt. Karnawal trwa.

My sie znamy ?

Dziewczyny, spodoba wam się to.

h ttps://youtu.be/3132MXa2bXY

Kolejna sroda i kolejna filizanka herbaty na srodowe popoludnie. Dzisiaj z cytryna i cukrem.

Zimna lutowa sroda wita deszczem.

h ttps://www.youtube.com/watch?v=y8ZWnuo-tnM

Wieczor marcowy , pandemia ogloszona. Herbata z cytryna i cukrem powinna poprawic nastroj.

Historia herbaty

Według jednej z legend początki herbaty sięgają 2737 roku p.n.e., w którym mityczny cesarz Shennong przypadkowo zaparzył pierwszy napar z liści herbaty. Prawda jest trudna do ustalenia; wiadomo, że herbatę od dawna znali Chińczycy, jednak pierwsze zapiski na jej temat pochodzą dopiero z X wieku p.n.e.[10]

W VIII wieku chiński poeta Lu Yu napisał Księgę herbaty, zawierającą opis krzewu herbacianego, narzędzi do zbioru i selekcji liści, przyborów do ceremonii przyrządzania i picia herbaty. Zawierała również spis plantacji i wielbicieli tego napoju[11].

Herbata poza Chinami

Dopiero ok. 803 roku n.e. mnich Dengyō Daishi przywiózł z Chin pierwsze nasiona krzewu herbacianego do Japonii, gdzie rozpoczęto jej uprawę. Kultura związana z piciem herbaty przyjęła w obu krajach zupełnie odmienne postaci. Różnice wynikają głównie z odmiennego podejścia filozoficznego. W Japonii narodziła się ceremonia parzenia herbaty związana z ascetyczną filozofią i estetyką buddyzmu zen, zwana cha-no-yu (dosł.: „wrzątek na herbatę”), do dzisiaj kultywowana jest w tym kraju. Jest to sztuka, która odznacza się umiłowaniem piękna. Kakuzō Okakura (Tenshin), autor monografii Księga herbaty (Cha no hon, 1906)[12], określa tę ceremonię jako kult oparty na adoracji piękna istniejącego pośród przyziemnych realiów codziennej egzystencji.

Obrzędy chińskie natomiast, dużo starsze od japońskich, związane z taoizmem i konfucjanizmem oraz wierzeniami i praktykami różnych ludów zamieszkujących kontynentalne Chiny ulegały na przestrzeni wieków silnej regionalizacji. Dziś w całych Chinach można napotkać rozliczne ceremonie picia herbaty charakterystyczne np. dla różnych mniejszości narodowych. Herbata w Chinach darzona jest tak dużą estymą, że stanowi nawet kluczowy element tradycyjnych chińskich zaślubin.

Herbata pojawiła się w Mongolii pod koniec V wieku n.e., a w Tybecie w 620 n.e., w Tybecie bardzo szybko stała się podstawowym (obok kumysu) napojem, a w Mongolii upowszechniła się w XII wieku. Jednakże, w odróżnieniu od Chin i Japonii nie wykształcono tam tak rozbudowanych ceremonii picia herbaty, zaś sam proces przyrządzania i smak herbaty znacząco się różnił od chińskiego wzoru.

A u mnie pada i pada. Normalny potop. I do tego jest zimno.

Dla grubych    h ttps://www.youtube.com/watch?v=SoYYGpx7kNo

A u mnie świeci słoneczko. Zapraszam po śniadanku na kawusię z mlekiem 

Witam wieczorowo.

Fajna muzyka.

Ladne.

Bum 

nocne klimaty.. N c i s b j d p