Problem egzystencji

Cześć, nie wiem od czego zacząć, ale może najlepiej wprost. Nie jestem obojętna pewnemu chłopakowi, poznaliśmy się w pracy na zasadzie pracownik- kontrahent. Kilka razy miałam z nim do czynienia, na początku trochę sztywno ( i z góry), z nim rozmawiałam z pewnych względów. On był bardzo rzeczowy i poukładany,  ale jakoś nie mialm problemu z czytaniem jego emocji gdy coś go zaskoczyło lub domyślał się że może mieć problem bo wiem więcej niż mówię.  Niedawno przypadkiem trafiliśmy na siebie na imprezie, mega mnie zauroczył.. jednak nie chciałam robić sobie problemów i ładnie go zbyłam, bo bałam się że wykorzysta znajomość prywatną na gruncie zawodowym. . Chłopak na pierwszym rzut oka może wyglądać jak osiedlowy głupek, ale jak się z nim pogada to jest miły, uprzejmy i ma coś w sobie. Nie Problem polega na tym, że my pochodzimy z różnych środowisk, podejrzewam że on ma problemy z prawem... i jest  ode mnie młodszy, z resztą może mieć każdą 18-stkę karynkę. Dziwię się że upodobał sobie mnie. Jest mi przykro bo go polubiłam, ale te rzeczy go skreślają. Nie wpasujemy się w swoje środowiska. Ja mam wyższe wykształcenie, spoko pracę, nie mam problemów.. a on pewnie zaraz coś wykombinuje, pochodzi z blokowiska, myślę że nawet z patologi. Szkoda, że taką drogę życia prowadzi.. chyba wolałabym nigdy go nie poznać niż teraz mieć żale.

No tak bo każde blokowisko to patologia, brak wykształcenia to od razu problemy z prawem. A ilu magistrów siedzi za kratami to sobie księżniczka nawet nie zdaje sprawy. Nie wiem co też masz na myśli mówiąc patologia, bo ten problem dotyczy zarówno ludzi z biednych domów jak i tych bogatych. Szukasz bogatego, wykształconego, przystojnego i jeszcze uczciwego to uważaj w pewnym momencie możesz zostać starą panną. 

Patogia to złodziejskie towarzystwo. On okradł budowę