kochać kogoś skrycie 20 lat

10 godzin temu, Gość Nicki napisał:

Nie no jakoś nie wierzę. 29 lat , to gdzie wy się poznaliście, w żłobku ?

Mam nadzieje ze nie rozmnazacie sie w rodzinie.

1 godzinę temu, Gość gość104 napisał:

To nie jest normalne. To jest marnowanie życia. Szkoda mi autorki. Znam osobę, która była w takiej sytuacji przez 6 lat. Wytrzeźwiała i zrzuciła klapki z oczu gdy obiekt jej miłości zlekceważył ją i odrzucił jej uczucie gdy je po tych  6 latach ujawniła. Jednak 20 lat w takiej sytuacji to już totalny odjazd. Zwariować można. 

Tak, można zwariować... przecież minęło 20 lat. Z perspektywy czasu ja widzę, że czekałam jak wierny piesek, na każdy dotyk, na dobre słowo, jak zasłużyłam to miałam.  Wiecznie coś było nie tak, ciągle robiłam coś źle, to ja byłam niedobra, nigdy nie przyznał się do błędu, nigdy nie przepraszał. 
Gdzieś jeszcze jakieś uczucie się tli, ale nie wiem czy chciałabym ponownie poczuć dotyk tej osoby, nie wiem czy uwierzyłabym tej osobie gdyby chciał cokolwiek naprawić, chyba już tak nie ufam, bałabym się, że w każdej chwili dostałabym ponownie wyznanie „nie kocham cię” Po tym wszystkim doszłam do siebie i cieszę się, że udało mi się przetrwać. 

Ten lekarz to psychiatra?