Cyprianka wilki pożarły

Kiedy to leśniczy Felicjan Ambroży owoż dziecię własne
na czuły spacer w knieje poniósł i położywszy na mchu w zapalczywości
łowieckiej pasyji stale będąc, na głos godowy rysicy w ostęp się
rzucił tropu szukać, ale nieszczęsnym zrządzeniem zaraz nastąpił na
pułapkę przez kmieci okolicznych tamże wyszykowaną na dziczyznę
przechodnią i wpadł w dół, gdzie dopiero odgłosy wilczej uczty
łapczywej a okropnej przytomność mu przywrócić zdołały, a i to na
zgubę jego, do pomieszania zmysłów go bowiem prowadząc…