Czy rzucić pracę nie mając innej?

Sprawa wygląda tak,

Pracuje w instytucji publicznej już 2 lata z czego 6 miesięcy to był staż, potem blisko rok na zleceniu i 5 mcy na zastępstwie. Na chwilę obecną wiem że nie mam jakichkolwiek szans dostania etatu, oczywiście z międzyczasie wysyłałam CV ale w przeciągu roku nikt do mnie nie odpowiedział. Czuję że mój pobyt w pracy do niczego nie prowadzi, poza tym wszystkie moje koleżanki i koledzy wyjechali z miasta i żyją zupełnie gdzie indziej.

Czy zaryzykować rezygnację z tego zleceniu aby poświęcić się intensywnemu szukaniu pracy czy dalej tkwić na śmieciowce nie mając nic z tego w zamian?

1 minutę temu, Gość Niezdecydowana napisał:

Sprawa wygląda tak,

Pracuje w instytucji publicznej już 2 lata z czego 6 miesięcy to był staż, potem blisko rok na zleceniu i 5 mcy na zastępstwie. Na chwilę obecną wiem że nie mam jakichkolwiek szans dostania etatu, oczywiście z międzyczasie wysyłałam CV ale w przeciągu roku nikt do mnie nie odpowiedział. Czuję że mój pobyt w pracy do niczego nie prowadzi, poza tym wszystkie moje koleżanki i koledzy wyjechali z miasta i żyją zupełnie gdzie indziej.

Czy zaryzykować rezygnację z tego zleceniu aby poświęcić się intensywnemu szukaniu pracy czy dalej tkwić na śmieciowce nie mając nic z tego w zamian?

Nie, najpierw szukaj. Co innego ja, muszę się zmywać z tego grajdołka własnego. Mi też nikt nie odpowiedział od sierpnia.

Tylko to szukanie trwa już rok i nic nie daje. Moje miasto to też grajdołek i wiem że tutaj normalnej pracy nie dostanę.

3 minuty temu, Gość Niezdecydowana napisał:

Tylko to szukanie trwa już rok i nic nie daje. Moje miasto to też grajdołek i wiem że tutaj normalnej pracy nie dostanę.

moje podobnie, dojeżdżając do innego 800 w plecy albo więcej itd jak policzę to mam dosyć

A co dla Ciebie oznacza normalna praca? Dla mnie to nie zapieprz na produkcji bo po to sporo lat się uczyłem, żeby "nie nosić cegłóweczek".  Szukam czegoś gdzie bardziej trzeba myśleć niż cokolwiek robić fizycznie. I też takich nikt nie chce z za wysokim wykształceniem.

Ale czemu chcesz zrezygnować skoro nie możesz znaleźć innej.

Skoro w grajdołku od roku niczego nie znalazłaś, skoro czujesz, że nie rozwijasz się, to może rzeczywiście czas na zmiany, na radykalne zmiany. Chciałabyś zamieszkać w sporym, pięknym, perspektywicznym, rozwijającym się mieście, w którym mogłabyś liczyć na pomoc kogoś, kto zadba o Ciebie zanim znajdziesz pracę, zapewni Ci mieszkanie, pokaże miasto, podpowie gdzie szukać i jak? Byłabyś gotowa na tak radykalny krok? Napisz do mnie. mrx@kozacki.pl

Ja bym rzuciła, tylko musisz się liczyć z tym, że możesz trafić do gorszego miejsca, niekoniecznie zgodnego z twoimi oczekiwaniami i kwalifikacjami. Czekasz już wystarczająco długo na cud, czas na radykalne zmiany. Siedząc w tej pracy marnujesz czas. To tylko śmieciówka. Bierz przykład z koleżanek i wyjedź. 

Normalna praca to taka w której mam umowę o pracę, urlop i inne dodatki. Wykonuje obowiązki osób, które są zatrudnione na etacie. I to że przychodząc tutaj nie mogę liczyć na żaden rozwój czy właśnie o te umowę powoduje poczucie zmarnowanego czasu i braku stażu.

Powiem tak, ja bym zaryzykowała. Zmieniałam pracę dwa razy i nigdy nie szukałam dłużej niż dwa tygodnie.

Za pierwszym razem pracowałam w spółce w dziale prawnym i otrzymałam wypowiedzenie z powodu redukcji etatów. Pracę w kancelarii znalazłam w dwa tygodnie.

W sierpniu z kolei ot tak wysłałam CV do innej kancelarii, gdy kończyła mi się umowa i od momentu wysłania cv do momentu podpisania rozmowy minął tydzień.

Jestem prawnikiem.

A ja powiem tak, uczciwe szukanie pracy, mając pracę jakąkolwiek, graniczy z cudem, gdyż takie podania są od razu odrzucane. Daje się pracę najpierw tym po znajomościach lub bezrobotnym (to naprawdę rzadkość). Więc czasami warto być bezrobotnym, choć to wielkie ryzyko. W moim mniemaniu pracę mają ci, którym inni pomogli. To tyle...