Wstaje i idę dalej

Witam, dziś miałam prawie końcowa rozprawę sadowa o znęcanie się przez mojego byłego męża nade mna i dziećmi.Jestem osoba zbyt cicha i spokojna dlatego bardzo ciężko znoszę takie wydarzenia,nie umiem znaleść sobie miejsca,myśli... Wyprowadziłam się z pięknego domu z dziećmi zostawiajac wszystko,bo już nie miałam więcej siły udawać przed znajomymi ze wszystko jest takie piekne a w domu piekło... Kochani jak sobie poradzić dalej, jak odnaleźć się w wieku 40lat na nowej drodze? Zaczynam wszystko od początku z kredytem,nie stać mnie na większość rzeczy itp. ale idę do przodu... robię wszystko,by tylko dzieci miały co jeść i miały ciepło, tylko czy droga,która przede mna będzie dla mnie Do pokonania? Pozdrawiam i Dziękuje,ze mogłam się tu jakoś Komuś otworzyć

Ps. Za 3 tyg. Wyrok... ciekawe czy jest sprawiedliwość

Jeden z normalniejszych tematów.Życzę dużo siły i wiary w siebie,że dasz radę zawalczyć o swoje lepsze jutro dla siebie i Twoich dzieci.Małymi  kroczkami idź przed siebie i nawet jak wyrok będzie niesprawiedliwy to wiedz,że już wygrałaś.. bo miałaś siłę odejść. Dzięki temu i Ty i Twoje dzieci macie szansę na normalność.Ja też czuje się zagubiona w swoim życiu. Mam ponad 40lat,ale wierzę,że to co dobre jeszcze przede mną.Sama dokonałam różnych wyborów życiowych za które teraz płacę. Nie jesteśmy stare,tylko doświadczone i właśnie ta mądrość życiowa,wyciągnięcie wniosków z życia da nam siłę by iść do przodu.Trzymaj się dzielnie. Dajesz dobry przykład dzieciom,bo zamiast żyć w rodzinie,ale z problemami same mają szanse kiedyś stworzyć dobry dom,bo nauczysz ich granic.

16 minut temu, Gość Silna ja napisał:

Witam, dziś miałam prawie końcowa rozprawę sadowa o znęcanie się przez mojego byłego męża nade mna i dziećmi.Jestem osoba zbyt cicha i spokojna dlatego bardzo ciężko znoszę takie wydarzenia,nie umiem znaleść sobie miejsca,myśli... Wyprowadziłam się z pięknego domu z dziećmi zostawiajac wszystko,bo już nie miałam więcej siły udawać przed znajomymi ze wszystko jest takie piekne a w domu piekło... Kochani jak sobie poradzić dalej, jak odnaleźć się w wieku 40lat na nowej drodze? Zaczynam wszystko od początku z kredytem,nie stać mnie na większość rzeczy itp. ale idę do przodu... robię wszystko,by tylko dzieci miały co jeść i miały ciepło, tylko czy droga,która przede mna będzie dla mnie Do pokonania? Pozdrawiam i Dziękuje,ze mogłam się tu jakoś Komuś otworzyć

Ps. Za 3 tyg. Wyrok... ciekawe czy jest sprawiedliwość

Jesteś silna, nie każda kobieta będąc w takiej samej sytuacji potrafi zawalczyć o normalność w swoim życiu. Zrobiłaś duży krok do przodu teraz już będzie lepiej ,Ty i dzieci zasłużyliście na szczęśliwe życie i tego wam życzę z całego serca. 

Gratuluję odwagi. Życzę siły i wytrwałości. 

Pewnie że będzie do pokonania. Powalcz jeszcze o podział majątku, dzieci zostają z Tobą więc logiczne że Dom powinien dalej być dla nich.

Nie będzie tak kolorowo jak Ci wszyscy piszą.  Mam 39 lat, też się rozwiodlam chociaż przemocy nie było i wszystko dosyć kulturalnie. I też miałam piekny dom. Myślałam, że cały świat jest mój ale wiem że aż tak różowo nie jest. 

10 minut temu, Gość Gość napisał:

Nie będzie tak kolorowo jak Ci wszyscy piszą.  Mam 39 lat, też się rozwiodlam chociaż przemocy nie było i wszystko dosyć kulturalnie. I też miałam piekny dom. Myślałam, że cały świat jest mój ale wiem że aż tak różowo nie jest. 

Bo życie to nie bajka. Ktoś ci wybudował dom i zostałaś bez. Teraz jesteś zdana sama na siebie i poznajesz co to ciężka praca. Życie tak wygląda.

Autorka jest silna kobieta i da radę. Z mężem psycholem to nie życie. 

Powodzenia kochana .Mam 47 lat,odeszłam w czerwcu zeszłego roku.Jestem na dorobku.Bałam się bardzo i długo,zbyt długo zwlekałam z tą decyzją.Bolało,boli i jeszcze trochę poboli,ale przestanie.Najważniejszy krok za nami.Teraz może być tylko lepiej.Pozdrawiam cieplutko .