Uderzyłam chłopaka bo płakał

Mój chłopak i ja kochaliśmy się po raz pierwszy i oboje byliśmy zestresowani. Jemu wcale nie chciał stanąć a ja byłam już trochę zniecierpliwiona więc mieliśmy spróbować rano. 

Przytuliliśmy się i powoli zasypialiśmy ale on nagle wybuchł płaczem. 

Starałam się go pocieszyć, tuliłam go mocno i głaskałam po głowie jednak on zaczął strasznie najeżdżać na siebie mówiąc, że jest bezwartościowy i stać mnie na kogoś lepszego. 

Prosiłam go żeby tak nie mówił kilkakrotnie i nawet mi przytaknął ale później znowu do tego powrócił bijąc jeszcze pięścią w materac. 

I wtedy go spoliczkowałam, raz ale mocno prosząc go by nigdy tak o sobie nie mówił. 

Był trochę skołowany, powiedział że odważnym było uderzenie go w twarz i gdyby nie kontekst sytuacji to pewnie by mi oddał. 

Potem już było spokojniej, ale to wciąż za mną chodzi. 

Czy można jakoś to naprawić lub zareagować bardziej właściwie? 

A nie mogłaś mu jakoś pomóc w osiągnięciu erekcji? Lodzik, ręką?

Plaskacza w r..j każdemu mazgajowi to zaczną zachowywać się jak faceci

Macie problemy

hahaha serio, ale dotarlo do niego przynajmniej  ja bym byla wdzieczna jakby mi kumpelka tak przylala z tekstem ze mam o sobie nie mowic tak chamsko, to w sumie komplement  no a facet moglby mna mocno potrzasnac zeby siniaka nie bylo. Takze jak dla mnie w porzadku, choc ja nie jestem ze szkla i nie mam nawyku plakac ze jestem beznadziejna, a takie cos pokazuje, ze ci zalezy, choc sytuacja dziwna. Gdzie ci mezczyzni.

 

Mój chłopak i ja kochaliśmy się po raz pierwszy i oboje byliśmy zestresowani. Jemu wcale nie chciał stanąć a ja byłam już trochę zniecierpliwiona więc mieliśmy spróbować rano. 

Przytuliliśmy się i powoli zasypialiśmy ale on nagle wybuchł płaczem. 

Starałam się go pocieszyć, tuliłam go mocno i głaskałam po głowie jednak on zaczął strasznie najeżdżać na siebie mówiąc, że jest bezwartościowy i stać mnie na kogoś lepszego. 

Prosiłam go żeby tak nie mówił kilkakrotnie i nawet mi przytaknął ale później znowu do tego powrócił bijąc jeszcze pięścią w materac. 

I wtedy go spoliczkowałam, raz ale mocno prosząc go by nigdy tak o sobie nie mówił. 

Był trochę skołowany, powiedział że odważnym było uderzenie go w twarz i gdyby nie kontekst sytuacji to pewnie by mi oddał. 

Potem już było spokojniej, ale to wciąż za mną chodzi. 

Czy można jakoś to naprawić lub zareagować bardziej właściwie? 

Po ile macie lat? 

 

Czy można jakoś to naprawić

Oczywiście że tak. Mianowicie przypieprzyć mu z drugiej strony. Niech się ogarnie.