Było było... I było?

Cześć koledzy, witam drogie Panie. O co chodzi... A no o to, że poznałem w lutym (tak, na tinderze), bardzo fajna dziewczyne. Od początku rozmowa się kleiła, mimo że jest zza wschodniej granicy. Temat gonił temat, aż postsnowilismy się spotkać. Byłem w szoku, ponieważ pocałowała mnie na 1 spotkaniu, jednak podobalo mi się to, bo czułem że mamy naprawdę mnóstwo wspólnego. Spotykaliśmy się regularnie i świat sobie przypomniał, że dawno nie było pandemi. Wiadomo, każdy się boi o siebie, rodzinę, świat, więc się nie spotykamy. Jednak kontakt był cały czas mega. Rozmawialiśmy cały czas i nagle, drugiego dnia było już zupełnie inaczej. Trwa to tydzień, z dnia na dzień jest gorzej. Teraz nie rozmawiamy praktycznie w ogóle, ale dodam, że to nie jest moja decyzja. Odsunęła się, z godziny na godzinę. Powiedzcie mi, co mam zrobić... Nie płaszcze się przed nią, chce zachować dumę i jak mi nie odpisze, czy nie oddzwoni nie szukam kontaktu mimo że tak to cholernie kusi. Nie jesteśmy razem, mógłbym to olać, ale jej szczerość w niektórych sprawach, jej zachowanie, zainteresowanie mnie blokuję żeby tak po prostu to olać.. I to, że mówiła że jej zależy, że jest zachwycona tym kim jestem. To, że mówiła że oszalala i zakocha się we mnie... Tak się nie zachowuje osoba, która coś czuję do drugiego człowieka. Gdyby nie te wyznania sprawa byłaby prosta, ale jestem po prostu rozdarty wewnętrznie..