Jestem społecznym przegrywem

Mam w tym roku 20 lat i jestem przegrywem.

Pracuje nad sobą,ćwiczę w domu,biegam,uczę się angielskiego codziennie (tak dla siebie) i majsterkuje z elektroniką.

A resztę dnia siedzę całymi dniami w domu grając w gry,moje jedyne wyjścia z domu to bieganie lub pójście do monopolu na wsi.

Nie mam znajomych,mieszkam w "dziurze" gdzie nie ma szans nikogo poznać nowego a do najbliższego miasta mam 40 km.

Z natury jestem introwertykiem ale nawet największy piwniczak chce czasami z kimś porozmawiać czy wspólnie coś porobić a ja nie mam nikogo.

Nigdy nie byłem na żadnym weselu ani studniówce,imprezie itp nikt mnie nigdy nie zapraszał.

Z dziewczynami jest słabo,nigdy żadną nie trzymałem za rękę a co dopiero pocałować.

Gdy jestem w jakimś mieście to zawsze zagaduje jakieś dziewczyny dla zabicia czasu czekając na autobus,dają mi czasem swoje numery więc nie jestem taki brzydki żeby dostawać kosza

Gdy dochodzi do pisania na sms/fb to potrafię zbajerować nawet nieźle ale jest zazwyczaj 2/3 dni pisania i one przestają odpisywać i na tym się kończy.

Nie zachowuje się jak desperat więc nie wiem dlaczego tak to się kończy.

To wszystko mnie dobija,moje życie towarzyskie to dno a relacje z kobietami jeszcze gorsze.

Niewiem dlaczego to piszę,może ktoś coś doda od siebie albo podzieli się swoją podobną sytuacją

Coś możecie mi doradzić ?

Uczysz się jeszcze czy pracujesz?

Taki wiek, to początek życia, a nie przegryw. Dasz radę wyprowadzić się z tej swojej dziury do większego city? Im wieksze miasto, tym później ludzie się parują i dłużej trwa życie towarzyskie singli.