Spanie razem

Witam, mam dziwny problem. Sama mam 23 lata, moja mama jest kobietą po 50tce po rozwodzie. Całe życie zajmowała się nami i w tym czasie z nikim nie mieszkała.Nasze relacje wcześniej były naprawdę kiepskie ale odkąd się wyprowadziłam się poprawiły i teraz gdy przyjezdzam nadrabiamy czas. Mama ma partnera z którym spotyka się od kilku lat, ale on mieszka gdzie indziej i nocuje u niej tylko czasami ale najczęściej śpi i spędza całe dnie sama. Ogólnie ciągle się kłócą i on odmawia zamieszkania z nią.  Jakis czas temu mamie umarł tata i z początku poprosiła mnie bym z nią spała bo się bała. No i z początku odmówiłam,ale zrobiło mi się jej żal i położyłyśmy się razem. Tyle, że nie wiem czy nie pytała o to też wcześniej. Teraz po 2 miesiącach znów mówi bym z nią spała, że łóżko jest duże, każdy ma swoją stronę i że się nasłuchała różnych rzeczy. Chyba chodzi o dziadka. Chcę ją wesprzeć na duchu by czuła, że ją kocham bo nasze relacje były fatalne. Z drugiej strony to niezręczne uczucie, bo jestem dorosłą kobietą, na codzień śpię z facetem. Nie wiem czy to ze względu na dziadka czy  tak brakuje jej mężczyzny i towarzystwa. Ona się dla nas poświęcała ale ja nie pamiętam bym nawet jako nastolatka z nią spała tyle że wtedy zawsze ktoś był w domu, teraz mieszka sama. No i nie wiem jak się zachowywać. Chce poczuć jakieś ciepło od niej w końcu jesteśmy rodziną, ale spanie w tym wieku z rodzicem jest dziwne. Mama za każdym moim przyjazdem mówi bym z nią spała w jednym. Jak mowię, że to dziwne to odpuszcza mówi bym poszła do siebie i pyta innym razem. Wtedy jest mi jej żal, że pół życia śpi sama i przychodzę. W czasie snu każda śpi na swojej połowie. Totalnie nie wiem co o tym myśleć i jak to załatwić. Czy to normalne czy może coś złego, trochę mnie to krępuje.

Co w rodzinie to nie zginie