Życiowy Marazm faceta przed 30

Aż Ciężko w to uwierzyć ale za 2.5 roku będę 30 latkiem, nie jest to jeszcze wiek, którego należałoby sie wstydzić ale umówmy się życie zaczyna nabierać dużego tempa i coraz mniej czerpię z niego przyjemności. Doszedłem do stagnacji, zarabiam za dużo by zmienić pracę ale za mało by żyć pełnią życia. 4500 na reke to nie jest zła pensja, jednak po opłaceniu rachnuków i raty kredytu już tak kolorowo nie jest. Perspektywy na awans są ale w tej instytucji awanse nie idą ze znaczną podwyżką. Uczyć mi się już niechce, moja sylwetka ze względu na uwarunkowania hormonalne nie jest zła ale nie jest to sylwetka wysportowanego chłopaka z rzeźbą. Jestem na tyle introwertyczny że mimo że nie jestem brzydki nie umiem się przełamać aby z kimś być. Okazji do poznawania zresztą jest niewiele w obecnej sytuacji. Nie jestem stary ale też już nie jestem nastolatkiem, Prace mam nudną, właściwie to troche nie wiem co ze soba zrobić

1 minutę temu, Merol_PCK napisał:

właściwie to troche nie wiem co ze soba zrobić

Nie przejmuj się. Jeśli nie masz pomysłu na siebie, życie samo za Ciebie zdecyduje. Tyle, że wcale nie musi Ci się ta decyzja spodobać.

Właściwie doszedłem do wniosku, że w życiu liczą sie emocje, tylko one dają wspomnienia, one powoduja że jest ciekawie, emocji w mojej pracy nie ma wogóle, w moim życiu tez bo zainteresowanie kobiet moja osoba jest słabe mimo że nie jestem jakiś tam ostatni, to jednak laski maja duże wymagania, Brak emocji równa sie nuda