Przecież to nie ma sensu

i tak zginiemy

Może porozmawiamy o mnie i moich problemach? 

3 minuty temu, depressive player napisał:

i tak zginiemy

I co z tego?

Przed chwilą, Poetka napisał:

I co z tego?

Życie człowieka jest skomplikowane. Nie wystarczy wspiąć się na drzewo, zerwać owoc i cieszyć się chwilą. Trzeba żyć szybko by nie zostać w tyle. Potkniesz się, to cię zjedzą! 

1 minutę temu, depressive player napisał:

Życie człowieka jest skomplikowane. Nie wystarczy wspiąć się na drzewo, zerwać owoc i cieszyć się chwilą. Trzeba żyć szybko by nie zostać w tyle. Potkniesz się, to cię zjedzą! 

Niech żro, smacznego

3 minuty temu, Poetka napisał:

Niech żro, smacznego

Ładny avek. 

Możliwe, że sama sobie życzysz smacznego posiłku. 

4 minuty temu, depressive player napisał:

Ładny avek. 

Możliwe, że sama sobie życzysz smacznego posiłku. 

Dziękuje. 

Życie w wymiarze jakie widzimy dzisiaj, zarówno z perspektywy biologicznej czy fizycznej jest cudem. Jesteś dzieckiem gwiazd, zapewne kapryśnym skoro kwestionujesz zasadność tutejszej egzystencji, ale to nie zmienia faktu, że w wymiarze złożoności ludzkiego życia stwierdzenie, że to wszystko nie ma sensu wydaje się ignoracją i nadmierną egzaltacją. Życie jest jakie jest, ale wygrałeś w loterii, gdzie ilość mozliwych sekwencji DNA jest ogromna, duzo wieksza niz mozesz sobie wyobrazic, a znalazles sie tutaj wlasnie Ty.

1 godzinę temu, Poetka napisał:

Życie jest jakie jest, ale wygrałeś w loterii, gdzie ilość mozliwych sekwencji DNA jest ogromna, duzo wieksza niz mozesz sobie wyobrazic, a znalazles sie tutaj wlasnie Ty.

Już nie mogę doczekać się plucia krwią i duszenia przed zgonem. Na świecie jest tylu ludzi, że porównywanie naszych narodzin do wygranej w loterii jest bardzo kiepskim żartem.

Zazdroszczę tym chorym, niepełnosprawnym, umierającym w pierwszych latach życia na nieuleczalne choroby (albo te na których leczenie ich nie stać), wygrali życie na loterii. Po prostu mega zwycięstwo. 

Napijmy się kawy (bez cukru), by osłodzić sobie życie. 

Coś w tym jest. Jestem poetą? 

7 minut temu, depressive player napisał:

Napijmy się kawy (bez cukru), by osłodzić sobie życie. 

Coś w tym jest. Jestem poetą? 

Sypana czy rozpu. 

3 minuty temu, Stała napisał:

Sypana czy rozpu. 

Nie wiem. A Ty? Masz ekspres do kawy? Tak? A jaki? 

Przed chwilą, depressive player napisał:

Nie wiem. A Ty? Masz ekspres do kawy? Tak? A jaki? 

Czajnik mam i czarne kubki z uchem. Kawa normalna. To chodź się napijemy. Potem coś zjemy.

9 minut temu, Wampir energetyczny napisał:

Zazdroszczę tym chorym, niepełnosprawnym, umierającym w pierwszych latach życia na nieuleczalne choroby (albo te na których leczenie ich nie stać), wygrali życie na loterii. Po prostu mega zwycięstwo. 

 Może kiedyś to zrozumiesz, że dla niektórych ludzi ceną za życie staje się funkcjonowanie na granicy życia i śmierci, z perspektywą bólu, cierpienia i bezradności. Ironia losu, że wypowiadasz się jako adwokat ciężko chorych i cierpiących, wyobrazajac sobie, ze odpowiedzia na ich cierpienie byloby nie pojawienie sie na tym lez padole. Nie. Odpowiedzia byloby, zeby ich troski zniknely, ale czasem tego miec nie mozna.

Jesli chcesz byc adwokatem chorych, spytaj chorego czy chce zyc. Moglbys sie zdziwic slyszac odpowiedzi. Wola zycia, szczegolnie w obliczu tragedii i odebranych nadzei moze rosnac wprost proporcjonalnie. Watpie jednak by udalo Ci sie to zrozumiec, jestes jeszcze dzieckiem, ktoremu wydaje sie, ze w buncie wobec zycia znalazl odpowiedz na problemy swiata. 

1 minutę temu, Stała napisał:

Czajnik mam i czarne kubki z uchem. Kawa normalna. To chodź się napijemy. Potem coś zjemy.

Dziękuję za zaproszenie. Możemy iść  

7 minut temu, Poetka napisał:

 

Jesli chcesz byc adwokatem chorych, spytaj chorego czy chce zyc. Moglbys sie zdziwic slyszac odpowiedzi. Wola zycia, szczegolnie w obliczu tragedii i odebranych nadzei moze rosnac wprost proporcjonalnie. Watpie jednak by udalo Ci sie to zrozumiec, jestes jeszcze dzieckiem, ktoremu wydaje sie, ze w buncie wobec zycia znalazl odpowiedz na problemy swiata. 

Są też ci, którzy nie chcą. Pamiętam pewnego człowieka, który męczył się na szpitalnym łóżku walcząc o życie. Mówił, że jeśli tak ma żyć, to woli umrzeć. 

Jestem dzieckiem. Już nigdy nie dorosnę. To takie smutne. Prawie jak czepek madafaka. 

3 godziny temu, depressive player napisał:

i tak zginiemy

NO to po co żyjesz? 

Przed chwilą, Niby normalny napisał:

NO to po co żyjesz? 

Byłem szybszy od innych. 

12 minut temu, depressive player napisał:

Dziękuję za zaproszenie. Możemy iść  

Są też ci, którzy nie chcą. Pamiętam pewnego człowieka, który męczył się na szpitalnym łóżku walcząc o życie. Mówił, że jeśli tak ma żyć, to woli umrzeć. 

Jestem dzieckiem. Już nigdy nie dorosnę. To takie smutne. Prawie jak czepek madafaka. 

Więcej pokory. 

2 minuty temu, Poetka napisał:

Więcej pokory. 

Po prostu przyjmij, że nie każdy chory chce żyć i walczy o każdy oddech tylko z racji tego, że jest chory, ok?

Dla mnie życie mrówki jest tyle samo warte co człowieka. Dlatego wybieram odpowiednie miejsca w lesie do oddania moczu. 

Ten sam oddech życia  

Przyznam, że zdarzyło mi się zabić mrówkę gdy weszła na moje terytorium. Z człowiekiem zrobiłbym to samo gdybym nie poniósł żadnych konsekwencji. No sorry, ale dlaczego człowiek stawia swoje życie ponad każde inne? 

Nie mógłbym wejść w dzicz ze strzelbą tylko po to by zawiesić trofeum na ścianie. 

7 minut temu, BoniBluBojler napisał:

Po prostu przyjmij, że nie każdy chory chce żyć i walczy o każdy oddech tylko z racji tego, że jest chory, ok?

Naprawde nie chcialam byc niemila, ale masz co chcesz miec. Nie pouczaj mnie o tym czego chce chory, a czego nie to po pierwsze. Po drugie nigdzie nie napisalam, ze kazdy chory chce zyc. Ale wy oczywiscie myslicie, ze skoro macie depresje to sobie mozecie decydowac kto moze sie o woli zycia wypowiadac. Chyba Ci sie cos mocno pomylilo jesli myslisz, ze w tej kwestii mozesz mnie strofowac. Dotarlo?

3 minuty temu, Poetka napisał:

Naprawde nie chcialam byc niemila, ale masz co chcesz miec. Nie pouczaj mnie o tym czego chce chory, a czego nie to po pierwsze. Po drugie nigdzie nie napisalam, ze kazdy chory chce zyc. Ale wy oczywiscie myslicie, ze skoro macie depresje to sobie mozecie decydowac kto moze sie o woli zycia wypowiadac. Chyba Ci sie cos mocno pomylilo jesli myslisz, ze w tej kwestii mozesz mnie strofowac. Dotarlo?

Tobie chyba też się coś pomyliło, skoro wydaje ci się, że masz monopol na chorowanie, a w związku z tym na wmawianie w każdym podobnym wątku, że życie jest wspaniałe i każdy chory musi mieć pokorę. Nie mam depresji. 

3 minuty temu, BoniBluBojler napisał:

Tobie chyba też się coś pomyliło, skoro wydaje ci się, że masz monopol na chorowanie, a w związku z tym na wmawianie w każdym podobnym wątku, że życie jest wspaniałe i każdy chory musi mieć pokorę. Nie mam depresji. 

Niczym się w zasadzie nie różnisz w podejściu od Transgression, który jest autorem wcześniejszych tez toteż gorąco zapraszam was do złączenia wspólnie rączek do dalszych żali nad bezsensem życia i zaczepianie kogoś innego, kto może faktycznie podejmie rękawice do waszych dziecinnych przepychanek. 

Dostrzegamy piękno jak i brutalność życia. Możemy pisać o pragnieniu śmierci ale w rzeczywistości każdy chce żyć bez względu na to co mu dolega. Bywa też tak że pragnienie śmierci drugiej osoby utrzymuje nas przy życiu. To dziwne, co? Choć sami przed chwilą myśleliśmy o śmierci to nie jesteśmy w stanie zaakceptować tego że ktoś inny myślał podobnie. Staramy się mu pomóc. 

6 minut temu, Poetka napisał:

Niczym się w zasadzie nie różnisz w podejściu od Transgression, który jest autorem wcześniejszych tez toteż gorąco zapraszam was do złączenia wspólnie rączek do dalszych żali nad bezsensem życia i zaczepianie kogoś innego, kto może faktycznie podejmie rękawice do waszych dziecinnych przepychanek. 

Wczoraj byłam kochana. Cóż. Nara. Wybacz, że nie mam prawa wziąć udziału w dyskusji i skomentować twoich wypowiedzi bez nadepnięcia ci na bombelek, bo od razu staje się tą złą. To jest dopiero dziecinada. Bez odbioru.

4 minuty temu, Ha-Ma-rut napisał:

Dostrzegamy piękno jak i brutalność życia. Możemy pisać o pragnieniu śmierci ale w rzeczywistości każdy chce żyć bez względu na to co mu dolega. Bywa też tak że pragnienie śmierci drugiej osoby utrzymuje nas przy życiu. To dziwne, co? Choć sami przed chwilą myśleliśmy o śmierci to nie jesteśmy w stanie zaakceptować tego że ktoś inny myślał podobnie. Staramy się mu pomóc. 

 

Ładnie napisałeś. Ile umysłów tyle refleksji.

5 minut temu, BoniBluBojler napisał:

Wczoraj byłam kochana. Cóż. Nara. Wybacz, że nie mam prawa wziąć udziału w dyskusji i skomentować twoich wypowiedzi bez nadepnięcia ci na bombelek, bo od razu staje się tą złą. To jest dopiero dziecinada. Bez odbioru.

To że kogoś kocham nie znaczy, że pozwolę sobie wejść na głowę. 

1 minutę temu, Poetka napisał:

To że kogoś kocham nie znaczy, że pozwolę sobie wejść na głowę. 

Wzajemnie.

2 minuty temu, BoniBluBojler napisał:

Wzajemnie.

Szanuję to. Nie uważam tego za coś złego.

3 minuty temu, 4685 napisał:

Dlaczego Anastazja nie narzekała aż wbiła mi sztylet w serce i wybrała mewe

Moon?