Czuję się nikomu nie potrzebnym śmieciem

Wy też tak macie? 

Nie mam przyjaciół, z domu się nie ruszam, rodzeństwa brak, kuzyni pewnie wstydzą się, że mają takiego kogoś w rodzinie. Rodzice również woleliby mieć inne dzieci niż mnie. Faceta poznałam przypadkowo, i tak po latach twierdzi że nie wie co do mnie czuje. Najchętniej bym zdechła. Nikomu nie jestem ani nie będę nigdy potrzebna. 

Czasami pytam sie niebios, po co zaistniałam. Jaki Bóg miał w tym cel? Chyba żadnego. Błąd, pomyłka przy pracy... Tak się czuje. I taka też jestem. Błędna i wadliwa. 

Hej a ile masz lat?

Niewiasto!  

Podobno w bólu można dostrzec prawdziwe piękno życia. Nie wiem, nie znam się. 

Podobno księga Koheleta poprawia humor. Nie wiem, nie czytałem. 

Ktoś kiedyś powiedział:

Wszystko to marność i pogoń za wiatrem.

Solo Dios basta! 

19 godzin temu, motyl1978 napisał:

Hej a ile masz lat?

21

Nie pisz tak, jesteś ważna i potrzebna.