Czy zgodziłybyście się na pracę w firmie męża/partnera?

Ja mam wiele obaw i nie wydaje mi się to dobrym pomysłem.

Mój facet jest większościowym wspólnikiem/udziałowcem. Wraz z kilkoma innymi tworzyli tę firmę kilkanaście lat temu.

 Ja miałabym pracować "pod" jednym ze wspólników - nie bezpośrednio z moim facetem (przynajmniej tak twierdzi mój jak mówię mu o moich obawach).

Moje przemyślenia, przez które jestem na NIE:

Nie chciałabym być traktowana inaczej i oceniana, że pracuję tylko dlatego, że łączy nas coś prywatnie, a na pewno tak będzie. Nieważne będą moje kompetencje i doświadczenie. Pracownicy będą gadać, plotkować, "inaczej" mnie traktować, zważać na słowa w moim towarzystwie bo wiadomo, że wszystko mogę powiedzieć jednemu z ich  "szefów" tj. mojemu facetowi. Właściwie każdy mój krok/ruch będzie komentowany jako "żony szefa", a nie zwykłego szarego pracownika. Dodatkowo jest między nami dość spora różnica wieku więc spodziewam się komentarzy także i nawiązujących do tego.

Mój twierdzi, że co mnie obchodzi gadanie. Jak będą gadać to wystarczy jedno jego słowo i ktoś wyleci... tylko, że to wydaje mi się mało poważne - przecież nie polecę na skargę do męża gdy ktoś dziwnie na mnie spojrzy czy zauważę że rozmowy cichną gdy przechodzę.

Dodatkowo obawiam się, że połączenie pracy i życia prywatnego przyniesie więcej szkody niż pożytku i dla zdrowia psychicznego lepiej te dwie sfery oddzielić.

Co myślicie, może ja mam jakieś "chore" odczucia, może to jednak dobra opcja? Chyba już zafiksowałam się na punkcie tych "minusów" i ludzkich plotek w pracy.

Raczej to zły pomysł. Wystarczy być razem po pracy.