To tyle

Ludzie potrafią zmęczyć, 

zniechęcić, pozbawić sił i energii. 

Odebrać wiarę i nadzieję we wszystko. 

Nawet w człowieka. 

Opanowali tę sztukę do perfekcji.

Doskonalą ją wciąż i nadal.

Zmęczyłam się niewdzięcznymi ludźmi. 

Wciąganiem w gry, których reguł nie znam,

nie rozumiem i nie akceptuje.

Odgrywaniem teatrzyków, dramatów.

Zmęczyłam się tym światem pozorantów, 

aktorów, ludzi-masek. 

Zastanawianiem się kto jest kim,

ile w nim prawdziwego ja, a ile aktorstwa.

Wyciąganiem serca tam, 

gdzie ktoś wyciąga jedynie dłonie.

Zmęczyłam się tymi wszystkimi oszustwami, kłamstwami.

Serwowanymi z pokerową twarzą gracza,

bez skrupułów, wyrzutów sumienia.

Odbudowywaniem z trudem, 

wciąż od nowa tego, co ktoś z taką łatwością niszczy.

Staraniem się za dwoje.

Walką dla kogoś, za kogoś.

Dbaniem i troską o tych, 

którzy tylko wymagają i oczekują,

bez wzajemności i docenienia.

Zmęczyłam się tą wszechobecną obłudą, 

ludźmi bez honoru, godności, moralności.

Zmęczyłam się każdym

"Ty musisz, powinnaś, tak trzeba, dasz radę".

Zmęczyłam się tym światem, w którym o Twojej wartości decyduje fizyczność i atrakcyjność. 

A dobre serce i wrażliwość jest przedmiotem szyderstwa, dworowania.

Zmęczyłam się.

Dlatego przestałam bywać,

przestałam uczestniczyć w tym świecie, 

tak innym od mojego, moich wartości, zasad,

wśród tych ludzi, tak dalekich od mojego serca.

Jestem tylko tam, gdzie być powinnam. 

Gdzie czuję szacunek, lojalność i docenienie.

Gdzie moja obecność jest wyczekiwana, ważna.

Gdzie moje słowa są wysłuchane.

Myśli rozumiane. 

Jestem tylko tam.

Gdzie czuję uderzenie serca.

co ćpiesz idź do psychiatry

To jest prawdziwe ....

14 minut temu, sеbix lybedowsky napisał:

co ćpiesz idź do psychiatry

Ty jeszcze mało życie znasz.

Jeśli nie możesz ukształtować swojego życia

tak, jak chcesz, przynajmniej o to się staraj

tak, jak możesz: aby go nie upodlić

w ciągłym ze światem obcowaniu,

w bieganiu i gadaniu.

Upodliłbyś je, wlokąc to w prawo, to w lewo,

obnosząc je dokoła, zanurzając

w te spotkania towarzyskie, te bankiety,

w tę głupotę codzienną,

ażby się stało obcym dla ciebie brzemieniem.

To Kawafis, jakby co. Nie jestem taka mądra. 

Nom. Równowaga najwazniejsza. Ktoś cie z buta to wzajemnie. 

tu mało normalnych  uzytkowników,. ostroznie sobie fora dobieraj,. Tu jest 2 lub 3 nieszczesników lezacych w barłogu (w kraju i za granicą)  łacznie maja ze 300 kont, sporo prowokatorów i potomstwo takowych. Resztki resztek normalnych się wykruszają. Na innych grupach, forach są może fałszywi i zycza sobie pysznej kawusi, ale sa przewidywalni.

3 godziny temu, Sevillo napisał:

Ludzie potrafią zmęczyć, 

zniechęcić, pozbawić sił i energii. 

Odebrać wiarę i nadzieję we wszystko. 

Nawet w człowieka. 

Opanowali tę sztukę do perfekcji.

Doskonalą ją wciąż i nadal.

Zmęczyłam się niewdzięcznymi ludźmi. 

Wciąganiem w gry, których reguł nie znam,

nie rozumiem i nie akceptuje.

Odgrywaniem teatrzyków, dramatów.

Zmęczyłam się tym światem pozorantów, 

aktorów, ludzi-masek. 

Zastanawianiem się kto jest kim,

ile w nim prawdziwego ja, a ile aktorstwa.

Wyciąganiem serca tam, 

gdzie ktoś wyciąga jedynie dłonie.

Zmęczyłam się tymi wszystkimi oszustwami, kłamstwami.

Serwowanymi z pokerową twarzą gracza,

bez skrupułów, wyrzutów sumienia.

Odbudowywaniem z trudem, 

wciąż od nowa tego, co ktoś z taką łatwością niszczy.

Staraniem się za dwoje.

Walką dla kogoś, za kogoś.

Dbaniem i troską o tych, 

którzy tylko wymagają i oczekują,

bez wzajemności i docenienia.

Zmęczyłam się tą wszechobecną obłudą, 

ludźmi bez honoru, godności, moralności.

Zmęczyłam się każdym

"Ty musisz, powinnaś, tak trzeba, dasz radę".

Zmęczyłam się tym światem, w którym o Twojej wartości decyduje fizyczność i atrakcyjność. 

A dobre serce i wrażliwość jest przedmiotem szyderstwa, dworowania.

Zmęczyłam się.

Dlatego przestałam bywać,

przestałam uczestniczyć w tym świecie, 

tak innym od mojego, moich wartości, zasad,

wśród tych ludzi, tak dalekich od mojego serca.

Jestem tylko tam, gdzie być powinnam. 

Gdzie czuję szacunek, lojalność i docenienie.

Gdzie moja obecność jest wyczekiwana, ważna.

Gdzie moje słowa są wysłuchane.

Myśli rozumiane. 

Jestem tylko tam.

Gdzie czuję uderzenie serca.

Każdy z nas lubi myśleć o sobie, że jest wyjątkowy i nie pasuje do reszty...

22 minuty temu, afekafe napisał:

 

Każdy z nas lubi myśleć o sobie, że jest wyjątkowy i nie pasuje do reszty...

 Nie zrozumiałaś.

1 minutę temu, _ Gretta napisał:

 Nie zrozumiałaś.

Może tak, może nie.