szopenik

Jestem ciekaw waszych opinii. Ja oczywiście mam wyrobione zdanie w tej kwestii, ale jestem ciekaw waszych argumentów za i przeciw.

Generalnie na wstępnym etapie znajomości nie ma wogóle potrzeby informowania o swoich długach. Natomiast jak już zdecydujexie być razem to taka informacja jest ważna i lepiej mieć to z głowy im szybciej tym lepiej. Pozostaje pytanie skad w tak młodym wieku taki potężny dług... to może być ważne przy wyborze partnera. Druga kwestia to w tym tempie to splacisz dlug za 6 lat. Za 1500 we dwoje ciezko sie zyje, bo wakacje, nowy telewizor czy konsola, randki itp. Związek swoje kosztuje a wiecznie na łasce mamusi nie będziesz.

Normalność? Rozumiem że popierasz autorkę teorii że seks spowoduje zwiększenie zaangażowania w związek to gratuluję naiwności. Krzywa Gaussa obrazuje jedynie że w 10% przypadków to się może sprawdzić a w 80% przypadków raczej nie jest to dobry pomysł i ja jako facet mogę to potwierdzić. Z kobietami jest odwrotnie.

Dajcie sobie czas. Wiesz już co powinnaś zrobić. Teraz po prostu się tego trzymaj. Może faktycznie mu zależy i jest super wartościowym facetem. Ale dowiesz się tego za parę miesięcy. Powolutku, pomalutku. Nie zapraszaj go do siebie na razie. Czemu on Ciebie nie zaprosił? Oczywiście na takie zaproszenie powinnaś odmówić, ale liczy się fakt. Czy ma coś do ukrycia?

Oczywiście że są różni faceci. Kłania się jednak krzywa Gaussa. Statystycznie tak to działa.

Po seksie raczej między nimi nie będzie lepiej. Autorka jeszcze bardziej się wkręci (tak działają hormony u kobiet które mają za zadanie budowanie przywiązania do partnera seksualnego) a jemu będzie albo tak samo albo mniej zależało bo bez wysiłku ma to co chce.

Dokładnie jesteś tą osobą którą opisuję. Wulgarną, nie mającą nic konkretnego do powiedzenia, o niskim poziomie merytorycznym. Takie cechy ujawniają się jak już fasada ogłady opadnie. Przed takimi osobami ostrzegam autorkę.

Ja jako PCMR i ostatnio fan XBoxa (Spencer jednak powoli stawia tę markę na nogi i jego filozofia coraz bardziej mi odpowiada) z wielką przyjemnością obejrzę dzisiaj prezentację PS5. Gracze są graczami niezależnie od platformy a wojenki są dla gimbów.

Tak, życie jest brutalne. I nie chodzi tu i studia czy bogaty/biedny dom. Chodzi o sprawdzenie podejścia do życia, wartości, aspiracje życiowe, cele. Cham będzie chamem niezależnie od wykształcenia. Statystycznie jednak takie związki długoterminowo rozpadają się częściej. Znam wielu generałów, którzy jako kaprale brali pierwsze lepsze dziewuchy ze wsi i teraz na spotkania na wysokim szczeblu ich nie zabierają bo się po wstydzą. Nie oceniam ich tylko opisuję brutalne fakty. Po prostu znam świat biznesu, polityki z innego poziomu niż większość użytkowników tego forum. Wiecej kultury TenX!

Wiesz, możesz myśleć co chcesz, ale genetycznie facet zaprogramowany jest na walkę i zdobywanie samicy. Dużej ilości samic. Nie ma drogi na skróty. To facet musi cały czuć, że mu zależy, że musi być kreatywny, że ma pod górkę i że nic nie jest zaklepane.

Sprawdź go. Umówcie się na mieście. Zaproponuj może jakiś lunch lub kawę z ciachem. Broń boże nie zapraszaj go do siebie. Zobaczysz czy taka forma spotkania mu wystarcza, czy jednak będzie mocno naciskał na spotkanie u Ciebie. Powiedz, że z uwagi na coś tam coś tam masz ograniczony czas. Dalej twierdzę, że największym waszym problemem będzie różnica w wykształceniu, aspiracjach życiowych i wartościach wyniesionych z domu. Ale to dopiero jak już będziecie myśleć o czymś poważniejszym. Póki co to Ty bardziej lecisz na niego, a tak w przyrodzie nie powinna się dziać.

Rzekłbym że to miłość od pierwszego włożenia

Skoro wyjaśnił, że w tygodniu pracuje ciężko a wieczorami chodzi na piłkę to o ile to prawda to może nie mieć czasu i głowy na częste pisanie. Przyjąłbym to do wiadomości i zaakceptował, chociaż trudno mi uwierzyć że nie można znaleźć 5 minut na smsa do osoby którą się lubi. Spotkania tylko w weekendy na dłuższą metę mogą być mało satysfakcjonujące. Sorka, ale wydaje mi się że spotykanie się z osobą o dużej różnicy w wykształceniu może choć nie musi mieć destrukcyjny wpływ na związek. Teraz jest fajnie jak są motylki ale potem zaczyna się życie.

Ja jako ponad 42 letni facet gdybym kogoś szukał to celowałbym 30+ ale to ja.

Nie pogrążaj się. Piszę jak facet, który myśli jak facet i jedyne co może pomóc to zimna obojętność wręcz olewanie. To ewentualnie on Cie musi zdobywac i przekonac cie do siebie. Sądzę że jesteś tak naiwna, że napisze byle co, a Ty zaraz z radością przyjmiesz każdy głodny kawałek i jeszcze rozłożysz nogi żeby dobrze zapamiętał jak mu dobrze z tobą jest. Over, bo nie ma sensu dalej pisać czegokolwiek przy takim sposobie myślenia.

Niestety prawie wszystkie osoby tutaj mają rację. 3 lata spotykania się to wystarczający czas na to by zadeklarować albo wóz albo przewóz. Podobno łączyło was taaakie wspaniałe uczucie. Ale uczucie bez idącymi za nim czynami to tylko deklaracje, słowa i miłe gesty. Już raz się rozstaliście. Wrócił. Po co? Teraz Cię zostawił. Pewnie za miesiąc znów się odezwie. Jak nie złoży pozwu rozwodowego to nawet się z nim nie spotykaj. Szkoda Twojego czasu i uczuc. Znow sie pospotykacie, znow Ci będzie nawijać makaron na uszy. Tobie lata lecą. Zaraz będziesz mieć problem z założeniem normalnej rodziny i poznaniem kogoś kto nie ma 100 tonowego bagażu życiowego.

Nie ma portalu idealnego. Kiedyś były agencje matrymonialne, ale to relikt przeszłości choć można je też znaleźć obecnie w necie. Tylko statystyka. 10% mężczyzn nadaje się do czegoś. 50% z nich może Ci się spodobać, a 50% z tych osób Ty również. Oznacza to że na 100 profili tylko 2-3 mogą być obustronnie interesujące i coś z tego będzie. Zalecam więc cierpliwość, szczęście i zintensyfikowanie poszukiwań, bo musisz odsiać te 97%

Jeszcze jedno drogie Panie. Dla was nasze granie hobbystyczne jest tak samo irytujące jak dla nas wasze oglądanie instacelebrytek, tweeterowych gwiazdek i youtuberek. Niektóre z was potrafią to robić godzinami.

Na pocieszenie dodam, że związek można uratować i powinna się dać szansę. Ja jestem w fazie jego odbudowy i idzie mi całkiem dobrze, ale to wymaga czasu i zaangażowania, zmiany priorytetów w życiu i oczywiście odinstalowania czołgów na zawsze

Wypowiem się jaki typowy gracz, który od 25 lat gra w gry i przez pewną grę rozwalił się jego związek. 1. Samo granie, czy to godzinka dziennie czy całonocna sesja nie jest niczym złym. Każdy odreagowuje napięcie dna codziennego w różny sposób. Jeden czyta wręcz pochłania książki (nikt tego nie uważa za uzależnienie a też jest się przecież nieobecnym duchem w życiu codziennym), szwenda się po sklepach (żeby sobie sprawić jedną, srugą przyjemność). Tak sięc granie to hobby jak każde inne. 2. Tak, granie może uzależniać i tak jest wpisane przez WHO na listę uzależnień które w skrajnych przypadkach wymagają leczenia jak u alkoholików czy narkomanów. Podkreślam słowo: w skrajnych wypadkach. 3. Mnie zriunowało pykanie w WOT Blitz na telefonie. Jedna rundka, potem kolejna. Przegrana więc się odegram i kolekna rundka. Nowa linia czołgów? Chcę ją mieć więc gramy i grindujemy. Mamy cel i dążymy do niego. Event bożonarodzeniowy i darmowy czołg? Gramy, gramy by go zdobyć. Do tego granie w pracy, na klopie, u lekarza. Doszło do tego że grałem w kościele podczas mszy w pierwszej ławce. Grałem w łóżku, po nocach. Jeszcze jedna rundka, spadły mi statystyki to jeszcze jedna rundka. Do tego turnieje klanowe gdzie tezeba było się stawić o konkretnej godzinie. Treningi. Chęć zabłyśnięcia w klanie. Bycia kimś. Odegrania się na tych głupich ruskich. Więc staeałem się nerwowy i agresywny. Były okresy że grałem tydzień prawie bez przerwy. Na pytanie partnerki co wybieram: ją czy czołgi - palnąłem że czołgi (było to podczas grania). Związek z czasem się rozleciał ale też z innych powodów. Odinstalowałem czołgi, pykam sobie hobbystycznie w gry singleplayer. Gram dalej, ale wiem że jak typowy nałogowiec czołgów nie mogę zainstalować bo wpadnę w spiralę grania. Jaki morał? Nie każda gra i nie każdy sposób grania uzależnia. Gry to hobby jak każde inne. Jest też to groźne hobby, szczególnie w grach sieciowych gdzie dochodzi element treningu skilla, rywalizacji, statystyk, presji klanu czy kompanów z drużyny, chęci odegrania się, zdobycia unikalnych skórek czy przedmiotów. Bycia komś ważnym na serwerze. Trzeba powiedzieć też kiedyś pas.

Przynajmniej jest wierny swoim uczuciom i przekonaniom. Jak już mu amory wyparują, a prędzej czy później to nastąpi to z otwatym sercem i umysłem się zaangażuje w coś nowego albo zostanie singlem z aspiracjami

Jakoś nie chce mi się wierzyć że powstała kłótnia wielka o pytanie czy jedzie sam. Tam musiała nastąpić eskalacja albo z Twojej winy albo jego, nakręciliście się oboje. Albo nie umiesz rozmawiać krótko, prosto i konkretnie, albo wdajesz się w zbyteczne rozdmuchiwanie tamatu i dywagacje co bardzo irytuje facetów, albo coś nie do końca ok jest z Twoim facetem.

Jesteście takimi hipokrytkami że szok. Facet miał stłuczkę i to głupią bo w niedzielne popołudnie, daleko od domu z powodu traw. Dostał jeszcze mandat. Gdzie miał ponarzekać? Napisał do dziewczyny tego samego dnia, na dużych emocjach, może ciut zbyt impulsywnie. Zero zrozumienia i jeszcze księżniczka obrażona. Jak będziesz wkurzona podczas pms-u, nieznośna, irytująca albo będziesz miała chu.. owy dzień to komu będziesz chciała się wygadać? Od tego ma się drugą połówkę, na dobre i na złe.

Chłopie, zabujałeś się po uszy. Hormony Ci buzuję, a do tego masz tendencję do chorobliwej zazdrości. Nic nie poradzisz. Jest ona wolnym człowiekiem i może robić co chce, z kim chce i kiedy chce. Nic Ci do tego. Wyluzuj i przestań myśleć (tak wiem że to trudne), może pograj w CS'a albo Fortnite'a, wyjdź z kolegami, obejrzyj netflixa, pobiegaj. Nie myśl i nie nakręcaj się bo w razie czego spadniesz z wysokiego konia i się mocno poobijasz....a po co Ci to. Nic nie boli tak jak życie (... i miłość) Do poduszki poczytaj Cierpienia Młodego Wertera albo Mickiewicza.

Skup się na sobie i nie usprawiedliwiaj chopa. Ludzie się zmieniają całe życie. Czasami na chwilę, czasami na stałe. Masz jeden cel, wyrwać się z tego związku definitywnie i odczekać co najmniej pół roku lub rok, pos warunkiem że faktycznie nastąpią trwałe zmiany, równie dobrze może pójść na łatwiznę i znaleźć kolejną laskę ktrórej jego styl bycia nie będzie początkowo przeszkadzał. Wtedy trudno. To Twoje życie, czas ucieka i sama je musisz przeżyć najlepiej jak się da bez oglądania się na innych.