KateZRzeszowa

Warzywa: ogórki,pomidory, szczypiorek,rzodkiewkę, marchew,buraczki (kupuje gotowane) ,dynie,paprykę,cukienie,cebulę,czosnek... w każdym razie wszystko co można wykorzystać na zupe krem. Smietana kremówka,wg mnie najlepsza do zup,pure i kremów. Parmezan,twaróg,mleko,kefir,actimel. Wędlina jakas, ryba w przecierze pomidorowym,jajka,majonez,musztarda. Wiem,ze niektore rzeczy nie powinny stać w lodówce ale tam je wpycham co by nie staly wszedzue Zakupy robie tak żeby z produktów w domu moc zrobic kilka różnych rzeczy na słodko,wytrawnie,zupe lub sałatkę.

Rozumiem,bo tez przechodziłam przez to samo. Po prostu syn byl mezem w domu,a ja po 3 msc wrocilam do pracy ma pol etatu. Dziecku krzywda sie nie dziala,odciągałam pokarm , w sumie karmiłam go piersią 2 lata. Maz zaplanowal swoja prace tak by mógł zajmowax sie dzieckiem. Moze u Ciebie tak się uda?

Moi rodzice mają duzy dom, ogród, sad... wiec ja zdecydowanie wolę mieszkanie jak dla mnie dom pochłania zbyt wiele pieniędzy, czasu, energii na utrzymanie, sprzątanie i ogarnięcie,a mnie to nie jara.

Lubie święta, tradycje,gotowanie, robienie ozdob , ubieranie choinki, pieczenie i dekorowanie ciastek, szykowanie stołu wigilijnego, dbanie o klimat... komercja do mnie nie trafia wcale, bo tv nie oglądam,a po sklepach nie chodzę.

Na codzień noszę tylko bransoletki z kamieni półszlachetnych: obsydian, malachit, kamien księżycowy ,cytryn.. od święta ciężką biżuterię z kamieniami lub szkłem weneckim. Raczej nie lubie delikatnych kobiecych dodatkow.

A co byś chciała robic? Okresl sie w którym kierunku chcesz iść.

Dla rodziny online,Dla siebie stacjonarnie,chyba że zamawiam koszulki. Musze pomacac, przymierzyć i nie lubie odsyłać. Buty tez tylko stacjonarnie kupuje

Chmielewska wymiata Pilipiuk tez jest ok. Taki polski Pratchett

Jesli szukasz książek o pozytywnym nastawiebiu to Bob Proctor jest mistrzem, Secret, klasyki dale Carnegie czy Napoleon hill, Cialdini, mozesz sprawdzić coś z pòlki buddyzmu. Maja swietne przesłanie. Ja czytam rozne ksiazki w zakeznosci co mnie aktualnie bardziej pociąga. Aktualnie czytam Dziennik Geniusza Salvador Dali, lubie abstrakcyjne myslenie,a on wg mnie jest geniuszem ogromnym ekscentrykiem. Nasteone w kolejności są dzienniki Agnieszki Osieckiej, pisze lekko i można się zamyślić:)

Polecam trzeba dać jej szanse na początku, ale warto przeczytać. Mocno przebudowuje nasz sposób myślenia. Polecam zwłaszcza pierwsza część

I ciągle nowe piszą. Dranie!

Haha no trudno wybrac te najlepsze

Ja łykam serie, wiec trudno wybrać te najlepsiejsze 1 Sherlock Holmes -seria 2 Terry Pratchett - seria 3 Mistrz i Małgorzata 4 Zbrodnia i kara 5 Sapkowki - ostatnie życzenie. Choć cała saga o wiedzminie i narrentrum daja rade 6 Torquemada 7 Tolkien Władca pierscieni, Hobbit, Upadek Gondolinu 8 Rozmowy z Bogiem. Mega pozytywnie nastawiająca. 9 Oczywiscie Harry Potter 10 Alicja w Krainie czarów

Zależy co lubisz. Ja aktualnie czytam "Dziennik Geniusza" Salvadora Dali. Polecam jesli lubisz coś innego, abstrakcyjnego

Postaw sie w jej sytuacji. Masz dom, mieszkasz sobie sama,masz ciszę, spokoj, swoje zwyczaje,a pozniej ktos sie do Ciebie wprowadza.... swoj czy obcy, gość jak ryba po tygidniu zaczyna śmierdzieć. Moze faktycznie ona nie jest zbyt rodzinna i nie chce zajmowac sie wnukiem kiedy ma go caly czas w domu? Ona nie musi palic sie do tego i jeśli faktycznie jej przeszkadzacie to organizm sie broni. Wyprowadźcie się i wasze stosunki sie poprawią

Stać, zapraszam, bilet kupie,dzieci nie podrzucam,bo nie o to chodzi w całym zamieszaniu. Ja jeżdżę do Polski rzadko. Kiedys kazdy urlop byoam w Polsce,bo rodzina wymagała, ale pozniej stwierdziłam,że oni mają do mnie taka sama droge. U teściowej tez kiedys bylam,żeby jej wnuka pokazać i nawet wolnego w pracy nie wzięła choc 3 msc wcześniej wiedziała że przylatujemy. Tak więc jeszcze raz,bo już nie chce mi się prostować każdego słówka,które jest wyjęte z kontekstu. Nie chodzi o to by wykorzystać babcie, by podrzucić na lato, żeby pozbyć się dziecka, wymagać poświęcenia z jej strony, uwagi, czasu, by rezygnowała ze swoich planów na rzecz dzieci i wnukow, by oensje oddawała, zeby na starość za pomoc domowa robiła... tylko o zwykłą rodzinna, matczyną, babciną uwagę i wspolnie spędzony czas. Nie wazne czy to dzuecko ma 3 lata czy 30. Zawsze potrzevuje wsparcia, zrozumienia i rozmowy. I może być przykro kiedy rodzic nie ma tego czasu.

Nie mam zalu,poza tym mieszkany na drugim końcu Europy,wiec tymbardziej. Uważam tylko,ze to jest przykre,ze dziadkowie coraz mniej chca spędzać czas z wnukami i dorosłymi dziecmi.

O masakra... ale nie chodzi o moją mamę, ale np o mame autorki, która tez w ciągu 1,5 roku nie ma czasu dla niej. Przykre to jest,że ludzie mają tak wypiete na bliskich. I zgadzam sie,ze proszenie się o uwage jesr poniżające,ale można życ swoim życiem i przy okazji miex chwile dla rodziny

Caly czas zmęczony,ze nie ma czasu dla dzieci i wnukow? To po co komu dzieci,skoro pozniej nie ma na nie czasu? Nikt nie pisze o nianczeniu i wyslugiwaniu się, ake chyba jak ludzie się kochają, sa blisko ze sobą, to znajdą czas zeby die spotkać, wyjsc na spacer czy po prostu posiedzieć.

Ale uważasz,że 2 lata nie widząc corki i wnuka to ok?

No tak,odległość ma znaczenie, bo urlopy,dojazdy itd. A jesli mieszkalibyscie w jednym mieście?

Ale nikt nie każe Ci wychowywac wnukowz jednak kontakt czystszy niz raz na kilka msc bedzuezz chyba miec? Ja mam świadomość,że czasy sa inne i kobiety pracują i my zyjemy dalej .. jednak wpaść po pracy na chwilę można, w tygodniu na obiad, na spacer sie wybrać, zaoytac co u córki...?

jako i ja. Ale czy z racji tego nie będziesz miec czadu dla rodziny do 67rz?

Ale jakie to ma znaczenie? Nie oczekuhe,ze mija mama będzie mi dzieci wychowywac,ale o fakt zainteresowania wnukami. Babcia byla kucharka w przedszkolu

Zreszta chodzi tylko o ten kontrast miedzy naszymi dziadkami,a dziadkami naszych dzieci. Mnie wychowała babcia zabierała mnie ze sobą wszedzie, z rana robiła mi kasze manna z malinami z ogrodu, zawsze obrala mi maly kieliszek ziaren slonecznika, zabierała mnie ze sobą na działki, nauczyla mnie gotowac i w wieku 16 lat robilam pierogi sama. Dziadek zabieral mnie do.lasu na grzyby, jagody, na ryby, do pasieki, byl złotą rączka i do dzis w rodzinnym domu sa narzędzia i keble ktore sam wykonał. Pięknie malowal i zaraził mnie tym. Rosłam przy nich, nauczyli mnie wielu rzeczy i do dzis ciepło robi się na serduchu kiedy o nich mysle. Moje dzieci? Teściową widzieli kilka razy w zyciu. Mlodszy syn raz, a ma 3 i pół roku. Ona ma nas gdzies. Czyli moje dzieci babci nie znają. Moich rodziców tez widują raz do roku, a jak mieszkaliśmy w Polsce to wszystko odbywało się w mojej asyscie, bo ani mama ani tata z wnukiem sie nie bawili specjalnie. Idąc takim tropem, moje dzieci mają dziadków na papierze. I chocbym zapraszała oni i tak maja ciekasze rzeczt do roboty. To jest przykre i rozumiem autorke,ze ma troche zal o brak zainteresowania ze strony mamy.