Olimpia

Najlepszym rozwiązaniem byłaby zmiana pracy. Zrozumiałe jest, że ten proces nie nastąpi szybko i tak radykalne posunięcie nie koniecznie ukoi cierpienie. Radziłabym bywać w miejscach w których jest szansa na zawarcie nowych znajomości. Unikaj samotności. Nie obarczaj swoim problemem, zbyt często osób postronnych. Ot, poprostu od czasu do czasu wygadaj się przyjaciółce. To przyniesie ulgę. Spektakularna zmiana nie nastąpi szybko, potrzeba czasu i to sporo.

Wystarczy szczera rozmowa. Nie wybiegają zbyt pochopnie z własnymi założeniami. Może przyjaciółka Cię zaskoczy? Dowiesz się tego, czego się nie spodziewasz?

I latem i zimą obowiązkowo otwarte. Inaczej nie zasnę.

To zdrada ze strony męża wobec Ciebie.Twój mąż to ciapciałyga.

Zawsze powtarzam, że gdyby nie trzeba było gotować, sporo wolnego czasu bym miała.

Znałam kiedyś gościa, który u nikogo nie jadł sałatki jarzynowej.

Jedno przeczy drugiemu. Chemia z jej strony wygasła, więc rozmowa będzie tylko formalnością. Nie sądzę, aby cierpiała.

Rozumiem, że doszło między Wami do konfliktu. Może narzucasz się i facet powiedział, pass. Mało danych umieściłaś. Nic już nie pisz, po co! Widzę, że Cię swędzi. Pogorszysz sytuację i dasz mu satysfakcję. Gdyby tylko chciał, odpisał by przecież.

To nie pozwól na odnowienie kontaktu. To jedyny sposób. Potem będziesz tęsknić, będziesz czuła smutek, może nawet rozpacz. Płacz, to naturalne. Ciężar w klatce piersiowej. To wszystko musisz znieść albo zacząć się spotykać z tym drugim i zostać jego kochanką. Wybieraj!

Zerwij kontakt z nim a wtedy stłumisz uczucia. Z czasem zaczną wygasać.

Pierwszy raz nocowałam po 3 ech miesiącach, u rodziców męża. Dostałam oddzielny pokój. Zaczęłam u nich bywać po dwóch tygodniach znajomości: święta, imieniny, niedzielny obiad. Myślę, że po dwóch msc. znajomości spokojnie możesz przyjąć zaproszenie.

Będzie czytał, bo trudno żeby tego nie robił, w sytuacji kiedy chce się poradzić a może nawet bardziej, wygadać. Kobiet za tyłek łapać nie radzę, bo to przyniesie odwrotny do oczekiwanego skutek. On sam będzie postrzegany jako podrywacz, kobieciarz Nie wiem, czy kobiety są świetnymi autorkami. Ja nią nie jestem i nigdy nie byłam. Na nic się nie zda moje zapewnienie, bo Ty wiesz lepiej, prawda? Ja, autorowi wymienionych przez niego specjalistów nie polecam w swoim poście. Z całą resztą muszę się zgodzić. To co proponujesz to nic innego jak terapia poznawczo- behawioralna. W tym wypadku bardzo pożądana

Z góry zakładasz, że przyniesie mu to więcej złego niż dobrego? Zupełnie nie potrzebnie. Sam fakt, że będzie BYWAŁ, może wpłynąć bardzo pozytywnie na jego rozwój i zniwelowanie nieśmiałości.

Twoim problemem jest nieśmiałość, która może wynikać z niskiej samooceny albo braku obycia w kontaktach międzyludzkich. Z kursu uwodzenia możesz skorzystać, dlaczego nie? Bardziej odpowiedni dla Ciebie byłby jednak trening umiejętności społecznych, abyś nabrał pewności siebie. Kto wie, może na takich zajęciach właśnie poznasz kobietę, która Cię zainteresuje.......