Hellies

Bezrobocie jest niskie w Polsce. Brakuje rąk do pracy w wielu zawodach Na pewno coś znajdziesz. Najważniejsze to się nie poddawać i aplikować jeżeli coś Ci odpowiada. Nawet kilkadziesiąt razy do różnych pracodawców.

Dorzucę swoje 3 grosze. Jakiś mecz z kolegami w męskim gronie, siłownia, spotkanie biznesowe, OK wyjście zrozumiałe.. Wydaje mi się jednak, że mąż nie powinien zbyt często wychodzić sam wieczorami, a raczej zaproponować żebyście poszli gdzieś razem. No chyba że to już ten etap związku, że się jedynie tolerujecie. Jedyne wyjście to zaufać mężowi. Jak będzie chciał zdradzić to może to zrobić o każdej godzinie i gdziekolwiek.

Ja bym na takie rzeczy uważał. W ogłoszeniach zawsze wszystko piękne i zachęcające. Z reguły jednak rzeczywistość okazuje się bardziej brutalna. Jednak racja, jak nie spróbujesz to się nie dowiesz. Lepiej mieć jednak przygotowane pieniądze na powrót. A najlepiej to jechać do pracy za granicę z kimś znajomym.

Tak, ale najpierw aplikowałem na stanowisko które mi odpowiadało w nowej pracy. Zostałem przyjęty. Spakowałem to co miałem do samochodu i ruszyłem w drogę. Wcześniej już oczywiście miałem dogadany wynajem mieszkania. To był jeden z najlepszych ruchów w moim życiu. Dokładnie. Chociaż w nowej pracy poznaje się nowych ludzi. Czasami nawet jest ich dużo.

Jak będą blisko to powiedzieć dzień dobry i pójść w swoją stronę. Nawet jak nie odpowiedzą to co z tego? Ważne, że okazałaś klasę i zachowałaś się przyzwoicie. Na Twoim miejscu, gdybym naprawdę nie chciał jechać do nich z tym prezentem dla dziecka to porozmawiałbym z bratem na żywo (nie przez telefon) i jemu wręczył prezent żeby przekazał dziecku.

Jestem facetem i uważam że jego eks żona ma po części rację, 1500zł alimentów na 2 dzieci to jakaś kpina przy dzisiejszej inflacji. Powinien płacić przynajmniej 3000zł (1500zł na jedno dziecko).

Nie poddawaj się. Jeszcze możesz wszystko, 30 lat to wbrew pozorom bardzo młody wiek. A brakujące zęby zawsze można uzupełnić.

Ja Ci poradzę Górny Śląsk. Duża aglomeracja, kilka dużych miast obok. Dobra komunikacja. No i taniej niż w Warszawie.

To brzmi jak jakiś horror. Starać się ze wszystkich sił żeby Cię zaakceptowali spychając własne poczucie wartości i oczekiwania na dalszy plan.

Do emerytury macie daleko więc nie bójcie się realizować marzeń i próbować. Później, czyli po 50-tce to już rzeczywiście by nie miało sensu.

Może po to aby uwierzyć, że każdy w życiu może spotkać swoją bratnią duszę. Wtedy wszystko się zmieni. Przypomniała mi się piosenka Abby "the day before you came".

No właśnie, kasa to tylko kasa. Jak zdrowia nie ma to kasa nic nie warta. Można wydać fortunę i zdrowia już nie odzyskać.

Zależy jaka praca i na jak długo. Jeżeli czegoś poważnego się tam uczysz, czegoś co może zaprocentować w niedalekiej przyszłości to na krótką metę tak. Ale uwaga, bo jak stracisz zdrowie to nikt Ci nie pomoże. Może poza rodzicami. Jeżeli to nic przyszłościowego co już byś chciała robić dłużej to lepiej zainwestuj w naukę, np języków. To zaprocentuje w przyszłości. Wiem co piszę. :)

Ciekawe książki (nie chcę się bawić w rozważania ile w tym prawdy) to np "wędrówka dusz" czy "przeznaczenie dusz". Wiek to tylko liczba. Najważniejsze to być zdrowym i sprawnym. Jak będziesz dbać o siebie i zdrowo się odżywiać to jeszcze długo będziesz bardzo dobrze wyglądać. Oby Ci się udało. Masz jeszcze bardzo dużo czasu.

Oby mi było dane się o tym przekonać jeszcze w tym życiu. Tobie też tego życzę

Też tak uważam. No i właśnie, skoro miał/miała tych 10 czy więcej partnerów to na pewno każda z tych relacji nie wiązała się z zakochaniem/miłością tylko większość mogła wiązać się z czystym zaspokojeniem swoich rządz.

Oczywiście chciałbym żeby jeszcze mnie kiedyś spotkało ale to tylko chcenie...

Ehh, takie zakochanie zdarza się na tyle rzadko że można by to uważać za błąd statystyczny.

i chyba cały czas próbować tłumaczyć aż do niego dotrze, ale się rozejść jak dzieci dorosną.

Bardzo możliwe. Możliwe też że sam ma już dosyć tego związku i mu wszystko jedno. W każdym razie gdyby mu zależało na związku i ten rozsądek miał to na pewno by tak nie postępował.

Moim zdaniem to nie do końca prawda. Są związki z rozsądku gdzie oboje partnerów się szanuje i broni. Nie trzeba do tego kochać.

Dokładnie. Autorce pozostaje uzbroić się w cierpliwość i spokojnie tłumaczyć mężowi swoje racje. Może w końcu coś go ruszy. albo odejść jak już nie będziesz w stanie wytrzymać. Chociaż niekoniecznie brać od razu rozwód.

Bardzo fajny cytat.

Z opisu jesteś dopiero co po 40-tce. Na pewno stać Cię na normalnego, stabilnego emocjonalnie, zadbanego faceta w bardziej do Ciebie zbliżonym wieku. Po co się w takie coś pchać? No chyba że lubisz ekstremalne wyzwania.

Nie wszystkie "przyjaźnie" damsko-męskie sprowadzają się do konieczności kopulacji. Można coś robić z szacunku dla danej osoby, bo ma podobny pogląd na świat i wyznaje te same zasady, bo nam kiedyś pomogła i wypada się odwdzięczyć, bo widzisz że ma kłopoty i wypada jej pomóc... Z takich rzeczy rodzi się przyjaźń. Jednak facet który myśli tylko przyrodzeniem nie nadaje się tego. Oczywiście, gdy jednej ze stron zaczyna zależeć w inny sposób to lepiej tego nie ukrywać tylko jasno się określić. Lepszy koniec przyjaźni niż męczenie się w niechcianym friendzone.