Foko Loko

Nie lepiej mieć na tyle zaufania dziecka, żeby Ci samo powiedziało, z kim rozmawia? Masakra totalna. Współczuję dzieciom wychowywanym w takiej kontroli. Nie, nie masz prawa do czytania jego korespondencji. Zresztą popatrz sama, jeden komunikator, drugi komunikator, rozmowy, Ty naprawdę uważasz, że jak on będzie chciał coś przed Tobą ukryć, to Ty to znajdziesz? Nie lepiej po prostu z dzieckiem rozmawiać, nie na zasadzie "z kim Ty piszesz" tylko tak, żeby syn nabrał do Ciebie zaufania i przyszedł do Ciebie w pierwszej kolejności, jak coś się będzie niepokojącego działo? Jak on już się zorientował, że Ty go kontrolujesz, to nie przyjdzie do Ciebie, tylko będzie przed Tobą wszystko ukrywał. Takiej relacji chcesz z dzieckiem?

a może tak zaufać synowi i przestać przeglądać jego komunikatory? Naprawdę uważasz, że to jest usprawiedliwione? Z synem porozmawiaj, ale ja bym bardziej poszła w stronę, że może jakoś pomóc tamtemu. Żeby syn mu zaproponował psychologa, rozmowę z rodzicami, nawet rozmowę z Tobą.

Jest kilka Budzynskaaaaa Imperium, które upada Ucho prezeski

Nieprawda, że jest konieczne dopiero po 30 roku życia. Powinno się je robić co roku regularnie przynajmniej od 20tki. Jak Ci dają skierowanie to idź i zrób, trafiłaś na dobrego lekarza. I to nie ma nic wspólnego z ciążą. Po prostu to usg się powinno zrobić.

A dlaczego miałabyś tego USG nie robić?

No bo to się zdarza. W sensie zajść szybko w ciążę po cc. I zwykle kończy się to dobrze. Co nie zmienia tego, że jest to potwornie duże ryzyko podejmowane z głupoty i jakiegoś braku ostrożności, które może skończyć się nawet usunięciem macicy.

A ja się facetowi nie dziwię. Też nie babrałabym się w odchodach obcego dziecka. Też mnie zmienianie pampersów obrzydza, ale swoje to co innego niż nie swoje. Jak Ty na niego zrzucasz zajmowanie się Twoimi dziećmi, to ja się nie dziwię facetowi, że powoli zaczyna go to przerastać. To nie są jego dzieci. Ty oczekujesz, żeby on nagle zachowywał się względem nich jak wzorowy ojciec, a tak nie będzie, bo on nie jest ich ojcem. Ich relacja też musi się zbudować, pogłębić, a na to potrzeba czasu, którego Ty im nie chcesz dać. A to, co on będzie robił po porodzie to też ciężko przewidzieć. Wiele osób igieł nie lubi, a jak trzeba to biorą i idą. Ty na niego położyłaś jakąś gigantyczną presję w tym momencie. Wrzuć na luz, Ty już masz dzieci, on jeszcze nie. I on nie wie jeszcze zapewne jak to jest zajmować się noworodkiem. Tak, rzeczywistość rozjedzie go czołgiem. I dopiero wtedy zobaczysz, jakim on będzie ojcem.

To może zamiast płakać po prostu weź na klatę konsekwencje SWOICH własnych czynów? Realia są takie, że może Ci nic nie być, a może rozejść Ci się blizna albo może Ci pęknąć macica. Nikt Ci w tym momencie z fusów nie wywróży jaki scenariusz będzie u Ciebie. Słuchaj się lekarza, stosuj się do zaleceń, nic więcej i tak nie jesteś w stanie zrobić na ten moment.

Ale Ty już zaszłaś w ciążę czy dopiero chcesz? Jeżeli już zaszłaś, to cóż, prawidłowo, że się boisz. Zamiast stresować się, idź po prostu skonsultuj to z lekarzem. To lekarz wie, w jakim stanie masz bliznę. Ogólnie zachodzenie w ciążę tak szybko po cc jest nieodpowiedzialne. Tak naprawdę trzeba było myśleć wcześniej, to teraz byś się nie stresowała. Bo nawet to, że Ci tutaj napisze kilka dziewczyn, że one tak urodziły i żebyś się nie przejmowała, to nie jest żadna reguła. Więc zamiast czytać dobre i złe historie i zamiast się stresować, to po prostu idź do lekarza, kontroluj ciążę na bieżąco, stosuj się do zaleceń i zobaczysz, jak będzie. Jeżeli jeszcze nie zaszłaś, to powinnaś doczekać do roku po cc i wtedy próbować.

Też tak miałam kiedyś potem zorientowałam się, że w większości nawet nie chodzę i teraz mam 2/3 szafy wolne, a i tak nie chodzę we wszystkim co mam mam ubrania, które noszę regularnie od 13 lat i mam takie, których przez 3 ostatnie lata założyłam kilka razy. Pytanie tylko czy jest sens wydawać kasę na to. Ja stwierdziłam, że nie ma

Miesięcznie? Ale te ubrania to jakiejś dobrej jakości? W sensie nie krytykuję, ale myślę o swojej szafie i przez ostatnie dwa lata praktycznie nie kupiłam żadnego ubrania (no poza butami, bo buty szybciej zużywam i bielizną) W sensie po co kupować nowe ubrania co sezon? Przecież jak się o nie dba, to są na lata. Mam bluzki, w których chodzę od 13 lat.

To Ci wyżej napisałam, że nie da się tego określić procentowo. Teoretycznie niskie ryzyko, w praktyce nie jeden raz o takiej ciąży słyszałam. Preejakulat + dni płodne + trochę szczęścia i bum, za 9 miesięcy bobas. Jak nie chcecie mieć dzieci, to czemu sobie nie zrobisz wazektomii?

No ale co ja Ci mam więcej napisać? Wszedłeś bez zabezpieczenia na początku dni płodnych. Więc ryzyko jest. O to zapytałeś. No sorry, że nie rozpiszę tabelki i nie określę procentowo jak duże to ryzyko... Za dwa tygodnie żona może zrobić test ciążowy i będziecie wiedzieć.

Jest ryzyko.

Po co się ruchami przejmujesz, skoro ruchy nie są potrzebne do tego badania? Badają czynność skurczową macicy i pracę serca dziecka. Nie trzeba na siłę ruchami wywoływać skurczy.

nigdzie nie napisałam, że potrzebuje rodzica 24 na dobę. Natomiast zdarza się, że nawet 7letnie dziecko nie jest gotowe na pójście do szkoły. W takiej sytuacji lepiej to odroczyć niż potem mieć problem z dzieckiem, które ma problemy w szkole. No chyba, że wolisz dziecko z problemami w szkole, ale ze świadomością, że poszło w dobrym wieku.

Nie no, bo 7letnie dziecko to już nie potrzebuje rodzica, co nie? Nie żeby coś, ale z Twoich tematów to wynika, że masz rozdartą 9latkę oczekującą mamusiowej obsługi, więc raczej nie od wieku pójścia do szkoły to zależy.

No to jak nie jesteś przekonana, to nie posyłaj. Co się tak unosisz? Tu na szczęście jest Polska, a nie UK i spokojnie możemy do szkoły posyłać 7latki bez ciśnienia, że w UK macie inaczej. Boli Cię to jakoś czy coś? Bo nie rozumiem co tak naskakujesz od razu. U nas obowiązek szkolnictwa jest rok później niż u Was. No i co z tego? I jak najbardziej rodzic MA PRAWO skonsultować z psychologiem to, czy dziecko nadaje się już do szkoły. Są dzieci, ktore mają jeszcze o rok odroczony obowiązek szkolny i idą do szkoły jeszcze później.

Nawet w momencie, kiedy była przez chwilę ustawa i 6latki szły do szkoły, to miały osobne klasy, a nie z 7latkami. Jak bardzo chcesz, to weź go do psychologa dziecięcego i niech psycholog oceni czy jest wystarczająco dojrzały na szkołę rok wcześniej. Ja bym sobie darowała.

No to jak chcesz się uczyć sama dla siebie, to weź to, co Ci się podoba, a nie to, czego warto się uczyć.

Rozglądnij się, jaki jest rynek zapotrzebowania dookoła Ciebie i naucz się tego języka, którego brakuje. Nie jest sztuką nauczenie się japońskiego, tylko co potem z tego będziesz mieć? Mój mąż umie arabski, a jednak firmy wolą sobie ściągnąć kogoś niż łapać polaka z tym językiem, bo im tak wychodzi taniej. Jak chcesz ogarnąć język, żeby potem zarabiać to przeanalizuj rynek w swoim zawodzie. Pomijając fakt, że przy dziecku nie będziesz miała czasu na intensywną naukę, a żeby cokolwiek z takim językiem zrobić to B2 przynajmniej musisz mieć i w mowie i w piśmie. Czyli jakieś 3-4 lata nauki.

Skoro dostałaś okres, to nie.

Ja mówię po francusku i w mieście gdzie mieszkam firmy zabijają się wręcz o ludzi z francuskim dostaję po kilka ofert pracy miesięcznie.

myślę, że skoro post jest sprzed 12 lat, to sprawa dawno jest wyjaśniona. Ale cóż, reklama musi być, no nie? Zapłacili?

To może uszanuj, że to jej sprawa i nie wypytuj w internecie choćby o imię?