Mama Kruszynki

Dziewczyny dziękuję Wam za pozytywne słowa, czytam je i mi pomagają, dobre słowa to zawsze balsam na serce zbolałe... Duzo mądrych słów padło i je czytam i biorę do serca sobie. Życzę Wam spokojnej niedzieli. Ja jakoś się trzymam ,kupiłam kilka książek o traumie psychicznej, i będę walczyć ze swoją chorą głową...

Justysia wierzę,że Twój Tata da radę i zostanie z Wami , mój tata miał raka i dał radę ,mial umrzeć a żyje, może i u Was polepszy się. Jeśli chodzi o brata to współczuję Ci , smutne to .Mój brat natomiast ma problemy ze wzrokiem i też nie wiadomo czy na starość będzie widział,bieda z nędzą w naszej rodzinie też kwitnie tez mnie prosił bym została, nie odchodziła z tego świata bo on się boi ślepoty i kto mu pomoże . Wiem,że by się załamał jakby mnie znalazl gdybym sobie odebrała życie.Wiec niby żyje ale wolałabym naprawdę odejść stąd. Tyle cierpień u nas w rodzinie

Jasiu i Justysia dziękuję za tyle ciepłych słów. Wy dziewczyny macie widzę dużo siły, ja podziwiam Was. Ja zawsze byłam panikara jako młoda dziewczyna,potem jakoś pracowałam nad sobą lecz ta śmierć jak same wiecie zniszczyła mnie Dziewczyny jest mi bardzo trudno, bo choć wcześniej tu tego nie pisałam jestem winna tej śmierci w pewien sposób. Tamtej nocy,gdy moje dziecko zmarło, bardzo kopała,to była 23.30 sobota a ja zamiast jechać do szpitala dzwoniłam do męża ,do mamy,sprawdzałam na forum co oznacza intensywne kopanie wszyscy doradzili bym poczekała do rana rano była już martwa teraz to kopanie wraca do mnie każdego dnia , dlaczego nie pojechałam? Bo nie było samochodu .... Bo była noc ....to kopanie tak bardzo mi się przypomina każdego dnia, ono jest powodem mojego szaleństwa.Bo wtedy się dusiła dzisiaj tego jestem pewna tak ciężko po tym żyć bylibyśmy tacy szczęśliwi jestem taka zła na siebie , dodatkowo nie zakupiłam detektora tętna ,a mogłam na nim zobaczyć,ze tętno spada i teraz od 19 miesięcy żyję w krainie płaczu.Na początku myślałam,ze się podniosę, ale jednak nie umiem zaakceptować nieobecności tego mojego biednego dziecka Biorę leki uspokajające lecz one nie znoszą świadomości ,że moja córka się wtedy udusiła a ja nic nie zrobiłam.

Kasiu, dziękuję za pozytywne słowa.Ja korzystam z pomocy specjalisty, lecz mimo wszystko świadomość tego co się wydarzyło, w te 2 lata, i tego co mogłoby być niestety nie pozwala mi wydobrzeć. Jednego dnia jest "lepiej" a kolejnego znowu leżę. Chciałabym zapomnieć o tym co było ,wymazać ostatnie lata. Ból jest tak duży,że leki nic tu nie pomagają...a widok rodzin z dziećmi w sąsiedztwie łamie serce codziennie. Pozdrawiam wszystkich czytających, nowych i starszych bywalców, trzymajcie się.

HuaweiCzęść dziewczyny , dawno mnie tu nie było , nie zaglądałam bo miałam bardzo ciężką depresję... Oliwka gratuluję córeczki wspaniałe ,że wszystko się udało Dziewczyny dobrze ,że jakoś się trzymajcie i dajecie radę. Ja nie mogę uwierzyć,ze jeszcze kilka miesięcy i mina 2 lata od śmierci mojej córki .... To były straszne 2 lata , ja już nie jestem z mężem ,sporo się u nas zmieniło.Niestety tyle kłótni ,płaczu i mojego życia całymi dniami zniszczylo resztki naszej rodziny.Moj maz już nie chce więcej dzieci , bo mówi,ze jak się to powtórzy to ja zwariuję i on też. On normalne żyje ,ja 3 dni w tygodniu tak płaczę ,że nie ma że mną kontaktu... Nie potrafię iść dalej i normalnie żyć , to taka straszna męka dla mnie.M oze dlatego,ze zostałam już zupełnie sama... Z mężem nie potrafię już żyć,zawsze to ja go zabawialam rozmową, wymyśliłam wycieczki ,Dania , ciasta. Teraz kiedy nie mam sił by go zabawiać, kokietować itp wiecie o co chodzi ob mówi,ze jestem kimś innym. tak jestem wrakiem siebie,wole mieszkać u mamy i nie musieć się na siłę do niego uśmiechać i go zabawiać, ja już na to nie mam sił.Tej dawnej mnie świergotki już nie ma, jest zniszczona straszną tragedią osoba a może pół osoby... Nie wiem co ze mną dalej będzie..dziś od rana siedzę i ne mogę przestac pytać, dlaczego umarła? Jesli tak ma to życie wyglądać to po co żyć...

Mi się wydaje,że mąż sam się jej boi i tyle, prawdopodobnie w domu czepiała się jego a teraz autorki. Nie wiem ja uważam,ze należy zakładać słuchawki i niech sobie pogada potem się wyprowadzić ale czy nie będziecie jej wpuszcac do swego domu? Jedno wiem,ona się nie zmieni, Magda nie marż o tym, to niemożliwe.

Dziewczyny a czy Wy myślicie,ze jak kupią mieszkanko swoje to teściowa nie przyjdzie i nie będzie to samo? Będzie to samo.Zrsztą chyba skoro przychodzi raz na dwa tygodnie można wyjsc z domu i zabrać dziecko,mowiac ,że to z powodu przemocy psychicznej.

Ja miałam w swoim życiu dwóch ostrych agresorów w tym teściową, żadna rozmowa męża z nią nic nie dawała. Agresor się nie zmieni.Z rotweilera nie zrobisz kundelka. Moim zdaniem agresora trzeba unikać i w ogóle nie słuchać.

Ja kiedyś byłam z tym po radę do psychologa to kazała odciąć się i nie daj Boże nie dyskutować bo to jest dyskusja bez sensu. Agresora można tylko ignorować i traktować każde słowo jak powietrze lub wychodzić z dzieckiem.I wtedy zero dyskusji tylko wychodzisz z domu z dzieckiem mówiąc :wychodzę,bo mama się nade mną znęca psychicznie i ZERO DYSKUSJI.

Magda ale sama usiądź i spójrz z boku jak to wygląda: - do Twojego domu puka co jakiś czas ZŁOŚLIWY GNOM( to pani teściowa) - mówi Ci ,że wszystko robisz źle, że malujesz się źle ,złe buty masz ,złe kolczyki ; kolor ścian i tytuł gazety którą kupiłaś też zły? Czy po prostu to GNOM JEST ZLY? Weź sobie odpowiedz na to pytanie... - ZLY GNOM ma jeden cel: sprawić byś cierpiała i czuła,że wszystko robisz źle i jesteś zła we wszystkim.Czy nadal będziesz się smucić tymi absurdami ,czy zrozumiesz ,że masz w domu Zielonego złego gnoma,który krzyczy:wszystko źle! Obudź się i ignoruj te słowa, bo wszystko co robisz jest dobre! to ona jest zła bo Cię Rani.Zakladaj słuchawki i ignoruj i tyle!

A w ogóle Magdy czy jest szansa abyś wychodziła z pokoju do innego pokoju gdy ona jest? Zacznij jej unikać i w ogóle nie dopuszczają do serca żadnego słowa. To nie są rady od niej, to są słowa wycelowana w Ciebie w jednym celu ,by Cię zranić ,wywołać ból.Odetnij się, traktuj to jakby gadalo pokręcone ,złośliwe radio, bo to gadanie to nic innego jak złośliwe radio...

Magda najważniejsze nie przejmuj się tymi jej słowami,że nic nie robisz.Gdybyś pracowała powiedziałsby,że jesteś zła bo masz niebieskie zasłony a nie brązowe, zrozum to tylko AGRESJA DLA AGRESJI Powód nieważny,ważne,że jest czym dowalić.Zawsze będzie powód: zła zupa, brzydka fryzura, za długo pracujesz,za mało zarabiasz.Tu nie chodzi o powód ,chodzi o awanturę...mąż i teśc już to pojeli więc ją ignorują.... Powiedz jej,ze będziesz siedzieć z dzieckiem tyle ile będzie trzeba bo to to je urodziłaś,żeby sama wychować! Wychodź z domu ,lub zakładaj słuchawki...rozmowy z AGRESOREM nigdy nie mają sensu!

Dziewczyny a dlaczego to ofiarą nękania ma się wyprowadzić? Ona z mężem chcą zgody z teściową, jedyne czego chcą to aby teściowa zachowała dla siebie negatywne, raniące komentarze. Przecież jak się wprowadzą to też będzie przychodzić i narzekać do syna,że ma złą synową.Powinna teściowa się ZMIENIĆ , i powinni żyć w zgodzie a nie uciekać

Jeszcze podam swoją drugą metodę na teściową, gdy nie mogłam wyjść z domu. Zakładanie słuchawek i słuchanie muzyki -totalna ignorancja.Wtedy człowiek nie słucha agresywnych zaczepek i traktuje agresora jak powietrze. Bo niestety dziewczyny słuchanie uszami steku raniących,poniżających zdań Rani bardzo! Nie warto tego słuchać bo można nabawić się nerwicy. A to zwykła agresja dla agresji... Bo kubek jest czerwony a nie zielony, bo zupa jest za słona....

To porównanie nie jest przypadkowe.Lubię oglądać programy o tresurze psów, One są uczone przez trenera,że Złe zachowanie= zawsze złe konsekwencje. Uczą się naprawdę wtedy,żeby nie zachowywać się źle. Zresztą podobnie przecież ludzie, czy teściowa dokucza swojemu szefowi w pracy? Nie bo są twarde konsekwencje.