Julia554

Witajcie! Pisze, żeby zapytać o Wasze zdanie. Ja nie potrafie sobie sama poradzic z tym tematem i pewnie dlatego moje życie uczuciowe jest do bani. Mam 22 lata i jedyny związek w jakim byłam miał miejsce w gimnazjum. Od tego czasu jestem bardzo samotna. Próbowałam chodzić na randki, zakładałam konta na portalach randkowych, ale nigdy nic z tego nie wyszło. Za każdym razem, gdy wchodze na taki portal, poraża mnie ilość samotnych mężczyzn szukających przygód, czasem miłości. Ale zdecydowanie bardziej zasmuca mnie ilość kobiet, które tam są. Większość z nich jest poprostu cudowna! Przepiękne, młode buzie, figury jak z okładek kolorowych magazynów, czar i urok. I wszystkie te kobiety są samotne. Jakim więc cudem ktoś mógłby wybrać mnie. Dziewczyne o przecietnej urodzie i kilku dodatkowych kilogramach. Wyprzedzając komentarze, nie jestem spasioną świnką. Po prostu czuje się gorsza od nich. Niewystarczająco dobra. Jak jakiś facet miałby wybrać mnie, gdy na ulicy mija dziesiatki właśnie takich cudownych, mądrych dziewczyn. Smutno mi bo czuje, że nigdy sobie nikogo nie znajde, kto by mnie pokochał, za to jaka jestem. Jak Wy sobie z tym radzicie? Z myślą, że w tym samym mieście, bloku, pracy są dziewczyny 10 razy "lepsze" od Was? Jak udaje Wam się nie wątpić w swoją urodę, inteligencję i wartość?

Co lubicie robić w wolnym czasie? Jakie macie pasje?

Zgadzam się z Tobą niestety. Faceci lubią niedostępne. Ja nie umiem w takie rzeczy się bawić niestety. Jak jestem zainteresowana to jestem i tyle. Niestety dwóch fajnych facetów stracilam przez takie podejscie. Bo jak już wiedzieli, że mogą "mnie mieć" to nie chcialo im się dalej w to bawić. Szkoda, jednak po co udawac i się męczyć?