Nemetiisto

Jeszcze raz Ci napiszę bo chyba niewyraźne było? Tego nie da się słuchać. To prawda, dlatego tak dobrze sprawdza się na weselach.

Bo szanuję jej wybór choć zupełnie nieracjonalny.

Platoniczna to chyba nie skonsumowana? Jak mawiają Rosjanie: "Поживём, Посмотрим".

Kocham kobietę, z którą być nie mogę, więc nie zamierzam psuć życia innej.

Tak go oszczędna mamusia nauczyła. Nie sądzisz chyba, że szybko można to zmienić?

Na chorobliwej zazdrości, sprawdzaniu partnera, nie dawaniu mu wyboru co do sposobu postępowania.

Też. Taki jak napisałaś. Wszystko jest dozwolone pod warunkiem, że jest tak jak chcesz. Dopuszczalna a nie konieczna. To kwestia dobrej woli i wyboru.

Przecież to przykłady zachowań wynikające z chorobliwej zazdrości o braku zaufania. Telefony czy SMS-y sprawdzające, danie do zrozumienia, że czekasz, odwożenie czy zabieranie itp. Kurde, nikt na dłuższą metę nie jest w stanie udowadniać, że nie jest wielbłądem. To musi rypnąć.

To zależy ale często tak.

"Powiedz", że to ironia albo żart bo to co tu proponujesz to doskonały sposób na unieszczęśliwienie drugiej osoby. Klasyczna klatka.

Czułbym się w takim. Bez zaufania, powietrza, szczerości.

Czy ja wiem? Trzy strony i żadnego argumentu na nie. Nie licząc tych: "nie bo nie".

Chcesz złotej klatki dla partnera a nie związku.

Są dwie a przykłady akurat na pierwszej bo ma partnera, o którego rozchodzi się w dyskusji. Czytasz nieuważne. Spotykam się także indywidualnie. Nigdzie później tego nie dementuję. Podobnie rzadko. Wszystko jest spójne tylko dopowiadasz sobie to, czego nie napisałem.

Tak właśnie chodziło mi po głowie, że mam niechrześcijańskie podejście. Powodzenia!

Nie no, wchodzi się. Nawet 10 razy tylko za każdym razem woda jest inna.

To zabawne ile można wyczytać w cudzych wypowiedziach. Harem? O czym Ty myślisz? Gdybym zaczął spotykać się z kimś takim to właśnie byłby sygnał dla mnie - uciekaj jak najdalej jeśli nie chcesz być kiedyś zraniony. Skoro ten ktoś tak wyobraża sobie moje relacje z innymi to znaczy, że jest do tego zdolny lub doznał strasznych krzywd w tej materii od swoich byłych i ma problem ze sobą.

Chyba po Viagrze? Wtedy należy kontakt zerwać aby dać umysłowi czas na oczyszczenie. Jeśli druga strona z kimś nowym, ostentacyjnie włazi w paradę to świadczy tylko o niej i jej braku dobrej woli.

W takim wypadku zrywam wszelkie kontakty dla własnego oczyszczenia ale kiedy obie strony nic do siebie nie czują? W czym problem?

Tylko pytam. Co z siebie robisz to już Twoja sprawa i nic mi do tego.

Moja pierwsza była ma faceta. Od 6 lat. Sprawia mi ogromną radość kiedy słyszę jak mówi do niego: "Kochanie" i się przytula. Cieszę się szczerze ich szczęściem. Myślisz, że ona ma nadzieję, że do Niej wrócę? Zazdrość to efekt oceny przez pryzmat siebie. Swoją miarą. Ktoś, kto sam nie daje powodów do zazdrości, również nie zazdrości. Jeśli nowa partnerka jest o coś takiego zazdrosna to dla mnie sygnał, że ona w takiej sytuacji grałaby nieczysto lub ma zbyt wiele doświadczeń ze zdrajcami. To nie jest jednak powód aby niszczyć przyjaźń. To ona ma problem ze sobą.

Jestem w stanie zrozumieć to tylko jeśli jedna ze stron lub obie nie mają dobrej woli. Są tacy ludzie. To dla mnie jasne. Jeśli dobra wola jest z obu stron, nic nie stoi na przeszkodzie. Można przeprosić, można wybaczyć, można zrozumieć, że nie powinniśmy byli się łączyć i żyć dalej w zgodzie.

Z jakiego powodu? Chyba śmiertelne? Nowa partnerka jest kimś znacznie, znacznie więcej. Poza tym na dzień dobry dowiaduje się wszystkiego i jeśli jej to przeszkadza nie staje się partnerką. Ja akceptuję ją w całości i tego samego oczekuję. Nie daję powodów do zazdrości. Uważasz, że wchodząc w związek trzeba zrezygnować z przyjaciół? Hello? Morał zdradza jedynie Twoje doświadczenia. W moim przypadku miłości nigdy nie było. Od początku mieliśmy potencjał na przyjaźń i nic więcej a ślub był błędem młodości. Uważasz, że spotkanie rodzinne we wspólnym gronie np. u moich rodziców raz na pół roku przy jakiejś okazji czy rozmowa przez telefon raz na kilka tygodni to związek? Serio?

Nic takiego nie twierdzę. Jestem ciekaw jak można się nie przyjaźnić? Z jakich powodów? Trudno mi to zrozumieć.

Z jakiego powodu? Co przeszkadza w tym by ludzie, którzy znają się bądź co bądź najlepiej, byli przyjaciółmi?