Electra

Nigdy nie byłam z obcym facetem na randce, a pierwsze spotkanie randkowe to była kawa u mnie:) ciężko naciągnąć siebie samą

Musi znaleźć kobietę, która z nim chętnie będzie wiodła takie życie. Co Cię gryzie?

Nie rozumiem pojęcia "robić sobie nadzieję". Nigdy idąc na randkę nie zakładałam co będzie i jak będzie, nie wybiegałam wprzód, było 'tu i teraz', czas daje odpowiedzi, nie ma co zakładać scenariuszy.

A co do tematu... Cieszę się, że w moim rodzinnym domu drzwi były otwarte. Wszyscy znajomi uwielbiali do nas przychodzić, bo czuli się jak u siebie w domu. Dla mnie przedstawienie chłopaka było tak naturalne, że nie dopisywałam do tego żadnej ideologii. Jeśli na wstępie przeszkadza Ci, że jest rolnikiem to odpuść i nie zawracaj mu głowy.

Ale no i co? Jak rolnik to już mu nie wolno szukać żony? Miłość tylko miastowa?

Gdzie jest problem? Jadę i poznaję. Nie wypali? Trudno. Chłopak zaprosił mnie na rodzinny obiad po 3tygodniach. Rodziców poznałam, więc zrobiło mi się miło, że chcą mnie bliżej poznać. Jakie było moje zdziwienie, gdy okazało się, że rodzinny obiad to ponad 20 osób

Wolę być krótko z właściwym człowiekiem, niż dłużej z pomyłką.

Acha... To ja nie o takim czymś mówię. Dla mnie mało kto jest ważny stąd rozbieżność w pojmowaniu.

Priorytetem jest liter, zależy na ilu.

Lepi to się gó.wno, glina, plastelina. Pierwszy raz z kimś ważnym, nie ważne jak to skończy się. Gdyby wszystkiego żałować to człowiek całe życie miałby w gorzkich żalach.

Za pocieszycielkę nie robię. Poczekam

Oczywiście mam na myśli pokonywanie kryzysu, a nie reanimowanie trupa.

Sto razy tak, ale w związku, a nie w raczkujących początkach. Skoro już na tak wczesnym etapie są wątpliwości to nie ma to najmniejszego sensu.

Mam czasem wrażenie, że kobietom przestawia się bycie na tryb "matka" i już nic innego nie ma znaczenia. Trochę tak jakby przestała istnieć jako żona, partnerka, kochanka, a to przecież nie wyklucza się z byciem matką. To "nowa rola", ale przecież nie jedyna.

Dobrze.... Dobrze... Dobrze...