Electra

Nie będę z Tobą rozmawiać na takie tematy. Chciałam odnieść się do sedna- braku inicjacji i znaczenia dla dziewczyny.

Miałam prawiczka. Bez znaczenia.

Jeśli znacie się długo i przyjaźnicie nie widzę problemu we własnoręcznych kanapkach lub obiedzie spod Twojej ręki Obce dziewczę pewnie nie uniosloby takich klimatów i wyszedłbyś na tym nie najlepiej, ale jeśli znacie się? Rewelacja!

Sama okazja powinna sprawić, że kończysz znajomości.

Potwierdzam, warto rozwieźć się i być panią swojego portfela.

A ktoś wspomniał o tcyh drugich? No popatrz, nie doczytałam...

A Was boli tylko brak duupaczki, a nie brak miłości. Płytkie to jak kałuże.

Bzdura do potęgi.

Bzdura. Chory człowiek.

Spotkałam się dwa razy w życiu w ciemno bez zdjęcia, więc wyobrażenia nie rozminęły się z rzeczywistością, bo ich zwyczajnie nie miałam.

To chyba nie o to w tym chodzi... Nie masz pojęcia w jakich miejscach przyszło mi łapać zasięg

Też potrzebuję go Muszę metodą małych kroków, tak pyk duup se ne da

Powodzenia i wszystkiego dobrego

Twoim problemem nie jest brak przyjaciół tylko stan psychiczny. Najpierw pomyśl o własnym zdrowiu, a następnie układaj sobie życie towarzyskie.

Niepotrzebnie. Wszystko jest po coś, ale dziękuję.

Będzie dobrze.

Nie martw się na zapas. Będziesz przejmować się, jeśli nie uda się. Trzymam kciuki. Koniczyna to na szczęście, odzyska

Wierzę, że jeśli jest miłość to nie potrzebujesz bardzo bliskich relacji z nikim innym, bo jest to dla Ciebie najbliższa osoba. Jeśli facet potrzebuje przyjaźni z inną kobietą to najwidoczniej nie potrzebuje mnie, bo mi z nim byłoby już na pewno nie po drodze. Wolna ręka, zero zaborczosci, ale spotkania 1:1 z koleżankami i przyjaźnie z kobietami odpadają. Dla mnie przyjaźń z kobietą oznacza nogę między drzwiami a futryną, a ja lubię bez przeciągów

Nie umiem Ci tego wytłumaczyć, ale w męskiej przyjaźni nie widzę zagrożenia. Ciężko mi sobie wyobrazić, że facet kompensuje sobie braki w związku męskim przyjacielem.

Uważam, że nie można być lojalnym względem partnerki mając przyjaciółkę. Gdyby miał kłopoty, byłoby mu źle i chciałby jej się zwierzyć i pożalić, gdyby rozwiązania problemów szukał u niej, a nie ze mną, gdyby swoimi radościami chciał dzielić się z nią, a nie ze mną to również nie akceptowałabym tej relacji. Jeśli nasz partner/partnerka są naszymi przyjaciółmi, związek satysfakcjonuje Cię to nie szukasz niczego wkoło. Oczywiście możesz mieć kontakt z innymi ludźmi, możesz lubić z nimi dyskutować, wymieniać się uwagami i czerpać przyjemność z samej konwersacji, ale wtedy nie mówimy o przyjaźni, o powierniku, o kimś tak bardzo bliskim.

Facet przyjaciel? Czemu nie. Kobieta lesbijka odpada, bo tak jak wspomniałam to nie chodzi o podejrzenie zdrady i obawy, że przyjaźń rozwinie się na coś więcej, a o samą relację.

To nie jest kwestia częstotliwości tylko sam fakt posiadania przyjaciółki. To nie chodzi o brak zaufania, wizje, że skończą w łóżku i problemy z zaufaniem. Ja mogę być świecie przekonana, że nie dotkną się, a i tak nie zaakceptuje jej. Nie chcę by inna była równie ważna jak ja. Po prostu nie.

Zgadzam się. Nawet jeśli kiedyś miał kobietę z przyjacielem nie oznacza, że zaakceptowałby taką w przyszłości. Wiele zależy od uczucia jakim obdarzamy daną osobę,od eiezi jska nas z nia łączy. Myślę, że jeśli poważnie podchodzi się do sprawy, a w grę wchodzą uczucia to mało kto zechce dzielić się ukochaną osobą. I nie ma znaczenia czy ktoś zabiera partnerowi kawałek serca, myśli, uwagi czy łóżka- każda opcja jest bolesna.

... to wybierasz i akceptujesz jej stosunek do wielu kwestii. Skoro nie odpowiada Ci jej podejście to nie wiąż się z tą kobietą przy okazji raniąc ją przyjaciółkami, a poszukaj takiej, która nie będzie miała nic przeciwko. Jesteśmy różni, każdy ma granice w innym miejscu. Zamiast naciągać je na siłę wbrew sobie dla partnera, albo wywalczać swoje prawa i chcenia może lepiej po prostu związać się z kimś o podobnym spojrzeniu na życie.

Przecież na więź nie wpływają kilometry. Co innego w koleżeństwie. Stara koleżanka, która czasem zadzwoni, albo napisze z zapytaniem co słychać to żaden problem. Spotkanie byłoby już dla mnie problematyczne, a w przyjaźni? Myślę, że ta więź jest na tyle głęboka, że nie ma znaczenia odległość tylko to ile znaczy dla partnera. Nie można nie naruszać lojalności względem partnera przyjaźnią z płcią przeciwną. Wiem, bo sama w związku przyjaźniłam się na odległość. W zdrowym związku, w miłości taka sytuacja nie ma prawa bytu (w mojej ocenie) i można mi zarzucać toksyczność w tonach. Wisi mi to.