Justka

Fakt chodząc z nam pisałam sms z innymi chłopakami. W czym to były intrygi męża. Bo kupował kary z nr tel i wypisywal. To było tylko pisanie. Z żadnym z nim się nie spotkałam. Wypominal mi to wcz3sniej ale nie do takiego stopnia. Że jestem ...,kur...wiem nie byłam święta. Ale jak jedna osoba mi kiedyś powiedział "widziały gały co brały" Pobudował dom gdzie lada chwila mamy się do niego wprowadzić. Ja chyba nie wiedziałem ci to mieć chłopaka. Bo tak szczerze to on byl moim pierwszym chlopakiem. Maz twierdzi ze go zdradzilam piszac takie sms.

Chce wiedzieć powagę sytuacji. Mąż nie zabrania mi koleżanek ale też nie ułatwia kontaktu z nimi. Nie zajmie się dziećmi żebym mogła choć na cały dzień pojechać do moich rodziców. Bez dzieci.

To się dzieje że dzieci płaczą za mną. Tęsknią. Tego obrazka nie mogę wymazać z głowy. Mąż da sobie radę. Teściowa mu wybierze ugotuje po czasie znajdzie następną. Szkoda ni bardzo dzieci. Dzięki nim żyje i jakoś staram się funkcjonować

Może i masz rację Bimba. Mam wsparcie że strony jego mamy. Ze strony moich rodziców,siostry. Boję się męża ale też boję się podjąć decyzję o rozwodzie.

Sama nie wiem czego potrzebuje. Chyba dobrego słowa. Pogadania z kimś. Tak jest konfliktowy. I do tego mściwy. Ja chce się zwiezyc bo nie mam nikogo. Nie chce też zawracać głowy mojej siostrze bo ona też powiedziała swoje zdanie. Że zachowujemy się jak małe dzieci żeby po tylu latach ciągle sobie wypominać. Takie Brudy.

Wiesza moi i jego rodzice rodzeństwo. Mogę powiedzieć że się nie odzywa z własną matka. Wzywał też ja od najgorszej. Z moja siostra też się przemówił z jego siostro też. Szkoda gadać.

Powiedziałam mu że się powiesze. To on że nie myślę o dzieciach. Słyszę tylko że zmarnowałm mu życie.

Mam maturę. Chciałam iść na studia pedagogiczne ale zaszła w ciążę. Urodził się syn że zespołem Downa. Ma teraz 7 lat. Poświęcam się mu cała. Rehabilitacja ,logopeda psycholog i tak co tydzień. Nie mam czasu dal siebie. Teraz są dzieci w przedszkolu to mam chwilę żeby posiedzieć. A tak rano szybko zakupy gotowanie obiadu odebrać dzieci praca w gospodarstwie i noc. Mam niechęć do sexu wręcz obrzydzenie mnie bierze.

Przez to wpadł w depresję. Chodzi do psychiatry. Mną szarpie wyzywa. Od najgorszej. Na wspolna terapie nie chce sie zgodzić. Nie chce mi się żyć. Nic mi się nie chce. Nic totalnie nie robię. Siedzę cały dzień w domu. Nie pracuje bo mamy niepełnosprawne dziecko. Nie mam nikogo żebym mogła pogadać. Żadnej koleżanki. Tylko dom dzieci i gospodarstwo. Kuchnia gazowa i pralka to moi przyjaciele.

Nie potrafię. Bo już tak chciałam zrobić. To powiedział że się powiesi.

Witam. Potrzebuje rozmowy. Chociaż takiej pisane. Mąż traktuje mnie jak kur... zacznę od początku. Jak tzw chodziliśmy że sobą było super. W narzeczenstwie to ja to bardzo skrzywdzilam. Byłam na dyskotece mając pierścionek na palcu i dostałam buziaka od chłopaka w usta. nic więcej nie było ale później napisałam mu sma że mam ochotę z nim na sex. A wtedy narzeczony zobaczył te wiadomosci. Ja nie pamietam trwsci tych widomisc. Bo to bulo 15 lat temu. Co mam robic . Jestem nikim dla niego. Mamy dwujke dzieci. Jedni z ZD. Jest mi tak zle. Mam mysli samobukcze wzgledem dzieci i siebie. Czy naprwde jestem .........prosze pomozcie.

i jakich rozmów,ile można gadać na ten temat. ja wiele sytułacji nie pamiętam z biegiem lat

Mąż jest pierwszym mimo chłopakiem,narzeczonym. Nikogo przed nim nie było. Z żadnym chłopakiem będąc z nim się nie spotkałam

Mąż przez to wszystko wpadł w alkohol gdzie się nie kontroluje i mną szarpie wyzywa od najgorszej. Wiem zranilam go bardzo ale słowa i jego czyny też mnie ranią.

To było tylko pisanie z innymi chłopakami. A do kolegi napisałam że mam ochotę z nim na sex i buziak na dobranoc tak i z języczkiem. Ja tych sms nie pamiętam po tylu latach ale mój mąż pamięta wszystko szczegółowo.