MamaMai

Wow, dużo ćwiczysz. Zazdroszczę samodyscypliny i w sumie czasu, który na to wszystko znajdujesz. Ja natomiast w tym tygodniu zero aktywności. Mąż jest na 4 - dniowym wyjeździe. Po pracy czas mi tak leci jak szalony że nie mam kiedy dosłownie ćwiczyć. Gdy wracam ogarniam coś do jedzenia dla siebie i dzieci. Potem siedzę z córką nad lekcjami lub bawię się z synem/ dziećmi, następnie przygotuje kąpiel dzieciom lub trochę się poupiekszam na szybko jak np. dziś malowanie paznokci i maseczka na włosy, na koniec ogarniam cokolwiek dom typu zmywarka, pranie itp. Jak z tym wszystkim się obronie to jest jak teraz 21:50 i nie mam siły już na nic. Boli mnie to jednak strasznie, bo jak pisałam brak ćwiczeń oznacza u mnie brak spadków na wadze. Mąż wróci, przejmie część obowiązków i wtedy będę mogła poćwiczyć, chociaż iść na spacer, kijki.

Sama nie stosowałam głodowek ale była na forum dawno temu dziewczyna, która raz w tygodniu je robiła. Pisała z nami przez jakieś 2 miesiące może ciut dłużej ale wątek jakiś troll nam usunął więc nie podam ci dostępu. Ale z tego co pamiętam to właśnie glodowała z uwagi na jelita. I chyba dzień przed jadła więcej coś mi świta że o 500 kcal niż wynikało z zapotrzebowania. A w dzień głodówki tylko piła. I na pewno waga jej spadała.

Dzisiaj obudziłam się z okropnym bólem głowy, okresem i ogólnie złym samopoczuciem. Na śniadanie zjadłam jajecznicę, z grahamkaą i do tego pomidory z cebulą. Za oknami szaro buro i mży. Nie wiem czy coś pocwicze, choć bardzo chciałam bo w tym tygodniu tylko były te kijki w poniedziałek i nic więcej. 2 wieczory spędziłam na przygotowaniu córki do sprawdzianu. Dziś zresztą też trochę powtórzymy do kolejnego. Miałam się dziś zważyć ale przez okres odpuszczam. Ponadto po ubraniach czuję i widze że nie ma zmiany. Na obiad będzie rosół, a potem może zjem warzywa z patelni z jakimś mięskiem. Dzieciom obiecałam gofry więc pokusa przy okresie jest też dla mnie ogromna. Ogólnie sytuacja taka sobie z tym całym moim odchudzaniem.

Musiałam przełożyć badania i zapisała mnie dopiero na 22.11.!!!!!!!!!; I teraz nie wiem czy przez to nie przesunąć dermatologa z 20.11. Jak będę mieć wyniki dam znać na pewno.

Aż jestem ciekawa jak Ci wyjdzie

Zrobiłyśmy z koleżanką 9 km. Nogi mi odpadają. Ale radość jest bo wyrobiłyśmy 12000 kroków. Teraz zjem tylko kolację, wezmę kąpiel i finito na dziś.

U mnie w pracy biorą taki przeznaczony dla.....koni...nie żartuje. Ponoć te specyfiki dla koni są najlepsze, najszlachetniejsze i kolagen również

Dziś umówiłam się z koleżanką na kijki. Nastawię zupę, pograbię liście na podwórzu i idę maszerować. Martwi mnie tylko, że czuje trochę kolano i jedną stopę. W kolanie ponoć zwyrodnienie jak twierdzi mój lekarz a stopa była kiedyś w gipsie i teraz odczuwa zapewne moją obecną wagę. Wezmę opaskę na kolano a stopę ustabilizuje po powrocie i może jakoś dam radę. Jutro zrobię dzień na regenerację a jak trzeba to i pojutrze. A i wypiłam właśnie artrozin na kolano. Muszę kupić wogole kolagen bo ponoć też super robi na włosy a i pewnie na kolano pomoże.

Też o tym wczoraj pomyślałam. A kiedy miała być na tym wyjeździe?

Wróciłam z kijków. 8 km zrobione. Czuję stopy. Ale cieszę się że zmotywowałam się. Kiedyś to był mój stały dzienny element i stały limit.

Dziś poczułam zazdrość, bo koleżanka moja powiedziała że schudła w ciągu 2,5 miesiąca 10 kg. Zawsze wolna byłam od zazdrości, a dziś pierwszy raz mnie to jakoś zabolało i to może nawet nie zazdrość że ma te 10 kg w dół tylko że ja tak nie potrafie. Złoszczę się na siebie i taka wiadomość dziś pogłębiła we mnie te złość na siebie. Sama nie wiem co się stało bo zawsze mnie takie rzeczy cieszyły a na pewno motywowały a tu coś takiego, nie poznaje się. Chyba przechodzę kryzys. W gruncie rzeczy wiem ile to ją kosztowało,ile wyrzeczeń i jak o tym marzyła a z drugiej strony nie umiem się cieszyć tym z nią, jak powinnam. Jak mówiła że teraz już idzie po kolejną dychę stwierdziłam że jestem beznadziejna, na maxa.

A ten lek na receptę?

Czytam w necie, że ferrytyna jest na NFZ, tak jak pisałyście. Wydrukuje sobie rozporządzenie i do niego pójdę. W takim razie nie robię tego odpłatnie tylko wymuszę aby dał mi skierowanie. Jeśli będzie kwestionował pokażę mu podstawę prawną i katalog badań z pacjent.gov.pl. A jeśli będzie stawiał dalej opór to niech wytłumaczy podstawę odpłatności. Niedouczony jest czy co. Tylko utwierdzam się, że muszę go zmienić.

Wciąż nie umiem zapanować nad słodyczami. Pisałam już kiedyś że to uzależnienie, a teraz już wiem że to choroba...Nie mam siły do siebie. Dziś byłam u lekarza. Wzięłam skierowanie na badania, dał mi na podstawowe, typu cholesterol, glukoza, TSH itp. Niestety, mówi że ferrytyna jest tylko odpłatna! U mnie w przychodni 50 zł. We wtorek pójdę na pobranie krwi i zobaczymy, tłumaczył też że zobaczy jak wyjdzie glukoza i wtedy zobaczy czy robić obciążenie glukozą i krzywą, ogólnie miał opory żeby dać na to od razu. Chciał jeszcze dać skierowanie na pasożyty. Ale narazie nie wzięłam bo kupiłam już jakis czas temu w aptece dla całej rodziny środek na owsiki, bo syn mówi że go pupa swędzi (a w przedszkolu swego czasu były komunikaty o owsicy) aczkolwiek to nie musi być to, choć oczywiście może więc profilaktycznie zastosuję, tylko w najbliższą sobotę, gdy też pościel całej rodzince wymienię. Z pozytywów dzisiejszego dnia to tylko to że byłam na godzinnym spacerze. Poza tym, pozostałe pozycje z planu nie wykonane. Dlaczego nie potrafię się ogarnąć tak jak po urodzeniu syna, gdy schudłam 11 kg? Gdzie ta konsekwencją i upór? Zazdroszczę Wam, że jesteście tak silne...chcę brać z Was przykład choć w teorii to lepiej wygląda niż w praktyce.

Zaczynam akcję minus 3 kg do Sylwestra