Słodki listopad

Dosyć typowe zachowanie niedojrzałego faceta. Moim zdaniem sytuacja patowa. Z jednej strony na pewno jesteście mega zżyci ze sobą i trudno sobie wyobrazić rozstanie. Z drugiej, jest źle i nie widać perspektyw poprawy. To będzie tak zawsze. On się nagle sam z siebie nie zmieni. Ty nie będziesz miała nigdy jest wsparcia psychicznego ani poczucia, że jest przy tobie gdy go potrzebujesz. Moim zdaniem, to ważne rzeczy. W tym momencie to jak związek z dzieckiem. Ktoś kto nie jest w stanie emocjonalnie się otworzyć, to nie partner. Jak zerwiesz, to będzie się chwilę starał, bo poczuje, że może cię stracić, ale prawdopodobnie potem szybko wróci do "normy".

Nie jest powiedziane, że jej się podobasz. Natomiast sam fakt, że spogląda, oznacza, że cię kojarzy z widzenia (nie wiem skąd ją znasz, ale widujesz regularnie tak mniemam). Więc prawdopodobnie będzie łatwiej zagadać jakoś neutralnie niż do całkiem obcej osoby. Warto zaryzykować. Zrób to subtelnie, żeby nie wystraszyć jesli jest nieśmiała.

Rozmawiamy tylko o sytuacjach na ulicy? Myślałam że jakieś w stylu wspólni znajomi i znanie z widzenia wchodzi w grę? Zależeć może jest zbyt mocnym słowem, ale nie jest nam obojętne, bo ktoś nas jednak przyciąga/fascynuje.

O to ja mam inne zdanie, wolę sama wybrać faceta, który mi się podoba. Rozumiem twoją postawę i jest spoko. Aczkolwiek sama preferuję wyłowić z tłumu faceta, który mi się ewidentnie podoba, ma cechy, które mnie przyciągają i się do niego uśmiechnąć, wymienić słowo, szukając zaczepienia, okazji do poznania niż czekać aż zdobywca mnie ujrzy i upoluje

Zależy do kogo byś podeszła. Im bardziej nam zależy tym gorzej podejść

Czasem kobiety podbijają - zgodzę się że rzadko. Czemu rzadko? Boją się odrzucenia. To, że byłoby to przyjemne dla faceta, nie znaczy że potencjalnie byłoby to przyjemne dla dziewczyny, której by odpowiedział: dziękuję, ale nie jestem zainteresowany A bądź co bądź, większość z nas (obu płci), nie jest tak bezpośrednia w wyrażaniu zainteresowania płcią przeciwną, bo to najpowszechniejszy scenariusz Powiedz mi jak często faceci zagadują: "hej, zauważyłem cie z odległości i chciałabym cie poznać, mam na imie Jarek, a ty jak? Masz czas na kawe?"

Tak, powinnaś się zdystansować. Nie spotykac z nim. To źle na ciebie wpływa, taki masochizm. Zamęczanie się. Problem ewidentnie jest po jego stronie. On nie potrafi być z nikim, woli żyć w świecie fantazji. Raczej by uciekł od bliskości. Nie naprawisz go.

Generalnie jest możliwa. Relacje są różne i mają różne stadia. Natomiast w twoim przypadku, on nie jest tobą zainteresowany i ciężko będzie to zmienić. On musiałby dojrzeć, przewartościować swoje myślenie o związku. Dostrzegać atrakcyjność w bliskości a nie w czystym podnieceniu erotycznym. Moim zdaniem, rysujesz go jako takiego pustaka, co lubi gonić za emocjami. Za ładną i niedostepną, bo to go nakręca. A dziewczyna dostępna jest niepociągająca. Nie brnęłabym emocjonalnie w to. Związek z niedojrzałym emocjonalnie facetem to jest tragedia.

Akurat udawanie to chyba raczej kwestia wychowania, że trzeba być razem dla dobra dzieci i co ludzie powiedzą. Oczywiście również z niskiej samooceny - bo liczą się pozory, co ludzie powiedzą a nie JA.

Nie znam się na autyzmie. Aczkolwiek byłabym daleka od nazywania autyzmem jakiegoś wycofania społecznego, bo mniemam że to masz na mysli, czy to faktycznie zdiagnozowana osoba z autyzmem? Jeśli to osoba ze zdiagnozowaną chorobą, warto skonsultować ze specjalistą pewne zachowania i jak się w takich sytuacjach zachowywać. Nie czuję się kompetentna.

Nie odbieram tego w ten sposób. To decyzja tych kobiet. Zdecydowały iść jakąś drogą, nie kontynuować jakiś związków. Lepsze to niż tkwienie w byle jakich związkach, bo nie ma innych opcji. Można mówić, że system oszukał, bo dobra materialne nie dają szczęścia. Ale pytanie czy te kobiety poświęciły relację dla kariery, czy po prostu studiowały, pracowały i nie znajdowały satysfakcji w relacjach, w których były. Jeśli to drugie, to tylko dobrze

Trafne ujęcie tematu. Oczywiście to dotyczy akurat tego specyficznego środowiska.

Ktoś jeszcze ogląda tv w dobie netflixa i hbo?

Na marginesie: Przystojni i inteligentni, którzy osiągnęli sukces też bywają zakompleksieni

No właśnie o takie podejście chodzi. Kobieta to nie wagon, żeby odczepić jak przyjdzie inny z lepszym ładunkiem. Rety jak możesz w ten sposób siebie postrzegać. Jeżeli facet gra na dwa fronty, bo nie wie która opcja jest lepsza, to ty miej tyle szacunku do siebie, by nie brać udziału w tej szopce. Zdystansuj się. Na 99% on nie podejmie żadnych kroków w celu zostawienia zony i życia z tobą. Nie baw się w jego terapeutę, nie tłumacz go. W wieloletnim związku pojawiają się problemy typu: rutyna, problemy finansowe, problemy wynikające z mieszkania z teściami, problemy z dziećmi. Fajnie mieć rozrywkę na boku od szarej codzienności.

Klasyczne zachowanie kogoś szukającego rozrywki. Czy się przerodzi? - Nie sądzę. Patrząc pragmatycznie, mieszka z zoną. Nikt go tam na siłę nie trzyma, jakby chciał zacząć nowe życie z nową partnerką, to pierwszym krokiem byłoby się wyprowadzić od teściów. Dwa, skoro mieszka z żoną i teściami, to ona i oni raczej żyją w przekonaniu, że on chce być w tym związku. Tak więc on gra na dwa fronty, tam udaje kochającego męża a przed tobą udaje, że to koniec z zoną - samo to pokazuje, że to niepowazny koleś i z tobą też będzie pogrywał. Są dwa scenariusze. Najbardziej prawdopodobny, że się pobawi, pobzyka i zostanie z zoną. Mniej prawdopodobny, że ją zostawi - szczerze w to wątpię, ale może być tak, że żona się dowie o zdradzie i go wyrzuci. Wtedy nie bedzie miał wyjścia i przyjdzie do ciebie Nie przyjdzie do ciebie z miłości - tego bądź pewna. Gdyby kochał, to by sam zamknął sprawy formalnie z zoną, czego nie robi.

Jak definiujesz "fajnego faceta"? Przypuszczam, że tu tkwi sedno niezrozumienia. Btw. ten kompleks przystojniaka to raczej w twojej głowie.

Akurat tutaj powiedziałabym, że to trochę naiwne podejście. W sensie, tak wykształcenie i jako taki byt, to rzeczy osiągalne dla każdego zdeterminowanego/anej. Niemniej oczywiście czynniki jak predyspozycje mają znaczenie. To nie tak, że każdy będzie odnosił sukcesy w zawodzie, większość będzie przeciętna w swoim zawodzie. Dwa kwestia mentalności i determinacji. To jest coś czego brakuje większości. Trzy mając dobry start, brak obciążeń albo jeszcze wsparcie, masz łatwiej. Są czynniki, które powodują, że niektórzy mają trudniej obiektywnie rzecz biorąc niż inni. To nie determinuje losu, niemniej stwierdzenie, że jeśli ktoś nie odniósl sukcesu, to dlatego, że jest leniem jest zbyt daleko idącym uproszczeniem. Nie umniejszałabym pracy i determinacji facetów, którzy osiągnęli pozycje, które opisujesz. Tak, pracowali i mają. Fajnie

Mówisz o youtuberkach? Generalnie znam kobiety pracujące w biurze i na produkcji, one porównują się z osobami z ich otoczenia, ich miejsc pracy a nie CEO Googla

Z drugiej strony, wciąż padają komentarze, że prostytutki nie da się zgwałcić albo, że spódniczka była za krótka i sama prowokowała.

Jak tak piszesz, to mam taki obraz ciebie jako dokładnie identycznej osoby tylko płci męskiej. W sensie, ty byś chciał taką kobietę i byś ją brał jakby tylko ciebie chciała, byś ją utrzymywał akceptował dziwne zachowania itp. w imię miłości. Przecież jak kobieta wybiera taki związek, to albo dlatego, że sama jest mocno pogubiona albo ma taki system wartości - uważasz, że to jest dobra partnerka dla wartościowego mężczyzny? A może ten "wartościowy mężczyzna" o którym piszesz, to równie zagubiony chłopiec?

Nie chcesz zobaczyć tej drugiej strony, szkoda. Są seksistowskie zachowania i nierówne traktowanie przez pracodawców - nie tylko na poziomie prezesa Są problemy takie jak stereotypy społeczne (oczywiście to godzi w obie płci). Kobiecie wiele rzeczy "nie wypada". I wiele rzeczy "wypada" - np. rodzić dzieci, dbać o dom - generalnie narzucanie roli jest problemem. Są problemy bardziej namacalne, jak aborcja zarówno w przypadku potencjalnego nieodwracalnego uszkodzenia płodu jak i innych sytuacjach - kobiety są często pozostawione bez wsparcia i co więcej bez możliwości decyzji.

Zdecydowanie nie. Nie znam osobiście takich par. Aczkolwiek jak widzisz w tym temacie, to nie utrzymują chętnie, tylko mają nadzieję, że ich miłość ich zmieni i facet dojrzeje. To raczej kwestia zauroczenia i naiwności, że on wydorośleje a nie chęci bycia w takim związku. Kobieta świadoma swej wartości, nie weszłaby w taki związek jaki rozważa autorka wpisu (autorko bez urazy, to że zastanawiasz się to dobry znak ).

Gdy mężczyźni zaczną rozmawiać o problemach. Są aspekty gdzie mężczyźni są dyskryminowani np.: - sądy rodzinne i prawo do opieki na dzieckiem - problemy psychiczne/emocjonalne - tu raczej kwestia źle rozumianej męskości Tak długo jak chowacie głowę w piasek, to te problemy nie będą rozwiązane. Wyjdźcie na ulicę. Sama wsparłabym Was w tych dwóch kwestiach. Druga sprawa, proszę nie deprecjonować rzeczy, o które walczą kobiety. Tak kobiety walczą o prawa, które uważają, że powinny mieć. Deprecjonując tą walkę nic nie zyskujesz. Warto spojrzeć racjonalnie i walczyć o dobro ogółu.

Łobuz to niekoniecznie napakowany kibic drużyny X. Łobuz to może być inteligentny i kulturalny mężczyzna, który dostarcza wrażeń, na pierwszy rzut oka "porządny chłopak". Na to podatna jest większość kobiet, na kogoś charakternego, pewnego siebie, lekko spontanicznego - ale z czasem widać, że ten człowiek to sobie pogrywa, nie szanuje ...