Marcin Marcin

Pewnie takich kobiet szukam ale trafiam na te skupione na sobie.

Każdy ma wady, ja również ale staram się nad nimi pracować, a jak okazuje się że mam z czymś problem to szukam rozwiązania. Myślę, że problem jest w wyborze kobiet, gdyż wolę jak kobieta ma silny charakter, sam taki mam i pewnie tutaj tkwi problem. Tyle że dla mnie silny charakter to nie jest stawianie na swoim a umiejętność rozmowy. Po prostu lubię konkretne babki, trafiam na takie ale często ta ich siła nie idzie w parze z dojrzałością emocjonalną. Ja to jestem taka cicha woda brzegi rwie, spokojny opanowany ale całkowicie nie odnajduje się na kanapie z piwem w ręku. Po prostu jestem ciekawy świata, lubię wyjść do ludzi, zobaczyć nowe miejsca

Dziękuję, mi wystarczy więcej zrozumienia i rozmowa w związku. Reszta to już kwestia człowieka i tego na czym mu w życiu zależy.

Próbowałem tak żyć, ale na dłuższą metę się nie da bo ciągle czułem, że jestem oceniany. Gdyby jeszcze była możliwość dyskusji na trudne tematy, ale tutaj jest z tym problem, więc mimo moich chęci nie widzę tego związku. Jeśli człowiek zaczyna się zastanawiać czy samemu mu nie będzie lepiej to znaczy, że nadszedł czas na rozstanie. Dziękuję i wzajemnie miłego weekendu

Ja jestem zdania, że można każdej osobie pokazać, że jest dla nas bardzo ważna. Związki i rodzina to nie miejsce aby ktoś był pierwszy. Przecież mając gromadkę dzieci nie można ich ustawić w szeregu i jednym dawać więcej a innym mniej cały czas. Trzeba umieć to wypośrodkować. Moja partnerka będąc w towarzystwie mojej córki nie czuła się tą drugą gdyż poświęcałem im swoją uwagę, zresztą o to nigdy nie mieliśmy problemu. Problemem też nie jest moja mama która spokojnie siedzi sobie w swoim pokoju i nie wtrąca się w moje a tym bardziej życie mojej partnerki. Mama to typ osoby która schodzi wszystkim z drogi. Ja mógłbym wynająć mieszkanie i mniej interesować się mamą, ale mam też dużo w sobie empatii i opieka nad kims kto dał mi życie i był wsparciem przez całe życie dla mnie to coś normalnego. Jeśli kiedyś ktoś z moich bliskich lub partnerka zachoruje i będzie potrzebował/a pomocy to też pomogę. W dzisiejszym świecie bardzo dużo ludzi odwraca się w sytuacji gdy trzeba dać coś od siebie, nie mówiąc już o pomocy w kryzysowych sytuacjach. Lepiej odejść i udawać, że mnie to nie dotyczy.

Dzięki

Ja juz wiem co zrobię, pierw napiszę, spotkam się i wszystko sobie wyjaśnimy. Myślę, że mój temat został już wyczerpany, dzięki za wszystkie opinie.

Zgadzam się, na siłę nic nie da się zbudować. Każdy ma swoje priorytety w związku i jeśli nie są one spójne w jakimś stopniu to szybko dochodzi do rozczarowań.

Po prostu wcale nie jest łatwo poznać kogoś wartościowego. Widzę ile związków się rozpada w pierwszym roku. Ale na pewno warto otworzyć się na nowe relacje, zawsze to krok do przodu.

Problemy to się zaczną jak zaczniesz poznawać facetów Jeszcze się okaże, że ta samotność to nie jest taka zła perspektywa

Mocno to przerysowlas nie biorąc pod uwagę, że partnerka chciałaby mieć dziecko, tym samym te wszystkie plusy w związku i tak zostają ograniczone w pewnym stopniu. Dodam też ze mam opiekę naprzemienna, czyli na razie i tak mamy dużo czasu dla siebie w tygodniu gdy jestem sam i cały też czas poświęcałem partnerce. Ona nie bierze pod uwagę, że ja czasem tego czasu po prostu nie mam, nie dlatego że mam ją gdzieś, a dlatego że mam takie a nie inne życie w które weszła świadomie.

Tylko ze ja nie udawałem, ja daje od siebie tyle ile mogę nawet kosztem samego siebie. Każdy też potrzebuje aby spędzić czas sam ze sobą, ja rezygnowałem z tego przywileju aby dać jak najwięcej siebie. Bez zrozumienia partnerki ze sa momenty kiedy dochodzę po prostu do granic swoich możliwości nie ma mowy o związku który ją zadowoli.

Kto powiedział, że nie jestem zainteresowany dojrzałymi kobietami. Wybacz ale nie szukałem tak młodej partnerki, sama mnie znalazła. Są kobiety które szukają starszych facetów i to nie jest nic złego. Jeśli face szuka kobiety dużo młodszej to też nie jest to problem. Ja zaznaczę jeszcze raz, nie szukałem kobiety w jej wieku.

Tylko jest coś o czym chyba nie pamiętamy. Ta dziewczyna poznając mnie znała moją sytuację i świadomie weszła w moje życie. Nie nawijałem jej makaronu na uszy jak to mam zamiar ją ozłocić. Spodobało jej się to że jestem wyważony, dojrzaly, stabilny, że można ze mną porozmawiać na każdy temat, że mam poczucie humoru, że wiem jak traktować z szacunkiem kobiety. To są jej słowa tylko pewnie do tego jaki jestem chciałaby abym poświęcał jej 100% czasu, a ja ten czas który mam muszę rozłożyć na kilka osób i zwyczajnie się nie da. Tutaj gdyby potrafiła to zrozumieć to mielibyśmy szansę stworzyć związek, ale niestety musiałaby zejść trochę ze swoich oczekiwań względem mnie. To nie jest tak, że ja nie chce jej dać siebie więcej, zwyczajnie nie mam już jak. A co do tego jakbym zachował się z kobietą z dziećmi to jeśli wchodzę w taki związek to zdaje sobie sprawę jakie mamy ograniczenia. Nie skreślam kogoś bo ma dzieci, bo jeśli ta kobieta mnie sobą zainteresuje to dzieci nie są problemem, gdyż jestem typem opiekuna.

A bez zrozumienia drugiej strony i jej sytuacji ciężko o kompromis jeśli można mówić o kompromisie w kontekście miłości.