Miss Capricorn

Pewnie ktoś tu się bardziej na tym zna, bo ja od lat używam tych samych dwóch, a nie chcę, żeby ktoś ode mnie miał takie same Jakie perfumy pasują kobiecie w tym wieku? Jakieś Burberry czy inne Diory, jak tak, to jakie? Z racji tego, że mieszkam poza Polską nie dawajcie mi pomysłów na jakieś perfumy typu Rossmann, proszę

Zjadłabym burgera z hatifnatów

"zostańmy przyjaciółmi" jest na drugim miejscu w tej kategorii, zaraz po "ja Ciebie też kocham...jak siostrę"

Ja to nie wiem, poza meczykiem od czasu do czasu gdzieś w internecie nie oglądałam telewizji z 15 lat już. Ale Janusza to pamiętam. No i babcię Józię-Katarzynę też pamiętam. Przykre, ale sprawiedliwe przedstawienie, i każdy z nas będzie miał swoją rolę i kolej.

CZY JANUSZ TRACZ JESZCZE ŻYJE?!

Mój organizm rządzi się swoimi prawami i przybiera na wadze tylko od nadmiaru piwa a wolę Lekką niedowagę niz alkoholizm diety nie działają, ilekolwiek bym nie jadła waga stoi w miejscu. Nie, niczego sobie nie wmówiłam, staram się żyć w zgodzie ze swoim organizmem i dostarczam mu wszystkiego co niezbędne, piję dużo koktajli mleczno-owocowych (ale nie traktuję ich jak jedzenia, a chyba powinnam) a wyniki wszystkich badań mam zawsze w normie (były w normie nawet jak ważyłam 6kg mniej). Lekarz ogólny daje czas do czerwca, później ewentualnie wypisze skierowanie do ginekologa. Chyba nie pozostaje mi nic tylko czekać .

Jednym z najprostszych i chyba najlepszych rozwiązań byłoby omówienie tego problemu z terapeutą albo psychologiem.

Ale Twój ewentualny partner generowałby dodatkowe koszty, ponad to jesteś w hierarchii niżej, niż siostry panny młodej, bo nie jestes z nią blisko spokrewniona. Żeby nie było- nie bronię panny młodej, tylko mówię, czym mogłaby się kierować. Swoją drogą trochę dziwne, że nie dostałaś personalnego zaproszenia, w końcu ćwierć wieku na karku to nie jest juz bycie dzieckiem, za które odpowiadają rodzice

Ooo, poważnie? Mam 28 i szczerze mówiąc to nawet całkiem na rękę by mi było, żeby nie móc zajść w ciążę, juz dawno doszłam do wniosku, że dzieci to nie moja bajka. Z tym ginekologiem to ciężka sprawa i w obecnej sytuacji (możliwe, że wrócę do Pl) nie wiem, czy mi sie opłaca tyle czekać i kombinować tutaj i czy nie lepiej byłoby iść w tej Polsce prywatnie- bo, niestety, poziom wiedzy lekarzy w UK- a zwłaszcza tych ze skórą w kolorze beżowym(i to nie, że jestem uprzedzona albo rasistka, ale dwa razy zdarzyło mi sie dostac od lekarza błędna diagnoze i obaj byli hindusami albo cos blisko tego) to katastrofa a jeśli mogę spytać, co finalnie dolega kuzynce? Dobrze by było wiedzieć, czego mogę się ewentualnie spodziewać. Dzieki za odpowiedź!

Dziewczynki, sprawa wygląda tak, że mój okres jest jak ja- zawsze spóźniony. Od początku miesiączkowałam bardzo nieregularnie, czasami tylko dwa razy w roku. Na mojej pierwszej wizycie u pani ginekolog usłyszałam, ze "po pierwszej ciąży mi sie ureguluje" - cóż, nie sprawdzałam, czy ta metoda faktycznie działa, brałam natomiast ostatnich siedem lat tabletki antykoncepcyjne dwuskładnikowe, na początku tego roku postanowiłam zrobić sobie krótką przerwę(no dobra, tak naprawdę to za późno zauważyłam, że już mi wszystkie tabletki poszły i byłam pewna, że nadal mam jeden cały blister a nie zdołałam się umówić do lekarza, żeby dostać receptę i zmierzyć ciśnienie). Jest maj. Nie biorę tabletek od końca grudnia- wtedy tez miałam ostatnie krwawienie, od tamtej pory...nic. Planowałam zacząć znowu brać tabletki, I tak od pół roku sobie czekam na pierwszy dzień miesiączki, żeby moc to zrobić czy któraś z was miała może podobnie? Dorzucę-bo to też może byc calkiem istotne- że jestem bardzo szczupła, żeby nie powiedzieć "wychudzona"- kilkoro znajomych twierdzi, że mogłabym grać w filmach więźniów z Auschwitz, mało jem bo w sumie rzadko jestem głodna, moja waga w kwestii kilogramów jest niezmienna właściwie odkąd pamiętam, zawsze w granicy 50, +/- 1kg - jednak według mamy (nie widziałyśmy się trzy miesiące bo pandemia) bardzo schudłam "wizualnie", głównie, jesli chodzi o twarz(ja sie widze codziennie, więc nje widzę różnicy). No i miałam, a właściwie to nadal mam, trochę stresujący rok, ale żeby aż tak? A, no i warto wspomnieć, ze mieszkam w UK, więc ginekolog to ostateczne rozwiązanie- ciężko mi będzie zdobyć ewentualne do niego skierowanie.

Jeśli nadal będziesz próbowała zmusić córkę do nauki, prawdopodobnie osiągniesz dokładnie odwrotny cel. Młodego człowieka trzeba do tej nauki zachęcić- I nie, argument w stylu "jak nie będziesz sie uczyć, to skończysz jako sprzątaczka" nie pomoże. Nie pomyślałaś, żeby z nią po prostu... porozmawiać? Ale wiesz, bardziej jak koleżanka i doradca, a nie matka uzurpatorka? Zapytać, jakie ma plany na przyszłość, czy chce iść na studia? A może wolałaby technikum albo cos innego kierunkowego niż zwykłe liceum? Poznaj swoje dziecko, wtedy będziesz wiedziała, dlaczego się nie uczy tylko gra.

Skakuniiik

Nie do końca, bo zostając tutaj zawsze jest to koło ratunkowe- zasiłek. Jasne, nie jest to rozwiązanie na dłuższą metę, ale na chwilowy kryzys, w ktorym sie chyba obecnie znajduję- jak najbardziej. Finalnie pewnie jednak spróbuję- bo pomimo mnóstwa pytań, wątpliwości, strachu i swego rodzaju niechęci do kraju, chyba jednak bardziej sie boję, że umknie mi coś wyjątkowego, czego tak długo szukam, a zawsze było tuż tuż, niemal na wyciągnięcie ręki

Widzisz, ale generalnie, trzeba tez pomyśleć o ewentualnych kosztach powrotu. Bo przyjeżdżając tu lata temu miałam dobry start, nie musiałam przez pierwsze trzy miesiące płacić czynszu- wtedy jeszcze miałam tu normalną rodzinę- a praca była ugadana po znajomości trzy tygodnie po przyjeździe. Z kolei teraz to trochę problem, bo wynajem chociażby pokoju w UK to tygodniowo minimum 80£+ średnio dwa tygodnie w przód jako depozyt. Niby sie wydaje, ze co to jest 240 funtów, ale jeszcze trzeba to pomnożyć razy 5 czy ile tam funt teraz kosztuje. Qrwa, czemu wszystko az tak bardzo kręci się wokół pieniędzy -.-

Ja o swoje serducho się nie boję, niejedno już zniosło, a zniesie jeszcze o wiele więcej . To o niego się martwię w razie czego- bo wiem, z czym się to wiązało w przeszłości i czego mogę się spodziewać. Kurcze, bo to jest taki skok na strasznie głęboką wodę, a ja owszem, umiem pływać, tylko nie wiem, czy na tyle dobrze