Bigmor

Prosisz i masz, usunięte, powodzenia

Powoli i spokojnie, z szacunkiem dla zmarłych i samej siebie.Z nadzieją na przyszłość, jesteś młoda, życie przed wami, twoim celem jest teraz wychowanie dziecka na dobrego człowieka. Oraz przeżycie swojego życia jak naj fajniej powodzenia

Nie daj się,dziewczyno,walcz o siebie i swoje dziecko,o normalność w waszym życiu.

Zerwij z ...ami wszelkie kontakty,uzyskaj nawet zgodę sądu na zakaz zbliżania się do dziecka,to już zakrawa na groźby karalne względem dziecka i ciebie to jakaś patologia?Bo na to wygląda.

Myśl teraz tylko o sobie i dziecku!Nic nie oddawaj!Nawet o tym nie myśl. To wszystko co odziedziczyłaś jest własnością twojego dziecka! To spuścizna po tym tchórzu żałosnym kt{ry was zostawił! Nawet nie wąż się mieć wyrzutów sumienia, tylko Wy się liczycie, znajdziesz godnego, prawdziwego Ojca dla dziecka.

Tacy jak ty,tak?

Miałem do czynienie z tak chorym człowiekiem i też już nie żyje, więc wiem co to znaczy

I tu się zgodzę

Nikt i ich bliskich nie opowiadał o ich problemach całemu światu jak ty, walczył ale nie oczerniał,cierpiał ale nie ośmieszał,poczytaj swoje stare wpisy z pod różnych nicków a nie graj matki Teresy z kalkuty.Do bł~dów też rzeba potrafić się przyznać,weź różę idź na cmentarz i szczeże go przeproś.

Tak i by obsmarowywały ukochanego na forum,opowiadały o różnych akcjach,skąpstwie, ławeczkach,telefonach itd jasne spoko,to musi być miłość,no a jak

Szkoda chłopa,aż tak dokładnie nie wczytywałem się w twoje wpisy aby pamiętać takie szczegóły,wiem, że z leksza psy na nim wieszałaś a tu teraz wynikło, że niesamowita wielka miłość to była,no cóż, pewno nie znam się na miłości i tak właśnie wygląda ta prawdziwa.

Zginął w wypadku samochodowym? Prowadził po spożyciu?Miejmy nadzieję, że nikogo nie zabił postronnego,to przykre, gdy ktoś nie potrafi uszanować daru życia i posiadania wokół siebie ludzi dobrze życzących i pragnących wyciągnąć delikwenta z alkoholizmu czy innych nałogów, przykre gdy on tę szansę zaprzepaszcza.Musisz iść do przodu,przeżyć swą żałobę i nie popaść w odrętwienie życiowe.Powodzenia

Tylko ciężko mi to pogodzić,co teraz piszesz z tym co czytałem we wsześniejszych twoich wpisach na tym forum,tematach ciągle krytykujących,pełnych wątpliwości czy odejść,czy nie, ale to umiem zrozumieć, że ból po stracie pozwala widzieć i pamiętać ci tylko dobre chwilę,no, staram się to jakoś rozumieć.

Widać bardzo go kochałaś...

Wszystko jakoś się ułoży,mam nadzieję,że jakoś dajesz sobie radę z tym wszystkim.