Persona

Ty też jesteś dziwny. Razem tworzymy pare dziwolągów. Wiesz co dziwnego np. lubie robić? Raz czy dwa razy do roku wiosną wybieram się do lasu i wyobrażam sobie, że inni ludzie nie istnieją. Jestem tylko ja i las i ptaki i zwierzęta i nie ma nikogo poza nami. Wtedy odpoczywam. W końcu zrobiłam się głodna. Może dlatego, że przysnęłam i to skasowało wrażenia dzisiejszego dnia na chwilę. W książce Frankla o poszukiwaniu sensu życia opisał jak jeden z więźniów śnił koszmar tak wielki, że rzucał się po pryczy. Frankl już miał go obudzić, ale zdał sobie sprawę, że nawet taki koszmar jak straszny by nie był nie równa się obrazowi tego co zobaczy po przebudzeniu. Masz jakieś swoje Auschwitz?

Jestem tak zmęczona psychicznie, że chyba nie miałam tak nigdy w życiu. Nie miałam już siły z nikim rozmawiać i nie rozpoznawałam już swojego głosu, gdy ktoś mnie o coś zapytał. Ostatkiem sił wypowiadałam słowa zastanawiając się czy to widoczne. Chyba dwie godziny temu byłam głodna, ale chyba głód minął. I tak nie mogę jeść.

nie ma celiakli

Pamiętam czasy późnego gimnazjum, gdy z koleżanką huśtałyśmy po dzwonku na lekcje na huśtawce i śpiewałyśmy to, a spóźniona nauczycielka i nasza wychowawczyni nas akurat na tym przyłapała, nie było nic w tym złego w ogóle poza tym, że powinnyśmy być wtedy w innym miejscu. Zawsze to będę dobrze wspominać, najlepszy etap w moim życiu to właśnie gimnazjum, a potem sr/aka i się posypało.

Mam byc szczera czy mila? Bo jak mila to pewnie moglibyscie stworzyc wspolnie bajorko, a szczera, ze nic dobrego by to nie przynioslo. Posiedzmy w milczeniu, my oschli ludzie o lodowatych sercach. Moze spotka nas szczescie i spadnie deszcz, zebysmy mieli odwage uronic lze.

Teraz tak. Kiedys bylo inaczej. Wiem. Bo jestes zimny jak lod.

Zawsze na niej placze, ostatnio ogladalam go w maju i tak mniej wiecej od polowy filmu plakalam, a jak sobie strzelil bylo mi strasznie smutno. Masz czasem takie chwile?

Tam jest taka scena jak bohater sobie strzela w leb z takiego rewolwera

Widziales lowce jeleni? Taki film

To prawda, nie jestes.

znam jedna gdzie oboje sie kochali ale on wybral kaplanstwo, oddal jej swoje mieszkanie za darmo i ona w nim mieszka do dzis, a on jest czestym gosciem w jej domu rodzinnym i jak z nim gadalam to calkiem fajny chlopak byl, nie zrozumiem ale wiele rzeczy nie rozumiem, ona jest dalej sama ale wiadomo to moze znajdzie sobie jakiegos faceta kiedys i oboje beda szczesliwi jedno w posludze a drugie z zalozona rodzina

Jakie horrory? Wy oboje do siebie pasujecie, oboje macie te same iksy du/pixy w sobie i mowicie tym samym jezykiem.

Czytam "człowiek w poszukiwaniu sensu" i jest tam taki fragment jak opowiada o swojej zonie, ze bedac w obozie mysl o swojej zonie pozwolala mu przetrwać. Najgorsze chwile rozpływaly sie w nicosci, bo uciekal w swiat fantazji o niej. To jeszcze nie bylo dziwne. Dziwne bylo jak stwierdzil, ze ona mogla nawet wtedy nie zyc i nawet gdyby o tym wiedział to nie mialoby to dla niego znaczenia, bo przekraczalo to uczucie strefę zycia i smierci. Naprawde nie rozumiem autorze co miales na mysli? Jak smierc ukochanej osoby moze nie miec znaczenia? Nic nie rozumiem...

Przypomniałam sobie i ta świadomość mnie zmroziła. Przestałam żyć muzyką. Co się dzieje?

Dziwne rzeczy oglądasz, jak nie filmiki o morderstwach to wypadki. Może ci podrzucić coś wesołego?