Syreni śpiew

Bo na tym świecie na szczęście nie tylko wygląda się liczy. Miałam taką koleżankę: niska, pulchna, z twarzy na pewno nie rasowa piękność, ale za to charakter taki, że nie było osoby, która by jej nie lubiła. Z wrednymi chłopakami w klasie włącznie. Bez problemu znalazła męża i założyła rodzinę.

Macki Zakolaka są wszędzie. Ale czy to źle? Przecież to jej jedyny kontakt z rzeczywistością.

Odpaliłam wysryf i po pół h kapnęłam się, że czytam o czymś zupełnie innym, w ogóle jej nie słucham, nie wiem, co Zakolak robi. Przeskoczyłam na zakładkę, patrzę - a ta dalej siedzi w barłogu, kamera na suficie. Wspaniały to vlogmas, emocje jak na mazurskich grzybach.

A może to było dla uczczenia chwilowego stanu wojennego w Korei? Taki ukłon od Jaruzela?

Mój psychiatra mi powedzał, że mam nie chodzić w takie miejsca - mowa o Manufakturze. Ależ ona zmyślaaaaaa!

Próbuję dokończyć wczorajsze dzeło. Zakolak mnie właśnie rozwalił. Układa szal LV i mówi: Ne lubię chodzić w zapiętym tym kożuchu... No jak ma lubić, jak gołym okiem widać, że nie ma najmniejszych szans, żeby chociaż zbliżyć do siebie zamek?

A to też Robi to oczywiście nieudolnie, bo IQ w porywach dwucyfrowe.

Ona zupełnie nie ma kontaktu ze swoim prawdziwym ja, żadnej samokrytyki, autorefleksji, więc będzie tak biadolić i co miesiąc zamieniać się w Bef, BadBicz czy inną Czirliderkę, jak jej tam serial z Netflxa zawieje.

Tak. Ale to nie jest 0-1. Różne masz geny, temperament, warunki, różne opcje. I różne efekty, bo przecież wcale nie musisz zostać narcyzem, jest mnóstwo innych "skutków ubocznych". Tak naprawdę każdy coś takiego ma, jakby głęboko pogrzebać. A kto ma w tym grzebać, żeby sobie życie poprawić - no dorosły, bo to w jego interesie. Tu się chyba wszyscy zgadzamy.

Straciła zasilanie, a wcześniej ciągnęła od wszystkich jak się da - jak to narcyz. Jest jedno ale - narcyzm nie bierze się z powietrza. Coś w jej przesżłości pewnie było grubo nie tak - CO JEJ NIE USPRAWIEDLIWIA.

Ale to nie nasza odpowiedzialność, że ktoś tak durnowato myśli. Były przyczyny, jest efekt, tyle. Z tym efektem dorosła osoba się mierzy, to jej życie, nikogo innego. Kto tego nie rozumie, jest niepoważny, no i cóż - jego strata, bo niby czyja? Jak człowiek chce, to wymówkę dla swojego zachowania znajdzie absolutnie wszędzie.

Chyba z ręką na oszczanym materacu - to się już dzeje.

Tego nie wiesz. Często bywa tak, że z zewnątrz wszystko wygląda pięknie, ładnie, dzen dobry, dowydzenia, nawet jest dostatek. I co z tego, skoro pod pozorami, które Zakolak tak kocha, często kryją się okropne dysfunkcje? A co do dzieci - to niestety, ale rodzice są odpowiedzialni za ich kształtowanie. Pewne zachowania dzieci oczywiście biorą się z genów, temperamentu, ale wychowanie to podstawa. Skądś się jej te wzorce wzięły.

Zakolak by powiedział, że ma w dunach.

Właśnie na to trafiłam i mnie zatkało.

Słuchajce, jestem pod wrażeniem! Zakolak umył przed użyciem drewniane szpatułki (co prawda lejąc przy tym bezsensownie hektoliktry wody, ale jednak!). Byłam pewna, że tylko odetnie metkę i walnie prosto do gara, a tu proszę, jaki postęp!

Ja myślę, że wszystkie 3 na raz + fatalna dieta, brak ruchu, zaburzenia hormonalne...

No i dziwić się, że tak opadła z sił? To był trening życia. Podwójne tiramisu i paluszki serowe na odbudowę masy tłuszczowej po prostu jej się należały!

Proponuję na tę przypadłość Clotrimazolum.

1:25:04 Obłąkany Grincz nakłada spalony boczek. Vlogmasy w wykonaniu Zakolaka trzymają w napięciu - czy doczeka świąt w Residęs, czy wyjdzie tak na ulicę i barszczyk zje już na oddziale?

"źle użyty" to w tym przypadku eufemizm Koszyk pozuje tu na taką, co poznała tajemnice Zakololo, a jak dla mnie, to zwykła mitomanka.

Oj, pisałaś, w którymś ze skasowanych wątków. I nawet ci to wytykałam, ale podkuliłaś ogon i się wtedy nie odniosłaś.

W ogóle się nie wiąże Nie wiem, gdzie tym opisie widzisz COKOLWIEK, co się zbliża do psychozy.

Ja u niej widziałam tiki od dawna, rozmaite. Żaden wyczyn koszyka.

Da się, ale jest to skrajnie nieprzyjemne, z napadami paniki włącznie. Żeby z tego wyjść, należy się przełamywać. U niej też nie widzę tego problemu, do Lilda lata codziennie jak poparzona - więc tu raczej kompulsywne zakupy są grane, a nie agorafobia.