Misiata

Bella, dzieki. Teraz twoja kolej na ten krok, bo przecież też się zastanawiasz :). Trzymaj się. Mimo wszystko bede się tu czasem pojawiać, żeby zobaczyć co u Was. Jestem pierwszy raz na takim forum i widze jak można sie przywiązac do osób, których nigdy się nie widziało. Pozdrawiam Was wszystkie. Trzymajcie się Dziewczyny. Dużo szczęścia i miłości Zycze :):):):):). Buziaki

Cześć Dziewczyny. Ja to już w zasadzie nie powinnam się tu pojawiac. w poniedziałek, na pierwszej sprawie rozwodowej sąd orzekł rozwód. Mąż jednak zgodził się za zgodą obu stron bez orzekania o winie. Chwilowo jednak nie mogę się jednak cieszyc, bo dopóki razem mieszkamy mam piekiełko, no i wyrok nieprawomocny,a on straszy odwołaniem. ale mimo wszystko jestem z siebie dumna, ze dałam rade i doprowadziłam wszystko do konca. I tak z Nowym Rokiem rozpoczynam nowe życie :). Czy z 2 to się okaże.

Mała zagubina.. życzę powodzenia i trzymam kciuki :):). Myślę, że masz o co walczyć i dla kogo przechodzić odwyk :)

W sytuacji gdy ktoś Cię źle traktuje, to trzeba pomyśleć o sobie i uciekac

Cześć Bella :). A moze Ty też znajdziesz siłę i zakonczysz marne małżenstwo? Bo wiem, ze się męczysz.

Zagubina. tej sytuacji, gdy masz kochanego męża, postaraj się znależź to co Ci brakuje u niego. Porozmawiajcie. Powiedz mu o swoich potrzebach. Jeżeli go kochasz to zrób to. Bo jak nie to znowu zaczniesz szukac potwierdzenia u 2, a sama wiesz jak to się kończy. Nie warto. Lepiej zainwestować w związek, w którym się jest. O ile jeszcze jest w co, a jak piszesz to u Ciebie jest. Powodzenia:). U mnie niestety już nie było w co i decyzja nie była związana z 2. Kiedyś zrezygnowałam z 2 i ratowałam małżenstwo. Po kilku dobrych chwilach niestety się nie udało. Czasami żałuje ze nie rozstalismy się wtedy. Ale chyba miałabym wyrzuty sumienia, że nie próbowałam ratowac czegos co było wartością. Tyle, że teraz sytuacja jest bardziej skomlpikowana, bo jest dziecko

tak by było najlepiej. zostawić jedno i zacząc drugie. W zgodzie ze sobą, bez oszukiwania. Ale to nie jest takie proste. Jednak jest mąż do którego coś czujemy, czesto sa dzieci i wtedy to uczucie traktujemy jak nasze widzimisię, orzez które nie powinno się rozwalać rodziny. A jednocześnie nie jestesmy w stanie z tego zrezygnowac. Tylko to nie ma szans na dłuższe trwanie. Prędzej czy później wykancza psychicznie i tak czy inaczej decyzję trzeba podjąc. I albo zostaje mąż, albo jest rozwód i niekoniecznie powstaje zwiazek z 2. A na pewno zawsze ktoś cierpi, my też

W poniedziałek pierwsza. Jestem tym faktem bardzo zdenerwowana. Nie wiem jak to będzie wyglądało, co zrobi mój jeszcze mąż. CZuję się fatalnie

Jakoś się trzymam, ale czasami jest ciężko. Faktycznie rozwód jest jednym z najbardziej stresujacych sytuacji w zyciu. A najgorsze jest to, że nie wiadomo jak długo to potrwa

Hej wszystkim :):) Ja o mojej 2 mogę powiedzieć potencjalna 2, bo staram się nie angażowac na razie w ten zwiazek. Postanowiłam, że najpierw zakończę sprawe małzeństwa, a dopiero później zastanowię sie co tak naprawdę czuję do 2. Po prostu staram się o tym nie mysleć. Poza tym tak jak niektóre z Was wiedzą, bo znają nieco moja sytuację, muszę byc teraz czysta ja łza. Ale świadomosć, że On jest, kocha i czeka bardzo pomaga :)

Gdybym wcześniej znała tę strategię i zastosowała na mężu, to albo nie byłoby rozwodu, albo byłoby dawno po :D

Dopiero tera, gdy nabrałam pewności siebie, stanęłam na własnych nogach widzę, że wcale nie jest doskonały i że bez niego będę bardziej szczęśliwa. Mimo jego \"pomocy\" udało mi się dojrzeć i rozwinąć. On jest oczywiście innego zdania.

Ja nie miałam szansy się tego nauczyć. Mąż był moim pierwszym poważnym facetem, byłam zakochana na maksa i łatwo mi wmówił, że jest kimś najlepszym dla mnie i mam wyjątkowe szczęście, że jest ze mną.

Witam również :):). Ja niestety meczu nie obejrzę bo siedzę w pracy, ale też duchem kibicuję:) Bellu, kolejna wspólna cecha - lubimy oglądać siatkówkę:):) Pozdrawiam

Satinellko. Bella ma racje. Chyba za szybko się angażujesz w coś nowego. Powinnaś się najpierw wyciszyć, złapać równowagę, zastanowić czego pragniesz, co Ci jest potrzebne. W sprawach uczuciowych to chyba klin nie jest najlepszym pomysłem. z reszta w innych równiez. Działa chwilowo, a na dłuzszą metę jest bardzo zgubny

Cześć Dziewczyny. I jak tam po wieczorze przy winku? :) Chyba dzisiaj pospicie dłużej :). Fakt, czasami trzeba się wyluzować. Mi ostatnio na wyjeżdzie służbowym trochę to pomogło. Przynajmniej nie myślałam o problemach. Ale to na dłuższą mete nie pomaga. Poza tym mam uraz do alkoholu. wystarczy, że mąż pije

Trzymaj się. Chyba lepiej jakbyś postarała się zerwać z nim kontakt. Np. nowy numer telefonu, nowy adres mailowy itp.

Daj mu do zrozumienia, że tymi smsami i meilami tylko Cię rani. Skoro powiedział, że nie chce być z Toba, to po co Cię jeszcze męczy?

Wybacz, że piszę głupio usprawiedliwiał, ale dla mnie to takie mało dojrzałe. Co, jakaś atawistyczna chęć przedłużenia gatunku i przekazania genów nim kieruje? Czy też uczucia wyższe? Z tego co piszesz chyba to pierwsze. Życzę szczęścia:)

Wiosno, zbyt mało czasu upłynęło. Dobrze, że robisz coś dla siebie, to zadziała. Po tym jak się kochało całym ciałem i duszą przyjaźń raczej nie jest możliwa. Tak mi się wydaje. A na pewno nie tak od razu. Może jak ucichną uczucia, dużo, dużo później. Ale też nie jestem pewna. Trzymaj sie. Zasługujesz na Kogoś kto zaakceptuje cię taką jaka jesteś i nie będzie się głupio usprawiedliwiał

Witam wszystkich. Nie było mnie parę dni, wypadł mi wyjazd służbowy. Nadrobiłam dzisiaj zaległości w czytaniu, pojawiło się parę nowych osób:) Cześć wszystkim. U mnie bez zmian, czekam na rozprawę, a mąż dręczy mnie psychicznie (całę szczęście teraz tylko tak). Jakoś się trzymam i staram optymistycznie patrzeć w przyszłość, ale mam coraz mniej sił. Już nawet nie zastanawiam się czy i jak mi bedzie z 2. On tez ma poważne problemy. Czasami się wzajemnie dołujemy. Tak naprawdę to jest śmieszne, bo moją 2 trudno tak do końca nazwać 2. Kiedyś dawno nas Coś połączyło, ale zdecydowałam się wtedy na ratowanie małżeństwa. W zasadzie gdy podjęłam decyzję o rozwodzie, bo od dłuższego czasu było fatalne, dopiero wtedy nawiązałam ponowny kontakt z 2, ale bez żadnych planów, tylko rozmawialiśmy. A co w tym śmiesznego? To, że teraz mąż sobie wymyślił, ze mam romans i dlatego chcę rozwodu. I tłumacz, ze nie jesteś wielbłądem. Nie, to nie jest śmieszne :(

Korzystałam tylko przy pisaniu pozwu. Ale zastanawiam się nad tym. Teraz czekam na pierwsza rozprawę i wtedy zobaczę. Ja jestem w tej komfortowej sytuacji, że pracuję i "stać" mnie na niezależność. Zdecydowanie trudniej pewnie jest osobą, które tak jak Ty Nulinko są zależne finansowo. Ale o dziecko bardzo się martwię. Jak ono to przeżyje. Jest mocno związane z ojcem

Tak nulinko,masz rację, wyprowadzic się nie moge, bo to może być użyte przeciwko mnie. No i dziecko i w sumie brak podstaw. A rodzina niestety daleko. Pozostałą nadzieja, że jednak się opamięta. Z ostatnich jego wypowiedzi wynika, ze wie, że przegiął. W koncu jest rozsądnym, inteligentnym człowiekiem na poziomie. Choc ostatni z tego poziomu spadł bardzo nisko. Nie chcę go tłumaczyc, ale dla niego też to musi być szok, że potrafił posunąć się do takich rzeczy. Masakra. Oczywiscie z 2 bardzo ostrożnie. Wiem, że nie może nic na mnie mieć

Alekszandro, miałas rację. Jest wkurzony i przekracza wszelkie granice. I jeszcze mi wmawia, że sama tego chciałam i jest to mój wybór. Pomału wariuję. O przyszłości i dwójce nawet nie mam siły teraz myślec. Wiem, że jest i czeka.

CZeść wszystkim :). Nie było mnie parę dni, bo troche się działo. Dostęp do internetu mam tylko w pracy ( w domu mąż założył hasło), a byłam zmuszona wziąc wolne. Tak jak pisałyśie, urażona męska duma jest okropna. Nie przypuszczałam, ze kiedyś mnie coś takiego spotka. W chwili obecnej maż już znęca się nie tylko psychicznie. Po raz drugi \"zdarzył\" mu się atak fizyczny. Pobić mnie nie pobił, ale ślady innych zachowan zostały. Zrobiłam obdukcję na wszelki wypadek. będzie jakby co, dpwód na sprawie rozwodowej. Teraz boje się kazdego dnia