Fobie

Dla znerwicowanych i majacych rozne natrectwa polecam forum na portalu psychologicznym: http://www.psychologia.apl.pl/forum/index.php

frotka-jak ja na to forum wchodziłam,to od razu miałam WSZYSTKIE fobie,nie tylko swoją własną,prywatną,oswojoną :D Dzisiaj jechałam sobie pociągiem i pomyślałam: o kurcze,jak to fajnie się nie bać! śmiałam się w duchu,że kiedyś było inaczej-czyli:można wygrać z "kupą gówna"

Elifia. Wiem że to normalne jechać pociągiem.... Ale niestety tak jak Ty , tez pomyslalabym jak to fajnie nim jechać....

No ale JEDNAK MOŻNA i naprawdę-trzeba się przełamywać,małymi krokami,czy dużymi (jak kto uważa),bo to samo nie przyjdzie (ja tak myślałam:że pewnego dnia fobia pójdzie w siną dal...ot tak sobie,po prostu).

Ja miałam zespół lęku napadowego. Tak to określił terapeuta. Polegało na atakach paniki, bez konkretnych przyczyn. Do tego jeszcze strach przed byciem w tłumie, np. w kościele albo dużym sklepie. Z objawami poradziłam sobie, dzięki metodzie Bacha (ekstrakty Bacha). Parę dni po rozpoczęciu ich zażywania nastąpiła poprawa. Chodzę mimo to na psychoterapię i... dużo się dowiaduję o sobie. Mogę polecić Wam serwis drBach.pl

JAKI JEST ADRES SERWISU BACHA? NAPISZ PROSZĘ WIECEJ O TYCH EKSTRAKTACH.. I WIECEJ O SOBIE. TEŻ MAM PROBLEM Z PRZEBYWANIEM W DUŻYM SKLEPI I KOSCIELE...A RAZ MUSIALAM BYC SWIADKOWĄ!KOSZMAR.... POZDRAWIAM... SPOKOJNYCH ŚWIAT...

WSZYSTKIM ZNUDZONYM I ZMECZONYM - WLASNYMI STANAMI ŻYCZĘ Z OKAZJI ŚWIĄT BOŻEGO NARODZENIA POMYSLÓW NA SIEBIE, NADZIEJI NA LEPSZE , NO I MILOŚCI.... A W NOWYM ROKU CUDOWNYCH WAKACJI....

Brałam Bacha przez 3 m-ce i nic. Ale może będę dalej brać. Nie wiem, już mi wszystko jedno!

Zdrowych, spokojnych, szczęśliwych i WESOŁYCH Świąt Bożego Narodzenia. Duża buzia!!!

... i lepszego Nowego Roku 2005!

Cześć wszystkim!!!Ja się boje o to co powiem i jak to będzie odebrane.To jest po prostu straszne ponieważ kiedyś byłem duszą towarzystwa a teraz nie wiem pod jakim wpływem zmieniłem się.Wypowiadam słowa i już w środku czuje jak robi mi się wstyd .Czuje strach.Nawet jak teraz pisze do Was te słowa jest mi dziwnie źle.Boje się że pomyślicie że jestem jakiś stuknięty i robie z igły widły.Sam nie wiem co o tym myśleć.To naprawde jest męczące i przeszkadza w normalnym funkcjonowaniu.Nie wiem do kogo mam się z tym zwrócić więc zwracam się anonimowo do was.Dużo zdrowia i mniej chorych sytuacjii w waszym życiu a szczególnie w tym nowo nadchodzącym roku.Poradźcie coś.

Cześć dziewczyny. Ja też cierpę na nerwicę. Ostatnio dała mi się we znaki tak bardzo, że nie mogę ustać na nogach. Cała się trzęsę, kręci mi się bardzo w głowie i nie mogę sobie nawet umyć zębów. A jeśli mi się już uda, to nie mogę wyjść z łazienki. Muszę robić przerwy pomiędzy każdą czynnością, muszę siadać i odpoczywać. Trudno mi się skoncentrować na tym, co robię, wszystko mnie rozprasza. Od kilku dni biorę Seronil - niestety bez efektu. Jestem pod opieką lekarza, jenak on twierdzi, że powinnam poradzić sobie z tym sama ale ja bez leków nie daję sobie rady. Może wygadanie się lub wysłuchanie (wyczytanie) innych coś pomoże?

do ba-chy moze musisz zmienic styl zycia wiecej luzu albo nawet joga slyszalam ze to bardzo pomaga moze warto sprobowac

do ba-chy moze musisz zmienic styl zycia wiecej luzu albo nawet joga slyszalam ze to bardzo pomaga moze warto sprobowac

do ba-chy moze musisz zmienic styl zycia wiecej luzu albo nawet joga slyszalam ze to bardzo pomaga moze warto sprobowac

do ba-chy moze musisz zmienic styl zycia wiecej luzu albo nawet joga slyszalam ze to bardzo pomaga moze warto sprobowac

Krzykaczu, dzięki za radę. Chętnie bym spróbowała ale to trudne. -Dolegliwości tłumią aktywność, a bez aktywności nie można ich pokonać. Trochę taki \"paragraf 22\".

cześć! trafiłam dzisiaj na tą stronę przypadkiem (choć pewnie nie tak całkiem przypadkiem, bo właśnie szukałam informacji na temat sprawy, która zawładnęła moim życiem i całkiem je zmieniła) i czuję się niesamowicie bo wiem, że nie jestem sama i to co mi się przytrafiło nie jest takie straszne, można nad tym zapanować i może to dobrze ze tak się stało bo rzeczywiście nauczyłam się o sobie bardzo wiele i o tym jak radzić sobie...zmusiło mnie to do zatrzymania się i zastanowienia. nie wiem co mi dokładnie dolega. mam napady lęku (może to być nerwica może depresja) i zdażają mi się wtedy kiedy jest spokój, w nocy, lub kiedy pracuję przy komputerze, też w kościele. boję się o swoje zdrowie o to że moje serce za szybko bije. zaczęłam porządkować swoje życie, uczę się zachować odpowiedznie proprcje w pracy i odpoczynku itd. teraz czuję się lepiej, zmieniłam pracę i uczę się odmawiać, rozumieć że nie wszyscy mnie muszą lubić, że nie muszę być zawsze silna. jest tak wiele spraw które muszę wyprostować...dzięki że mogę się przed wami troche "powywnętrzniać". mam nadziej że ja też kiedyś będę mogła komuś pomóc

POCZYTAJCIE "STANY LĘKOWE, NERWICE I ZESPOLY NATRECTW" TAM TEZ PELNO TAKICH JA WY

Czesc trafiłem tutaj bo przeglądałem stronki o fobii.Ja też mam jeden z rodzaju fobii.Chyba cierpie na fobie społeczną.Kilka dni temu byłem u psychologa troche mi to pomogło że sie komuś wygadałem.Nie wiem ile osób na to cierpi ale chyba mało.Wcześniej aż tak źle nie było bo nawet swobodnie wychodziłem z domu.Tylko ostatnio sie to nasiliło i do szkoły boje sie iść.Chce sie dalej uczyć ale wiem że teraz nie dam rady.Musze jakoś postarać sie i skończyć ten rok.Narazie mam terapie u psychologa i zobacze może jakoś będzie lepiej.Miałem już myśli samobójcze ale nie mam na tyle odwagi żeby to zrobić.Mam nadzieje jedynie że jakoś wyjde z tego.

Cześć! Nerwic to nie życzyłabym nawet wrogowi. Człowiekowi nic nie jest a cały chory. Wszystko boli, serce, całe mięśnie spięte i zaciskająca się krtań. Chcesz wziąć oddech i nie ma powietrza. Lęki dotyczą raczej tych objawów. Myślę, że umrę za chwilę, zawał te rzeczy... Wieczorem nie mogę spać a w dzień nie mogę się wyspać, cały czas chodzę śpiąca. Lekarz przepisał mi różne leki, Xanax chyba najgorszy, bo brzuch po nim ciągle boli. Najlepsze Tranxene, bez skutków ubocznych. Teraz lekarz kazał mi jednak odstawić psychotropy, bo boi się, że się uzależnię :-))) Trochę się spóźnił. Staram się jednak nie brać, dostałam Milocardin, ale nic o tym nie wiem, bo nie ma ulotki i Bioxetin na depresję. Powiedział, że będę mniej spać a śpię jeszcze więcej. Jak zaczyna mnie dusić to i tak żadne leki nie zadziałają wystarczająco szybko i muszę sięgnąć po alkohol. Na szczęście mam to coraz rzadziej. Co do psychoterapi to zamęczam opowiadaniem o swoich dolegliwościach całą rodzinę i znajomych. Nic nie pomaga.

ja mam od kilku dni megadół...psychiatra powiedział,że nawet weseli ludzie sa smutni,kiedy mają problemy,wypisał leki (nowych nie chciał dać) i tyle.:0

Jedyny "plus" to rzucenie papierosów. Po nich brakowało mi powietrza. Tak na marginesie to lekarz pierwszego kontaktu bardzo szybko postawił "diagnozę", bo specjalnie badań mi nie robił (EKG się to chyba nazywa).Do psychologa ani psychiatry nie odważyłam się iść. Co do fobi to klasycznie nie lubię robactwa, pająków szczególnie. Brakuje mi też powietrza w pomieszczeniach z którym nie mogę wyjść, z klasą szkolną włącznie. U fryzjera i kosmetyczki też horror. Przed chorobą sądziłam, że nerwice to jakieś wymysły. A to rzeczywisty, fizyczny ból. Czasami chciałoby się z tym skończyć i to pewnie ta depresja. Jak jednak żyć kiedy ciągle się źle czuję, wszystkie mięśnie mnie bolą i serce wali jak oszalałe. I jeszcze ten ciężar i duszenie. Kto nie miał nie zrozumie.

A ja się boję złych ludzi!

hej elifia. no nie, znowu dół??? wiemy wszyscy, ze pogoda nie sprzyja, ale.... jest tyle pozytywnych aspektów zycia... ja osobiście daję czadu... pozdrawiam

do kasiaz. u kosmetyczki i fryzjera też przeżywalam horror; znalazlam receptę- zaczynam gadac,z fryzjerką, kosmetyczką gdy tylko wchodzę , o pierdolach. kiedy tylko czułam , ze mi "podjeżdża"- mówiłam o tym. ..i tak...albo wychodzilam, prosilam o przerwę... w koncu znudzilo mi się...w miarę przeszlo... jakby jakieś pytania.... odpowiem pozdro

ja tam nie daję czadu,bo nie mam z kim ani gdzie-takie \"uroki\" małego miasta i to mnie skutecznie wpędza w depresję :0

a moze by tak zorganizowac jakies spotkania, wyjazdy, cos w rodzaju "klubu" ludzi, ktorzy maja takie problemy o ktorych tu pisza? dobrze jest porozmawiac z ludzmi, ktorzy czuja to samo co ty i maja te same problemy. :) co o tym myslicie? piszcie!