Ludzie miotają się, dręczą i cierpią...

Ludzie miotają się, dręczą i cierpią, Złożeczą ziemi, przeklinają nieba, Aż im się siły nareszcie wyczerpią I do smutnego poznania przychodzą, ze nie do zwycięstw nad losem się rodzą I że losowi poddać się potrzeba.