dzis przestałem wierzyć

w miłość,wiem,że już jej nie spotkam,ale nie płacze z tego powodu,nie zadręczam się,przyjmuję to ze spokojem...tak ma być.

ze mnie to spotka :( Tyle lat niepowodzen- widac mam byc sama:(

hmm...może,ale szczerze powiedziawszy,ja już nie wiem czy jestem gotowy,nauczyłem sie żyć sam,mam okropnie dużo problemów nie związanych ze sferą uczuciową .miłość...szckoda,że nie pojawiła się gdy byłem młodszy...przebywając z ludźmi w moim wieku czuję się jak ...sam nie wiem jak.Cieszę się ,że mam jednego kolegę/przyjaciela,chociaż z nim mogę porozmawiac.

Ja teoretycznie mam jeszcze czas...ale jesli tyle lat wszytkie moje zwiazki byly porazkami-mniejszymi lub wiekszymi- to jak tu wierzyc w to, ze kiedys to sie zmieni:O Moze jak bede miala 80 lat to spotkam w Domu Starcow jakiegos milego wdowca :O

Lubicie oglądać filmy,ja też :)