Ratunku, ja nie chcę...

Dupa blada. Nie mogę. Muszę zapomnieć. Nie mam za grosz wiary w siebie, to cholernie boli. Zapomniałam dzisiaj, gdzie jest moje miejsce - i umówiłam się z nim na weekend, a powinnam była pamiętać, że przecież moje miejsce jest z boku, jak każdego szarego, zakompleksionego tchórza. Moje miejsce jest tam, skąd moge mu pomóc - bez zbędnej w tym przypadku bliskości. Odwołam to, nie będe go absorbować swoją osobą. Ma innych znajomych, w Bydgoszczy jest tyle pięknych kobiet. A ja powoli o nim zapomnę, bo jestem przecież skazana na zapominanie. Nie mam odwagi i nie mam na tyle bezczelności, żeby zabierać mu czas. Koniec, kurwa, koniec. Nigdy nie będę jego. Nie chce mi się żyć - a co najgorsze, wiem, że muszę.

Boże, dlaczego, dlaczego ja jestem takim pieprzonym nieudacznikiem? Kto mnie ustawił na końcu szeregu? Już sobie nie daję rady z tym wszystkim, z tą moją bylejakością, z tym, że zawsze mogłam tylko obserwować mężczyzn, którzy zwrócili moją uwagę. A najbardziej boli to, że on mnie też kompletnie nie widzi, że jestem najprawdopodobniej dla niego miłym powietrzem, przez które można obojętnie przejść. Ja zwariuję albo kiedyś sobie strzelę w łeb. I jak ja mu mam dawać te znaki, przecież mi odwagi nie starczy, ja się mogę tylko uśmiechać i pocieszać, kurwa mać, czuję się, jakbym do tego została stworzona: do życia dla innych, do życia cudzymi problemami. Nie potrafię tak już dłużej.

idź na całość on morze mieć depresje z tego powodu z którego ty tu piszesz , ja miałem podobnie . mialem kumpele była spoko i w dodatku bardzo mi sie podobała była sama tak jak ja . kumpowaliśmy sie jakiś czas , razem imprezy , częste przebywanie ze sobą , a ja bałem się coś zrobić w stosunku do niej .myślałem że jakbym się wygłupił czy tam jakby nam nie wyszło , mogło by to przekreślić nasze wspólne relacje , a były bardzo dobre . i wiesz jaki był koniec ? wszystko sie popierdoliło . wracaliśmy z jednej imprezy busem . podjechaliśmy pod mój dom byłem sam mogłem ją zaprosić choć na kawe czy tam coś , ale byłem głupi bo bałem sie że właśnie coś zaiskrzy , i poszedłem sam a ona pojechała do siebie , tylko że właśnie wtedy poznała jakiegoś fagasa i zaczeła z nim chodzić - dowiedziałem się od kumpla , później było coraz gorzej aż całkowicie zerwaliśmy kontakt . widzisz więc idź na całość bo morzesz tego bardziej żałować gdy nic nie zrobisz ;)

Strasznie bym chciała, uwierz.. tylko, że ja jestem tchórz. Wiesz, czego się najbardziej boję? Że on, skoro asertywności nie ma za grosz, nie odmawia, kiedy się chcę z nim spotkać - ale tylko z uprzejmości. Że mógłby robić sto tysięcy innych rzeczy, ale nie chce zrobić mi przykrości - i znosi moje towarzystwo.

musisz się przełamać , jak nie masz odwagi , to wypij troche i sprawa załatwiona . nawet jak nie będzie chciał z tobą być już będziesz wiedzieć że to nie ten

Ale ja nie chcę mu mówić wprost! I to nie już teraz! O wiele bardziej wolałabym, żeby to samo wynikło, żeby zauważył, że też jestem dla niego ważna, żeby to poczuł - ale nie wiem, jak to zrobić. Nawet nie wiem, co on lubi w kobietach..

ale podobna sytuacja do mojej,, evelienn jesli jeszce tu ejstes napisz co u Ciebie sie dzieje..poiwedzialas mu...

do mojej tez