znowu rozstanie

ale i tak widze ze masz dobre podejscie bo nie dopuszczasz mysli jej powrotu do ciebie, to naprawde duzo, 3 maj sie jakos, i wiedz ze nie jestes sam

psychicznie jestem wyczerpany ,nic mi sie niechce za duzo mysle o niej jeszcze ,

najgorzej to sie zalamac, wiem ze jest ciezko i w sumie sam tez nie bardzo sobie z tym radze, mi troche pomoglo gdy mysle tylko o tych najgorszych dniach, o tym co mnie w niej denerwowalo, przypominam sobie wszystko co bylo zle, tylko po to by jakos dojsc do tej mysli ze moze faktycznie nie bylismy dla siebie (tylko po co te 5 lat - zmarnowane ??)

przenosze sie na twoj topic

nie wiem co tu jeszcze można dodać, przez ostatnie 3 tygodnie najpierw były same kłótnie, no bo jak ona to określiła wszystko ją denerwuje,początkowo myślałem że to ta niezrozumiała dla mnie jesienna depresja, znosiłem, byłem, tydzien temu chciała pierwszy raz odejsc, zatraciłem godność, niemal prosiłem ją żeby tego nie robiła, że razem spróbujemy, że zawsze może na mnie liczyć, niestety nic nie pomogło, wytrwało jeszcze tydzien a w niedziele po prostu powiedziala ze juz tak nie moze i wyszła