jak zyc z aseksualizmem!!przeczytajcie błagam!!!!!!!

mam 20 lat nigdy sie w nikim nie zakochałam niekedy podobaja mi sie mezczyzni z wyglady lubie ich towarzystwo ale to wszystko mam chłopaka czuje sie dobrze w jego otoczeniu ale nie lubie przytulania całowania seksu!!On cierpi a ja mam wyrzuty sumienia!to ładny fajny chłopak moje kolezanki patrza na niego z pozadaniem a ja nic seks wogle mnie nie interesuje nic nie czuje jak mnie facet przytula czy cauje nie lubie tego poprostu nie piszczie mi ze jestem lezbija bo kobiety to juz wogle mnie nie pociagaja!wiem ze ten temat powinnam umiescic na forum erotycznym ale tam ludzie nie traktuja postów powaznie i sa sami erotomani pojawiały by sie głupie zarty komentarze itp!!co robic???ja tak bym chciał poczuc to co inne kobiety to podobno takie wspaniałe!dlaczego ja tak mam pomózcie!!!!gdzie sie z tym udać?

a to przychodzi z wiekiem

bliskości z ukochanym człowiekiem??? :o

na wlasciwego. Moze masz wysoka poprzeczke? Nic na siłe. Ale jesli cie to gnebi, spytaj seksuologa

ale ja nie chce ja tak bardzo chciała bym kochac czuc to co inni!!!jak widze radosc w oczach zakochanej przyjaciólki jak widze co miłosc robi z człowiekiem to tez bym tak chciała !!wszyscy mi mowia ze mi wspulczuja ze niewiem co trace!kurde dlaczego ja niemoge byc normalna!estem postrzegana jako zimna ryba bez uczuc!!a ja poprostu nie potrafie

jest pociagajacy. Nie zmuszaj sie! Pewnie poznasz innego i nie bedzie problemu

ja tez tak mam aseksualna!ale ja mam juz 25 lat !!nieraz koles fajny z wygladu ale o seksie nie mysle wcale nawet nie mam fantazji nie lubie przytulanek buzii buzii!takie juz jestesmy nic na to nie poradzimy!dobrze ze nie lesbijki!):):):

mam inne zdanie nieraz taka lezbijka moze byc szczesliwsza od nas jak znajdzie se druga lesbijke która pokacha i bedzie do niej czuła to podobno wspaniałe uczucie pozadanie milosc itp!!a my bedziemy całe zycie nieszczesliwe kurwa no!

furios!a jakie ty masz plany na dalsze zycie wyjdziesz zamaz ?bo nikt nie chce byc sam byle by chociarz dzieci miec!A potem co takiemu facetowi powiem "sorry ale nie dotykaj mnie bo sie brzydze"albo"kochanie ja sexu nie lubie"?????albo bede sie cały czas zmuszac!!ty naprawde nie widzisz problemu???

wiesz ze az tak w przyszłosc to ja nie wybiegałam!!no nieukrywam bedzie problem

no to bedziemy sie zmuszac najwyrzej!lbo zrobimy se dzieciaka kiedy a zamaaz nie musimy wyisc niee??

Czuje sie podobnie... tylko zastanawiam sie, czy to jest faktycznie aseksualizm, skoro my chcemy tak naprawde poczuc te namietnosc.. Moze faktycznie przystojny facet to nie wszystko, moze po prostu trzeba nam czegos wiecej.... Szczerze mowiac, od niedawna mam nowego chlopaka i jest z nim juz duzo lepiej, nawet byly takie momenty ze zaczelam to cos czuc (a wczesniej juz zaczelam wierzyc ze jestem aseksualna) wiec moze jednak chodzi tylko o to zeby rozbudzic w sobie swoja seksualnosc. Jesli tak, to chyba trzeba szukac odpowiedniej osoby.

sama sobie zadaje to pytanie

Największa bzdura na tym topicku brzmi:"Jak trafisz na właściwego faceta wszystko się zmieni" To kompletna paranoja. Ja poznawałam w swoim życiu wielu mezczyzn, niektorzy byli czuli, kochajacy i wspaniali, lubilam z nimi rozmawiac, siedziec w parku i gadac godzinami, ale nic poza tym. Calowanie, dotykanie napawa mnie obrzydzeniem, a podczas sexu leżę jak kłoda. Byłam u psychologa, ale pani doktor mi nie pomogła, po prostu jestem normalna i nie ma czego leczyć, najzwyczajniej w swiecie normalnie sobie pogadalysmy. Dzieci nie znosze wiec nie przeraza mnie to, ze nie będę ich miała. Slubow nie toleruje, wiec to też mnie nie dotyczy.

Przecież niedawno był artykuł że aseksualni to ponad 1% wszystkich ludzi więc to wcale nie takie wyjątkowe... taka ich uroda,nie ma do czego się zmuszać.

zyc jest zawsze ciezko czy z seksualizmem czy bez. Ale nie chcialam zartowac... tylko wyslac do psychologa. takie zachowanie jest PRZYCZYNOWE. Wiec chodzi o to aby te przyczyne znalezc... a naturalnie sie nie chce... wiec.. no ame, jezeli juz widze tyle wykrzyknikow w temacie, rozumiem, ze autorka chcialaby jakos z tego wyjsc, gdyz inaczej spokojnie zapytalaby \" jak\" i postawilaby znak zapytania. Najczestsza przyczyna takich zachowan jest negatywny obraz rodzicow, jako pierwszy model jaki sie widzialo w zyciu i ktory jest zwiazany z seksualizmem. jezeli kobieta widziala czesto gdy ojciec zmuszal matke do wspolzycia, to bedzie miala wsrtet do zblizen, Jezeli kobieta byla swiadkiem gwaltu, to zostaje zablokowana takze, jezeli byla osoba gwalcona, rowniez. Jezeli nienawidzi swego ojca, podswiadomie takze bedzie unikala kontaktow z mezczyznami... takich przykladow jest tysiace i tylko praca z psychologiem pomoze te przyczyne \"wykryc\" a czesto lezy gleboko w podswiadomosci i nie latwo jest tam dotrzec. Naturalnie psycholog to nie jest dentysta, ktoremu pokazemy otwarta buzie i sam wszystko wie. Z psychologiem sie wspolpracuje, im wiecej z siebie damy tym szybciej sa rezultaty. Mozna sobie isc na sptkanie z psy i \"sobie porozmawiac\".. a potem powiedziec, ze nic spotkanie nie dalo, mozna jednak na wstepie powiedziec o swoich oczekiwaniach, prosic o pomoc i zwyczajnie wspolpracowac. To, ze mamy seksualnosc w \"normie\", ze jestesmy nadpobudliwi czy nieseksualni, wszystko opiera sie na wzorcach wyniesionych z domu.

Moi rodzice są już ze sobą tyle lat, żyją w szczęściu i miłośvci, więc negatywnych wzorców z domu nie wyniosłam. Gwałtu na oczy nie widziałam, nawet w telewizji, więc nie mogę mieć urazu do sexu. Jak już wyżej wspomniałam byłam u psychologa, chodziłam tam regularnie. To naprawdę dobra psycholog, ale po prostu mi nie pomogła, tyle mi pomogła, że przynajmniej się wygadałam. Mężczyzn lubię, chętnie przebywam w ich towarzystwie, ale od zawsze było tak, że jak któryś chciał czegoś więcej, chociażby głupiego buziaka, to momentalnie przestało mi się to podobać. W wieku 16-17 lat byłam kokietką, bardzo dbałam o siebie, nosiłam krótkie spódniczki, bluzki z dekoltem, ale robiłam to dla siebie, owszem widziałam jak faceci mnie pożądają, ale nie wykorzystywałam tego. Dziewictwo straciłam tylko i wyłącznie dlatego, że byłam już na to za stara. Nie wierzę, że aseksualista może się nagle pod wpływem drugiego człowieka zmienić, może być z drugą osobą, zapewne stworzą trwały związek, ale niechęć do czułości może zostać na zawsze.

a myslałam ze tylko ja tak mam. ja juz w dzicinstwie niecierpiałam jak ktos mnie dotyka czy przytulał

Ja tez tak mialam, ale tylko z moim bylym chlopakiem, byly momenty, kiedy na mysl o tym zeby sie do niego przytulic robilo mi sie tak jakos dziwnie w srodku..wszystko we mnie krzyczalo ze nie chce tej jego blsskosci, ale to sie zmienilo o 180 * odkac jestem z moim obecnym narzeczonym. Juz myslalam ze tak bedzie zawsze, ze jestem oziebla, ale okazalo sie ze nie! Moze to dlatego ze wreszcie poczulam co to znaczy kochac? Chociaz sa momenty ze mam jakies watpliwosci...Teraz jednak jest wszystko inaczej, uwielbiam czuc jego bloskosc, sama nie moge sie od niego oderwac, nie poznaje siebie czasami! Jesli chodzi o seks to nadal mam pewne opory, ale to tylko dlatego, ze panicznie boje sie ciazy, i mimo zazywania tabletek ten strach jest, ale powoli to mija:) po ptostu sa takie chwile kiedy o tym zapominam :D Mysle ze to jest kwestia znalezienia odpowiedniego mezczyzny...a moze i czasu? Dajcie sobie czas, nic na sile. U mnie wszystko zaczelo sie zmieniac dopiero wtedy, kie4dy przestalam sie tym zadrewczac i zwyczajnie pogodzilam sie z tym ze jestem zimna i bez uczuc